পি এম ইণ্ডিয়া

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ। আজি আকৌ এবাৰ ‘মন কী বাত’ৰ জৰিয়তে মই আপোনালোক সকলো পৰিয়ালৰ সদস্যক সাক্ষাৎ কৰাৰ সুযোগ পাইছো। ‘মন কী বাত’লৈ স্বাগতম। কেইদিনমান পূৰ্বে দেশখনে এনে এক কৃতিত্ব অৰ্জন কৰিছে যি আমাৰ সকলোকে অনুপ্ৰাণিত কৰিছে। ই ভাৰতৰ শক্তিৰ ওপৰত এক নতুন আত্মবিশ্বাস জাগ্ৰত কৰিছে। আপোনালোক ক্ৰিকেটৰ খেলপথাৰত টীম ইণ্ডিয়াৰ এজন বেটছমেনৰ শতকৰ শুনি সুখী হ’ব পাৰে, কিন্তু ভাৰতে আন এক ক্ষেত্ৰত শতক অৰ্জন কৰিছে আৰু সেয়া অতিশয় বিশেষ। এই মাহৰ ৫ তাৰিখে, দেশত ইউনিকৰ্নৰ সংখ্যা ১০০ ৰ সংখ্যাত উপনীত হৈছে আৰু আপোনালোকে জানেনে, এটা ইউনিকৰ্ন, অৰ্থাৎ কমেও ৭,৫০০ কোটি টকাৰ ষ্টাৰ্ট-আপ। এই ইউনিকৰ্নবোৰৰ মুঠ মূল্যাংকন হৈছে ৩৩০ বিলিয়ন ডলাৰৰ অধিক, অৰ্থাৎ ২৫ লাখ কোটি টকাতকৈও অধিক। নিশ্চিতভাৱে ই প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ বাবে গৌৰৱৰ কথা। আপোনালোকে এইটো জানি আচৰিত হ’ব যে আমাৰ মুঠ ইউনিকৰ্নৰ ভিতৰত, চৌৰাল্লিছটা যোৱা বছৰ গঠন কৰা হৈছিল। কেৱল সেয়াই নহয়, এই বছৰৰ ৩-৪ মাহত, আৰু ১৪টা নতুন ইউনিকৰ্ন গঠন কৰা হৈছিল। ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে যে বিশ্বব্যাপী মহামাৰীৰ এই যুগতো, আমাৰ ষ্টাৰ্ট-আপে সম্পদ আৰু মূল্য সৃষ্টি কৰি আহিছে। ভাৰতীয় ইউনিকৰ্নৰ গড় বাৰ্ষিক বিকাশৰ হাৰ আমেৰিকা যুক্তৰাজ্য, ব্ৰিটেইন আৰু আন বহুতো দেশতকৈ অধিক। বিশ্লেষকসকলে এইটোও কয় যে এই সংখ্যাটোৱে অনাগত বছৰবোৰত তীব্ৰ গতিত আগবাঢ়িব। এটা ভাল কথা এয়ে যে আমাৰ ইউনিকৰ্নবোৰে বৈচিত্ৰতা আনিছে। তেওঁলোকে ই-কমাৰ্চ, ফিন-টেক, এড-টেক, জৈৱ-প্ৰযুক্তিৰ দৰে বহুতো ক্ষেত্ৰত কাম কৰি আছে। আন এটা কথা যিটো মই অধিক গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি বিবেচনা কৰোঁ সেয়া হ’ল ষ্টাৰ্ট-আপৰ পৃথিৱীয়ে নতুন ভাৰতৰ আত্মাক প্ৰতিফলিত কৰিছে। আজি ভাৰতৰ ষ্টাৰ্ট-আপ পৰিস্থিতিতন্ত্ৰ কেৱল ডাঙৰ চহৰতে সীমাবদ্ধ নহয়, সৰু চহৰ আৰু চুবুৰীৰ উদ্যোগীও ওলাই আহিছে। ই প্ৰতিফলিত কৰে যে ভাৰতত যি ব্যক্তিৰ অভিনৱ ধাৰণা তাকে তেওঁ সম্পদ সৃষ্টিও কৰিব পাৰে।

বন্ধুসকল, দেশৰ এই সফলতাৰ আঁৰত, দেশৰ যুৱ শক্তি, প্ৰতিভা আৰু দেশৰ চৰকাৰ, সকলোৱে সমূহীয়াকৈ প্ৰচেষ্টা চলাই আছে, সকলোৱে অৱদান আগবঢ়াই আছে, কিন্তু, ইয়াত আৰু এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা আছে, অৰ্থাৎ ষ্টাৰ্ট-আপ পৃথিৱীত, সঠিক পৰামৰ্শ, অৰ্থাৎ সঠিক নিৰ্দেশনা। এজন ভাল পৰামৰ্শদাতাই ষ্টাৰ্ট-আপক নতুন উচ্চতালৈ লৈ যাব পাৰে। তেওঁ প্ৰতিষ্ঠাপকসকলক সঠিক সিদ্ধান্ত দি সকলো ধৰণে পথ প্ৰদৰ্শন কৰিব পাৰে। মই গৌৰৱান্বিত যে ভাৰতত বহুতো পৰামৰ্শদাতা আছে যিয়ে ষ্টাৰ্ট-আপবোৰ আগুৱাই নিয়াৰ বাবে নিজকে সমৰ্পিত কৰিছে।

শ্ৰীধৰ বেম্বুজীয়ে অলপতে পদ্ম বঁটা লাভ কৰিছে। তেওঁ নিজে এজন সফল উদ্যোগী, কিন্তু এতিয়া তেওঁ আন এজন উদ্যোগী সৃষ্টি কৰাৰ ক্ষেত্ৰতো আগভাগ লৈছে। শ্ৰীধৰজীয়ে গ্ৰামাঞ্চলৰ পৰা তেওঁৰ কাম আৰম্ভ কৰিছে। তেওঁ গ্ৰামাঞ্চলৰ যুৱক-যুৱতীসকলক গাওঁতে থাকি অঞ্চলটোত কিবা এটা কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰি আছে।  আমাৰ ওচৰত মদন পাড়াকীৰ দৰে লোক আছে যিয়ে গ্ৰাম্য উদ্যোগীসকলক উৎসাহিত কৰিবলৈ ২০১৪ চনত ৱান-ব্ৰীজ নামৰ এখন প্লেটফৰ্ম সৃষ্টি কৰিছিল। বৰ্তমান দক্ষিণ আৰু পূব-ভাৰতৰ ৭৫ খনতকৈও অধিক জিলাত এই প্লেটফৰ্ম বিদ্যমান। ৯০০০তকৈও অধিক গ্ৰামোদ্যোগীয়ে গ্ৰামীণ গ্ৰাহকসকলক তেওঁলোকৰ সেৱা প্ৰদান কৰি আছে। মীৰা শোনয়জীও এনেকুৱা এক উদাহৰণ। তেওঁ গ্ৰাম্য, জনজাতীয় আৰু বিকলাংগ যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবে বজাৰ সংযোজিত দক্ষতা প্ৰশিক্ষণৰ ক্ষেত্ৰত উল্লেখযোগ্য কাম কৰি আহিছে। মই ইয়াত কেইটামানহে নাম লৈছো, কিন্তু আজি আমাৰ মাজত পৰামৰ্শদাতাৰ কোনো অভাৱ নাই। ষ্টাৰ্ট-আপৰ বাবে আজি দেশত এক সম্পূৰ্ণ সমৰ্থন প্ৰণালী সৃষ্টি কৰাটো আমাৰ বাবে অতি সুখৰ বিষয়। মই নিশ্চিত যে অনাগত সময়ত আমি ভাৰতৰ ষ্টাৰ্ট-আপ বিশ্বৰ প্ৰগতিৰ এক নতুন উৰণ দেখিম।

বন্ধুসকল, কিছুদিন পূৰ্বে, মই এক আকৰ্ষণীয় আৰু অভাৱনীয় বস্তুৰ সন্মুখীন হৈছিলো যি দেশবাসীৰ সৃজনশীলতা আৰু তেওঁলোকৰ শৈল্পিক প্ৰতিভাৰে পৰিপূৰ্ণ। তামিলনাডুৰ থাঞ্জাভুৰৰ এটা আত্মসহায়ক গোটে মোলৈ এটা উপহাৰ প্ৰেৰণ কৰিছে। এই উপহাৰত ভাৰতীয়ত্বৰ সুবাস আৰু মাতৃশক্তিৰ আশীৰ্বাদ আছে – মোৰ ওপৰত তেওঁলোকৰ মৰমৰ এক আভাসো আছে। এইটো এটা বিশেষ থাঞ্জাভুৰ পুতলা য’ত এটা জিআই টেগো আছে। স্থানীয় সংস্কৃতিত সৃষ্টি হোৱা এই উপহাৰটো মোলৈ প্ৰেৰণ কৰাৰ বাবে মই থাঞ্জাভুৰ আত্মসহায়ক গোটক বিশেষভাৱে ধন্যবাদ জনাইছো। অৱশ্যে বন্ধুসকল, এই থাঞ্জাভুৰ পুতলা যিমান ধুনীয়া, তেনে সৌন্দৰ্যৰেই ই মহিলাৰ সৱলীকৰণৰ এক নতুন কাহিনীও লিখি আছে। থাঞ্জাভুৰত মহিলাৰ আত্মসহায়ক গোটৰ দোকান আৰু কিয়স্কো মুকলি কৰা হৈছে। ইয়াৰ বাবে বহুতো দৰিদ্ৰ পৰিয়ালৰ জীৱন পৰৱৰ্তিত হৈছে। এনে কিয়স্ক আৰু দোকানৰ সহায়ত মহিলাসকলে এতিয়া তেওঁলোকৰ সামগ্ৰীবোৰ পোনপটীয়াকৈ গ্ৰাহকসকলক বিক্ৰী কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে। উদ্যোগটোৰ নাম দিয়া হৈছে ‘থাৰগইগল কাইভিনাই পোৰুট্টাকাল বীৰাপ্পানাই অংগাড়ি’। বিশেষ কথাটো হ’ল যে এই পদক্ষেপৰ সৈতে ২২ টা আত্মসহায়ক গোট জড়িত হৈ আছে। আপোনালোকে এইটোও জানিব বিচাৰে যে মহিলাৰ আত্মসহায়ক গোটবোৰৰ এই দোকানবোৰ থাঞ্জাভুৰৰ এক অতিশয় মুখ্য স্থানত মুকলি কৰা হৈছে। মহিলাসকলে ইয়াৰ যত্নৰ সম্পূৰ্ণ দায়িত্ব লৈছে। এই মহিলা আত্মসহায়ক গোটবোৰে থাঞ্জাউৰ পুতলা আৰু ব্ৰঞ্জ লেম্পৰ দৰে জিআই সামগ্ৰীৰ উপৰিও পুতলা, মেট আৰু কৃত্ৰিম গহণা প্ৰস্তুত কৰে। এনে দোকানৰ বাবে জিআই সামগ্ৰীৰ লগতে হস্তশিল্প সামগ্ৰীৰ বিক্ৰী যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে। এই অভিযানৰ ফলত কেৱল শিল্পীসকলেই উৎসাহ লাভ কৰাই নহয় বৰঞ্চ মহিলাসকলৰ উপাৰ্জন বৃদ্ধি হৈ তেওঁলোকো সৱলীকৃত হৈছে। মোৰ ওচৰত ‘মন কী বাত’ৰ শ্ৰোতাসকললৈ এটা আহ্বান আছে। আপোনালোকৰ এলেকাত কোনবোৰ মহিলাৰ আত্মসহায়ক গোটে কাম কৰি আছে জানি লওঁক। আপোনালোকে তেওঁলোকৰ সামগ্ৰীৰ বিষয়ে তথ্য সংগ্ৰহ কৰা উচিত আৰু যিমান সম্ভৱ সেইবোৰ ব্যৱহাৰ কৰা উচিত। এনে কৰাৰ দ্বাৰা, আপোনালোকে কেৱল আত্মসহায়ক গোটৰ উপাৰ্জন বৃদ্ধি কৰাত সহায় কৰাই নহয় লগতে ‘আত্মনিৰ্ভৰশীল ভাৰত অভিযান’ৰ গতি বৃদ্ধি কৰিব পাৰিব।

বন্ধুসকল, আমাৰ দেশত বহুতো ভাষা, লিপি আৰু উপভাষাৰ এক সমৃদ্ধ ভাণ্ডাৰ আছে। বিভিন্ন অঞ্চলত বিভিন্ন পোছাক, খাদ্যভাস আৰু সংস্কৃতি, এয়া হৈছে আমাৰ পৰিচয়। এই বৈচিত্ৰ্য, এই বিবিধতা, এক ৰাষ্ট্ৰ হিচাপে, আমাক অধিক শক্তিশালী কৰে আৰু আমাক ঐক্যবদ্ধ কৰি ৰাখে। ইয়াৰ এক অতি প্ৰেৰণাদায়ক উদাহৰণ হৈছে কল্পনা নামৰ এজনী ছোৱালী, যাক মই আপোনালোক সকলোৰে সৈতে চিনাকি কৰাই দিব বিচাৰো। তেওঁৰ নাম কল্পনা, কিন্তু তেওঁৰ প্ৰচেষ্টা ‘এক ভাৰত শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত’ৰ প্ৰকৃত আত্মাৰে পূৰ্ণ হৈ আছে। দৰাচলতে কল্পনাই অলপতে কৰ্ণাটকত দশম শ্ৰেণীৰ পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হৈছে, কিন্তু তেওঁৰ সফলতাৰ আটাইতকৈ বিশেষ কথাটো হ’ল- কিছুদিন আগলৈকে কল্পনাই কানাড়া ভাষা নাজানিছিল। তেওঁ কেৱল তিনি মাহত কানাড়া শিকাই নহয় বৰঞ্চ ৯২ নম্বৰো পাইছিল। আপোনালোকে এইটো জানি আচৰিত হ’ব পাৰে, কিন্তু এয়া সঁচা। তেওঁৰ বিষয়ে আন বহুতো কথা আছে যিয়ে আপোনালোকক আচৰিত কৰিব আৰু অনুপ্ৰাণিত কৰিব। কল্পনা, মূলতঃ উত্তৰাখণ্ডৰ যোশীমঠৰ ছোৱালী। তেওঁ আগতে যক্ষ্মা ৰোগত আক্ৰান্ত আছিল আৰু যেতিয়া তেওঁ তৃতীয় শ্ৰেণীত আছিল, তেওঁৰ দৃষ্টিশক্তি নাইকিয়া হৈছিল, কিন্তু কোৱা হয় যে ‘য’তে ইচ্ছা ত’তে বাট’ । কল্পনাই পিছত মহীশূৰৰ বাসিন্দা অধ্যাপক তাৰামূৰ্তিৰ সংস্পৰ্শলৈ আহিছিল, যিয়ে কেৱল তেওঁক উৎসাহিত কৰাই নহয়, সকলো ধৰণে সহায়ো কৰিছিল। আজি তেওঁ কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ দ্বাৰা আমাৰ সকলোৰে বাবে এক আদৰ্শ হৈ পৰিছে। মই কল্পনাক তেওঁৰ সাহসৰ বাবে অভিনন্দন জনাইছো। একেদৰে, আমাৰ দেশত এনে বহু লোক আছে যিয়ে দেশৰ ভাষিক বৈচিত্ৰ্য শক্তিশালী কৰাৰ বাবে কাম কৰি আছে। তেনে এজন সংগী হৈছে পশ্চিম বংগৰ পুৰুলিয়াৰ শ্ৰীপতি টুডুজী। টুডুজী পুৰুলিয়াৰ সিদ্ধো-কানো-বিৰচা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ চাওতালী ভাষাৰ অধ্যাপক। তেওঁ সন্তলী সমাজৰ বাবে তেওঁৰ নিজৰ ‘ওলে চিকি’ লিপিত দেশৰ সংবিধানৰ এটা প্ৰতিলিপি প্ৰস্তুত কৰিছে। শ্ৰীপতি টুডুজীয়ে কয় যে আমাৰ সংবিধানে আমাৰ দেশৰ প্ৰতিজন নাগৰিকক তেওঁলোকৰ অধিকাৰ আৰু কৰ্তব্য উপলব্ধি কৰায়। সেয়েহে প্ৰতিজন নাগৰিকে ইয়াৰ সৈতে পৰিচিত হোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। সেয়েহে তেওঁ সন্তলি সম্প্ৰদায়ৰ বাবে নিজৰ লিপিত সংবিধানৰ এটা প্ৰতিলিপি প্ৰস্তুত কৰিছে আৰু ইয়াক উপহাৰ হিচাপে দিছে। শ্ৰীপতিজীৰ এই চিন্তাধাৰা আৰু তেওঁৰ প্ৰচেষ্টাক মই প্ৰশংসা কৰো। এয়া হৈছে ‘এক ভাৰত- শ্ৰেষ্ঠ ভাৰতৰ’ আত্মাৰ এক জীৱন্ত উদাহৰণ। এই মনোভাৱ কঢ়িয়াই নিয়া এনে বহুতো প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে, আপুনি ‘এক ভাৰত- শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত’ৰ ৱেবছাইটতো তথ্য লাভ কৰিব। ইয়াত আপোনালোকে খাদ্য, কলা, সংস্কৃতি, পৰ্যটনকে ধৰি এনে বহুতো বিষয়ৰ কাৰ্যকলাপৰ বিষয়ে জানিব পাৰিব। আপোনালোকে এই কাৰ্যকলাপবোৰত অংশগ্ৰহণ কৰিব পাৰে, ই আপোনালোকক নিজৰ দেশৰ বিষয়ে তথ্যও প্ৰদান কৰিব আৰু দেশৰ বৈচিত্ৰ্যও অনুভৱ কৰিব।

    মোৰ মৰমৰ দেশবাসী, এই সময়ত আমাৰ দেশত উত্তৰাখণ্ডৰ ‘চাৰ-ধাম’ৰ পবিত্ৰ যাত্ৰা চলি আছে। হাজাৰ হাজাৰ ভক্ত ‘চাৰ-ধাম’ত আৰু বিশেষকৈ কেদাৰনাথত প্ৰতিদিনে উপস্থিত হৈছে। জনসাধাৰণে তেওঁলোকৰ ‘চাৰ-ধাম যাত্ৰা’ৰ মনোৰম অভিজ্ঞতা ভাগ বতৰা কৰিছে, কিন্তু, মই এইটোও দেখিছিলো যে কেদাৰনাথত কিছুমান তীৰ্থযাত্ৰীৰ দ্বাৰা হোৱা লেতেৰাৰ বাবে ভক্তসকল অতি দুখীও হৈছে। বহুলোকে সামাজিক মাধ্যমতো কথা পাতিছে। আমি এটা পবিত্ৰ যাত্ৰালৈ যোৱাৰ সময়ত তাত এক আপৰ্জনৰা স্তূপ থাকক, এইটো সঠিক নহয়। কিন্তু বন্ধুসকল, এই অভিযোগবোৰৰ মাজত বহুতো ভাল ছবিও দেখা গৈছে। য’ত শ্ৰদ্ধা থাকে, সৃষ্টি আৰু ইতিবাচকতাও আছে। বহুতো ভক্ত আছে যিয়ে বাবা কেদাৰৰ ধামত দৰ্শন-পূজনৰ সৈতে পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰো অনুশীলন কৰি আছে। কোনোবাই তেওঁলোকৰ থকা স্থান পৰিষ্কাৰ কৰি আছে, কোনোবাই ভ্ৰমণ পথৰ পৰা আৱৰ্জনা পৰিষ্কাৰ কৰি আছে। স্বচ্ছ ভাৰতৰ প্ৰচাৰ দলৰ সৈতে তাত কেইবাটাও সংগঠন আৰু স্বেচ্ছাসেৱী সংগঠনেও কাম কৰি আছে। বন্ধুসকল, যিদৰে আমাৰ তীৰ্থযাত্ৰাৰ গুৰুত্ব আছে, তীৰ্থসেৱাৰ গুৰুত্বও উল্লেখ কৰা হৈছে আৰু মই এইটোও ক’ম যে তীৰ্থযাত্ৰাৰ সেৱা অবিহনে তীৰ্থযাত্ৰাও অসম্পূৰ্ণ। দেৱভূমি উত্তৰাখণ্ডৰ বহুতো লোক আছে যি পৰিষ্কাৰ পৰিচ্ছন্নতা আৰু সেৱাৰ অনুশীলনত নিয়োজিত হৈ আছে ৷ আপোনালোকে ৰুদ্ৰপ্ৰয়াগৰ বাসিন্দা শ্ৰীমান মনোজ বনজৱালজীৰ পৰাও যথেষ্ট অনুপ্ৰেৰণা লাভ কৰিব ৷ মনোজজীয়ে যোৱা পঁচিশ বছৰ ধৰি পৰিৱেশৰ যত্ন লোৱাৰ ক্ষেত্ৰত আগভাগ লৈছে ৷ তেওঁ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা অভিযানৰ লগতে পবিত্ৰ স্থানসমূহক প্লাষ্টিকমুক্ত কৰি তোলাতো নিয়োজিত হৈ আছে ৷ একে সময়তে গুপ্তকাশীত বাস কৰা সুৰেন্দ্ৰ বাগোৱাৰীজীয়েও পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাক তেওঁৰ জীৱন মন্ত্ৰ কৰি তুলিছে ৷  তেওঁ গুপ্তকাশীত নিয়মীয়াকৈ পৰিষ্কাৰ কৰাৰ কাৰ্যসূচী চলায় আৰু মই জানিব পাৰিছো যে তেওঁ এই অভিযানৰ নাম ‘মন কী বাত’ ৰাখিছে ৷ একেদৰে দেৱাৰ গাঁৱৰ চম্পাদেৱীয়ে যোৱা তিনি বছৰ ধৰি তেওঁৰ গাঁৱৰ মহিলাসকলক আৱৰ্জনা ব্যৱস্থাপনা শিকাই আহিছে ৷ চম্পাজীয়েও তেওঁৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰমেৰে সেউজীয়া বননি প্ৰস্তুত কৰিছে ৷ বন্ধুসকল, এনে লোকসকলৰ প্ৰচেষ্টাত, ঈশ্বৰৰ ভূমি আৰু মন্দিৰসমূহৰ এক ঐশ্বৰিক অনুভূতি বৰ্তি আছে যিটো আমি তালৈ অনুভৱ কৰিবলৈ যাওঁ, এই দৈৱত্ব আৰু আধ্যাত্মিকতা বজাই ৰখাটো আমাৰ দায়িত্ব ৷ এই মুহূৰ্তত আমাৰ দেশত ‘চাৰধাম যাত্ৰা’ৰ লগতে ‘অমৰনাথ যাত্ৰা’, ‘পান্ধৰপুৰ যাত্ৰা’ আৰু ‘জগন্নাথ যাত্ৰা’ৰ দৰে বহুতো যাত্ৰা আহিব ৷ শাওণ মাহত, সম্ভৱতঃ প্ৰতিখন গাঁৱত এখন মেলা বহেই।

বন্ধুসকল, আমি য’লৈকে যাওঁ, এই তীৰ্থস্থানসমূহৰ মৰ্যাদা বজাই ৰাখিব লাগে। সুচিতা, পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা, এক পবিত্ৰ পৰিৱেশ আমি ইয়াক কেতিয়াও পাহৰিব নালাগে, আমি ইয়াক বৰ্তাই ৰাখিব লাগিব আৰু সেয়েহে আমি পৰিষ্কাৰ পৰিচ্ছন্নতাৰ সংকল্প মনত ৰখাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। মাত্ৰ কেইদিনমান পিছতে, ৫ জুন ‘বিশ্ব পৰিৱেশ দিৱস’ হিচাপে পালন কৰা হ’ব। পৰিৱেশৰ বাবে আমাৰ চাৰিওফালে এটা ইতিবাচক প্ৰচাৰ চলাব লাগে আৰু এইটো এটা নিৰন্তৰ কাম। আপোনালোকে এইবাৰ সকলোকে একত্ৰিত কৰি – পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা আৰু গছপুলি ৰোপণৰ বাবে কিছু প্ৰচেষ্টা কৰিব। আপোনালোকে নিজে গছপুলি ৰোপণ কৰক আৰু আনকো অনুপ্ৰাণিত কৰক।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, অহা মাহত ২১ জুনত আমি অষ্টম ‘আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় যোগ দিৱস’ উদযাপন কৰিবলৈ গৈ আছো। এইবাৰ ‘যোগ দিৱস’ৰ বিষয়বস্তু হৈছে ‘মানৱতাৰ বাবে যোগ’ মই আপোনালোক সকলোকে অতি উৎসাহেৰে ‘যোগ দিৱস’ উদযাপন কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিম। ক’ৰোনা সম্পৰ্কীয় সাৱধানতা অৱলম্বন কৰক, অৱশ্যে, এতিয়া সমগ্ৰ বিশ্বত ক’ৰোনা সম্পৰ্কীয় পৰিস্থিতি পূৰ্বৰ তুলনাত অলপ ভাল যেন লাগিছে, অধিক সংখ্যক টীকাকৰণৰ বাবে, এতিয়া মানুহ আগতকৈ অধিক ওলাই আহিছে, সেয়েহে, সমগ্ৰ বিশ্বত ‘যোগ দিৱস’ৰ বাবে যথেষ্ট প্ৰস্তুতি আৰম্ভ হৈছে।  আমাৰ জীৱনত, স্বাস্থ্যত, কিমান অধিক গুৰুত্ব আছে আৰু ইয়াত যোগ কিমান ডাঙৰ মাধ্যম, মানুহে উপলব্ধি কৰিছে যে যোগে শাৰীৰিক, আধ্যাত্মিক আৰু বৌদ্ধিক সুস্থতাও কিমান বিস্তৃত কৰে। বিশ্বৰ শীৰ্ষ ব্যৱসায়িক ব্যক্তিৰ পৰা চলচ্চিত্ৰ আৰু ক্ৰীড়া ব্যক্তিত্বলৈকে, শিক্ষাৰ্থীৰ পৰা সাধাৰণ মানুহলৈকে, সকলোৱে যোগক তেওঁলোকৰ জীৱনৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ কৰি তুলিছে। মই নিশ্চিত, সমগ্ৰ বিশ্বতে যোগৰ বৰ্ধিত জনপ্ৰিয়তা দেখি আপোনালোক সকলোৱে ভাল পাইছে। বন্ধুসকল, এইবাৰ মই দেশ আৰু বিদেশত ‘যোগ দিৱস’ত অনুষ্ঠিত হ’বলগীয়া কিছুমান আটাইতকৈ অভিনৱ উদাহৰণৰ বিষয়ে জানিব পাৰিছো। তাৰে এটা হৈছে গাৰ্ডিয়ান ৰিং – এক অতি অনন্য কাৰ্যসূচী। ইয়াত সূৰ্যৰ চলাচল উদযাপন কৰা হ’ব, অৰ্থাৎ সূৰ্য ভ্ৰমণ কৰাৰ লগে লগে, পৃথিৱীৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা, আমি যোগৰ জৰিয়তে ইয়াক স্বাগতম জনাম। বিভিন্ন দেশত ভাৰতীয় অভিযানসমূহে তাত স্থানীয় সময় অনুসৰি সূৰ্য্যোদয়ৰ সময়ত যোগ কাৰ্যসূচী আয়োজন কৰিব। কাৰ্যসূচীটো এখনৰ পিছত এখন দেশত আৰম্ভ হ’ব। পূবৰ পৰা পশ্চিমলৈ নিৰন্তৰ যাত্ৰা হ’ব, এনেদৰে, ই আগবাঢ়ি যাব। এই কাৰ্যসূচীবোৰৰ ষ্ট্ৰীমিং এটা এটাকৈ যোগ কৰা হ’ব, অৰ্থাৎ, ই এক প্ৰকাৰৰ ৰিলে যোগ ষ্ট্ৰীমিং অনুষ্ঠান হ’ব। আপোনালোকে নিশ্চিতভাৱে ইয়াক চাব।

বন্ধুসকল, এইবাৰ আমাৰ দেশত ‘অমৃত মহোৎসৱ’ৰ সৈতে সংগতি ৰাখি দেশৰ ৭৫ টা বিশিষ্ট স্থানতো ‘আন্তৰ্জাতিক যোগ দিৱস’ৰ আয়োজন কৰা হ’ব। এই উপলক্ষে বহুতো সংগঠন আৰু দেশবাসীয়ে তেওঁলোকৰ নিজ নিজ অঞ্চলৰ বিশেষ স্থানত নিজ নিজ স্তৰত কিবা অভিনৱ কাম কৰাৰ প্ৰস্তুতি চলাইছে। মই আপোনালোকক অনুৰোধ জনাইছো,  এইবাৰ যোগ দিৱস উদযাপন কৰিবলৈ আপোনাৰ চহৰ বা গাঁৱত এনে এখন স্থান বাছনি কৰক যি আটাইতকৈ বিশেষ। এই ঠাইখন প্ৰাচীন মন্দিৰ আৰু পৰ্যটন কেন্দ্ৰ হ’ব পাৰে বা ই এখন বিখ্যাত নদী, হ্ৰদ বা পুখুৰীও হ’ব পাৰে। ই যোগৰ লগতে আপোনালোকৰ অঞ্চলৰ পৰিচয় বৃদ্ধি কৰিব আৰু পৰ্যটনো বিকশিত হ’ব। এই মুহূৰ্তত, ‘যোগ দিৱস’ক লৈ ১০০ দিনৰ গণনাও চলি আছে, বা এইটো ক’ব পাৰে যে ব্যক্তিগত আৰু সামাজিক প্ৰচেষ্টাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত ঘটনাবোৰ ইতিমধ্যে তিনিমাহ পূৰ্বেই আৰম্ভ হৈছে। দিল্লীত ১০০তম দিন আৰু ৭৫তম দিনৰ কাউণ্টডাউন কাৰ্যসূচী অনুষ্ঠিত হৈছে। একে সময়তে অসমৰ শিৱসাগৰত ৫০তম কাউণ্টডাউন আৰু ২৫তমটো হায়দৰাবাদত অনুষ্ঠিত হৈছে। মই বিচাৰো যে আপোনালোকে এতিয়াৰ পৰাই ‘যোগ দিৱস’ৰ বাবে প্ৰস্তুতি আৰম্ভ কৰক। যিমান সম্ভৱ সিমান লোকক সাক্ষাৎ কৰক, সকলোকে ‘যোগ দিৱস’ অনুষ্ঠানত যোগদান কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰক, তেওঁলোকক অনুপ্ৰাণিত কৰক। মই নিশ্চিত যে আপোনালোক সকলোৱে ‘যোগ দিৱস’ত বৃহৎ পৰিসৰত অংশগ্ৰহণ কৰিব লগতে আপোনাৰ দৈনন্দিন জীৱনত যোগক গ্ৰহণো কৰিব।

বন্ধুসকল, কেইদিনমান পূৰ্বে মই জাপানলৈ গৈছিলো। মোৰ বহুতো অনুষ্ঠানৰ মাজত মই কিছুমান মহান ব্যক্তিত্বক সাক্ষাৎ কৰাৰ সুযোগ পাইছিলো। মই তেওঁলোকৰ বিষয়ে আপোনালোকৰ সৈতে ‘মন কী বাত’ত আলোচনা কৰিব বিচাৰো। তেওঁলোক জাপানৰ কিন্তু ভাৰতৰ প্ৰতি তেওঁলোকৰ এক শক্তিশালী আসক্তি আৰু মৰম আছে। তেওঁলোকৰ মাজৰ এজন হৈছে হিৰোচি কইকে জী যি এজন প্ৰখ্যাত কলা পৰিচালক। তেওঁ মহাভাৰত প্ৰকল্পৰ নিৰ্দেশনা কৰিছে বুলি জানি আপোনালোক অতি আনন্দিত হ’ব। এই প্ৰকল্পটো কম্বোডিয়াত আৰম্ভ কৰা হৈছিল আৰু যোৱা ৯ বছৰ ধৰি একেৰাহে চলি আছে। হিৰোচি কইকেজীয়ে প্ৰতিটো কাম পৃথক ধৰণে কৰে। তেওঁ প্ৰতি বছৰে এছিয়াৰ এখন দেশলৈ ভ্ৰমণ কৰে আৰু তাত স্থানীয় শিল্পী আৰু সংগীতজ্ঞসকলৰ সৈতে মহাভাৰতৰ কিছু অংশ প্ৰস্তুত কৰে। এই প্ৰকল্পৰ জৰিয়তে তেওঁ ভাৰত, কম্বোডিয়া আৰু ইণ্ডোনেছিয়াকে ধৰি নখন দেশত প্ৰস্তুত কৰিছে আৰু মঞ্চ প্ৰদৰ্শনো আগবঢ়াইছে। হিৰোচি কইকেজীয়ে ধ্ৰুপদী আৰু পৰম্পৰাগত এছিয়ান প্ৰদৰ্শন কলাৰ বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ পৃষ্ঠভূমি থকা শিল্পীসকলক একত্ৰিত কৰে। ইয়াৰ বাবে তেওঁৰ কামত বিভিন্ন ৰং দেখা যায়। ইণ্ডোনেছিয়া, থাইলেণ্ড, মালয়েছিয়া আৰু জাপানৰ প্ৰদৰ্শকসকলে জাভা নৃত্য, বালি নৃত্য, থাই নৃত্যৰ জৰিয়তে ইয়াক অধিক আকৰ্ষণীয় কৰি তোলে। বিশেষ কথাটো হ’ল যে ইয়াত প্ৰতিজন প্ৰদৰ্শকে নিজৰ মাতৃভাষাত কথা কয় আৰু নৃত্য পৰিচালনাই এই বৈচিত্ৰ্য সুন্দৰভাৱে প্ৰদৰ্শন কৰে আৰু সংগীতৰ বৈচিত্ৰ্যই এই প্ৰযোজনাক অধিক জীৱন্ত কৰি তোলে। তেওঁলোকৰ লক্ষ্য হৈছে আমাৰ সমাজত বৈচিত্ৰ্য আৰু সহাৱস্থানৰ গুৰুত্ব কি আৰু শান্তিৰ প্ৰকাৰ প্ৰকৃততে কেনেকুৱা হ’ব লাগে তাক উলিয়াই অনা। এইবোৰৰ বাহিৰেও, মই জাপানত লগ পোৱা আন দুজন লোক হৈছে আতচুচি মাৎসুও জী আৰু কেঞ্জি য়োশিজী। তেওঁলোক দুয়োগৰাকীয়ে TEM Production Company ৰ সৈতে জড়িত। এই কোম্পানীটো ৰামায়ণৰ জাপানী এনিমেচন চলচ্চিত্ৰৰ সৈতে সম্পৰ্কিত যি ১৯৯৩ চনত মুক্তি পাইছিল। এই প্ৰকল্পটো জাপানৰ অতি বিখ্যাত চলচ্চিত্ৰ পৰিচালক য়ুগো চাকো জীৰ সৈতে জড়িত আছিল। প্ৰায় ৪০ বছৰ পূৰ্বে ১৯৮৩ চনত তেওঁ প্ৰথমবাৰৰ বাবে ৰামায়ণৰ বিষয়ে জানিব পাৰিছিল। ‘ৰামায়ণ’-য়ে তেওঁৰ হৃদয় স্পৰ্শ কৰিছিল, ইয়াৰ পিছত তেওঁ গভীৰভাৱে গৱেষণা আৰম্ভ কৰিছিল। কেৱল সেয়াই নহয়, তেওঁ জাপানী ভাষাত ৰামায়ণৰ ১০টা সংস্কৰণ পঢ়িছিল আৰু তেওঁ সেইটোতে ৰৈ যোৱা নাছিল, তেওঁ ইয়াক এনিমেছনতো প্ৰদৰ্শিত কৰিব বিচাৰিছিল। ভাৰতীয় এনিমেটৰসকলেও তেওঁক ইয়াত যথেষ্ট সহায় কৰিছিল, তেওঁ ছবিখনত দেখুওৱা ভাৰতীয় ৰীতি-নীতি আৰু পৰম্পৰাৰ বিষয়ে নিৰ্দেশনা লাভ কৰিছিল। তেওঁক কোৱা হৈছিল যে ভাৰতৰ মানুহে কেনেদৰে ধুতি পিন্ধে, শাৰী কেনেদৰে পিন্ধিব লাগে, চুলি কেনেদৰে বান্ধিব লাগে। শিশুৱে পৰিয়ালৰ ভিতৰত ইজনে সিজনক কেনেদৰে সন্মান কৰে, আশীৰ্বাদৰ পৰম্পৰা কি। ৰাতিপুৱা উঠি নিজৰ ঘৰৰ জ্যেষ্ঠসকলক প্ৰণাম জনোৱা, তেওঁলোকৰ আশীৰ্বাদ বিচৰা – এই সকলোবোৰ বস্তু এতিয়া ৩০বছৰৰ পিছত পুনৰ ৪কে-ত আয়ত্ত কৰা হৈছে। এই প্ৰকল্পটো সোনকালেই সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে। জাপানত আমাৰ পৰা হাজাৰ কিলোমিটাৰ দূৰৈত বহি থকা লোকসকলৰ সমৰ্পণ, যি সকলে আমাৰ ভাষা নাজানে, আমাৰ পৰম্পৰাৰ বিষয়ে সিমান নাজানে, তেওঁলোক আমাৰ সংস্কৃতিৰ প্ৰতি এই সমৰ্পণ, এই শ্ৰদ্ধা, এই সন্মান অতিশয় প্ৰশংসনীয় – কোন ভাৰতীয় ইয়াৰ বাবে গৌৰৱান্বিত নহ’ব?

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নিজৰ ঊৰ্ধলৈ উঠি সমাজৰ সেৱাৰ মন্ত্ৰ, সমাজৰ বাবে নিজৰ মন্ত্ৰ, আমাৰ ৰীতি-নীতিৰ অংশ। আমাৰ দেশৰ অগণন মানুহে এই মন্ত্ৰটোক তেওঁলোকৰ জীৱনৰ লক্ষ্য কৰি তুলিছে। মই অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ মাৰ্কাপুৰমত বাস কৰা ৰাম ভূপাল ৰেড্ডীজী নামৰ এজন সতীৰ্থৰ বিষয়ে জানিব পাৰিছিলো। আপুনি জানি আচৰিত হ’ব যে ৰামভূপাল ৰেড্ডীজীয়ে কন্যাসকলৰ শিক্ষাৰ বাবে অৱসৰৰ পিছত তেওঁৰ সকলো উপাৰ্জন দান কৰিছে। তেওঁ প্ৰায় ১০০গৰাকী কন্যাৰ বাবে ‘সুকন্যা সমৃদ্ধি যোজনা’ৰ অধীনত একাউণ্ট খুলিছিল আৰু ইয়াত ২৫লাখতকৈও অধিক টকা জমা কৰিছিল। এনে সেৱাৰ আন এটা উদাহৰণ হৈছে উত্তৰ প্ৰদেশৰ আগ্ৰাৰ কচুৰা গাঁৱৰ।  বহু বছৰ ধৰি এই গাওঁখনত সতেজ পানীৰ অভাৱ আছিল। ইফালে গাওঁখনৰ এজন কৃষক কোঁৱৰ সিঙে গাওঁখনৰ পৰা ৬-৭ কিলোমিটাৰ দূৰত থকা তেওঁৰ পথাৰত সতেজ পানী পাইছিল। এয়া তেওঁৰ বাবে বৰ আনন্দৰ বিষয় আছিল। তেওঁ ভাবিছিল, এই পানীৰে আন সকলো গাওঁবাসীক সেৱা নকৰেনো কিয়। কিন্তু খেতিপথাৰৰ পৰা গাৱঁলৈ পানী কঢ়িয়াবলৈ ৩০-৩২ লাখ টকাৰ প্ৰয়োজন আছিল। কিছু দিনৰ পিছত, কোঁৱৰপ সিঙৰ সৰু ভায়েক শ্যাম সিঙে সেনাৰ পৰা অৱসৰ লয় আৰু গাঁৱলৈ আহে, তাৰ পিছত তেওঁ এই বিষয়ে জানিব পাৰিলে। তেওঁ এই কামৰ বাবে অৱসৰৰ সময়ত পোৱা তেওঁৰ সকলো ধন হস্তান্তৰ কৰিছিল আৰু খেতিপথাৰৰ পৰা গাঁৱলৈ পাইপলাইন স্থাপন কৰি গাওঁবাসীক সতেজ পানীৰ যোগান ধৰিছিল। যদি নিজৰ কৰ্তব্যৰ প্ৰতি আবেগ, গম্ভীৰতা থাকে, তেন্তে আনকি এজন ব্যক্তিও সমগ্ৰ সমাজৰ ভৱিষ্যত কেনেদৰে সলনি কৰিব পাৰে, এই প্ৰচেষ্টা ইয়াৰ এক মহান অনুপ্ৰেৰণা। আমি সমাজক শক্তিশালী কৰিব পাৰোঁ, কেৱল কৰ্তব্যৰ পথত আগবাঢ়িহে দেশক শক্তিশালী কৰিব পাৰোঁ। স্বাধীনতাৰ এই ‘অমৃত মহোৎসৱ’ত এইটো আমাৰ সংকল্প হ’ব লাগে আৰু এয়া আমাৰ সাধনা হ’ব লাগে আৰু ইয়াৰ একমাত্ৰ এটাই পথ আছে – কৰ্তব্য, কৰ্তব্য আৰু কৰ্তব্য।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজি ‘মন কী বাত’ত সমাজৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বহুতো গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় আলোচনা কৰিছো। আপোনালোক সকলোৱে মোক বিভিন্ন বিষয়ৰ সৈতে সম্পৰ্কিত গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰামৰ্শ প্ৰেৰণ কৰে আৰু তাৰ ওপৰত আধাৰিত কৰি আমাৰ আলোচনা আগবাঢ়ে। ‘মন কী বাত’ৰ পৰৱৰ্তী খণ্ডৰ বাবে আপোনাৰ পৰামৰ্শ প্ৰেৰণ কৰিবলৈ নাপাহৰিব। এই সময়ত আজাদীৰ অমৃত মহোৎসৱ, আপোনালোকে অংশগ্ৰহণ কৰি থকা অনুষ্ঠানবোৰৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কাৰ্যসূচীবোৰৰ বিষয়েও মোক জনাব। নমো এপ আৰু মাইগভত মই আপোনালোকৰ পৰামৰ্শৰ বাবে অপেক্ষা কৰিম। পৰৱৰ্তীবাৰ আমি আকৌ এবাৰ লগ হ’ম, আমি পুনৰ দেশবাসীৰ সৈতে সম্পৰ্কিত একে ধৰণৰ বিষয়ে কথা পাতিম। নিজৰ যত্ন লওক আৰু আপোনালোকৰ চাৰিওফালৰ সকলো জন্তুৰ যত্ন লওক। এই গ্ৰীষ্মকালত আপোনালোকে জন্তু আৰু চৰাইৰ বাবে খাদ্য আৰু পানী যোগান ধৰি মানৱীয় দায়বদ্ধতা পূৰণ কৰি থাকিব – এয়া মনত ৰাখিব, আপোনালোকক অশেষ ধন্যবাদ।

***

DS/LP/SKS/MANN