পি এম ইণ্ডিয়া

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ। এয়া হৈছে ২০২৩ চনৰ প্ৰথমটো ‘মন কী বাত’ আৰু ইয়াৰ লগতে এই কাৰ্যসূচীটোৰ সাতানব্বৈটা খণ্ড। আপোনালোক সকলোৰে সৈতে আকৌ এবাৰ বাৰ্তালাপ কৰি মই অত্যাধিক আনন্দিত হৈছো। প্ৰতি বছৰৰ দৰে এইবাৰৰ জানুৱাৰী মাহটোও যথেষ্ট ঘটনাবহুল হৈছে। এই মাহত, জানুৱাৰীৰ প্ৰায় ১৪ তাৰিখৰ পৰা সমগ্ৰ দেশ উত্তৰৰ পৰা দক্ষিণলৈ আৰু পূবৰ পৰা পশ্চিমলৈ উৎসৱৰ ৰঙত জিলিকি উঠিছে। ইয়াৰ পিছত, দেশখনে গণতন্ত্ৰ দিৱসো উদযাপন কৰিছে। এইবাৰো গণতন্ত্ৰ দিৱস উদযাপনৰ বহুতো দিশৰ যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰা হৈছে। জয়সালমেৰৰ পুলকিতে মোলৈ লিখিছে যে ২৬ জানুৱাৰীৰ কুচকাৱাজৰ সময়ত কৰ্তব্য পথৰ নিৰ্মাণ শ্ৰমিকসকলক দেখি বৰ ভাল লাগিছিল। কানপুৰৰ জয়াই লিখিছে যে তেওঁ পেৰেডত অন্তৰ্ভুক্ত ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ বিভিন্ন দিশসমূহ দেখি ভাল পাইছে। প্ৰথমবাৰৰ বাবে এই কুচকাৱাজত অংশগ্ৰহণ কৰা মহিলা উট আৰোহী আৰু চিআৰপিএফৰ মহিলা দলকো যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰা হৈছে।

বন্ধুসকল, ডেৰাডুনৰ বৎসলজীয়ে মোলৈ লিখিছে যে তেওঁ সদায় জানুৱাৰীৰ ২৫ তাৰিখলৈ অপেক্ষা কৰে কাৰণ সেইদিনা পদ্ম বঁটা ঘোষণা কৰা হয়; আৰু এক প্ৰকাৰে, ২৫ তাৰিখৰ সন্ধিয়াটোৱে ২৬ জানুৱাৰীৰ প্ৰতি তেওঁৰ উৎসাহ বৃদ্ধি কৰি তোলে। বহুলোকে তৃণমূল পৰ্যায়ত তেওঁলোকৰ নিষ্ঠা আৰু সেৱাৰ জৰিয়তে ‘পিপলছ পদ্ম’ অৰ্জন কৰা লোকসকল সম্পৰ্কে তেওঁলোকৰ অনুভূতি ভাগ-বতৰা কৰিছে। এইবাৰ পদ্ম বঁটা বিজয়ীসকলৰ মাজত জনজাতীয় সম্প্ৰদায় আৰু জনজাতীয় জীৱনৰ সৈতে জড়িত লোকসকলৰ উত্তম প্ৰতিনিধিত্ব পৰিলক্ষিত হৈছে। জনজাতীয় জীৱন চহৰবোৰৰ ব্যস্ততাতকৈ পৃথক; ইয়াৰ প্ৰত্যাহ্বানবোৰো বেলেগ। তৎস্বত্ত্বেও, জনজাতীয় সমাজবোৰে তেওঁলোকৰ পৰম্পৰাবোৰ সংৰক্ষণ কৰিবলৈ সদায় সাজু থাকে। জনজাতীয় সম্প্ৰদায়ৰ সৈতে সম্পৰ্কিত দিশবোৰৰ সংৰক্ষণ আৰু গৱেষণা কৰাৰ প্ৰয়াস কৰা হৈছে। একেদৰে, টোটো, হো, কুই, কুভি আৰু মাণ্ডাৰ দৰে জনজাতীয় ভাষাত কাম কৰা বহুতো মহান ব্যক্তিয়ে পদ্ম বঁটা লাভ কৰিছে। এইটো আমাৰ সকলোৰে বাবে গৌৰৱৰ বিষয়। ধনী ৰাম টোটো, জানুম সিং চয় আৰু বি. ৰামকৃষ্ণ ৰেড্ডীজী… সমগ্ৰ দেশ এতিয়া তেওঁলোকৰ সৈতে পৰিচিত হৈ পৰিছে। সিদ্ধি, জাৰাৱা আৰু অংগেৰ দৰে জনজাতীয় লোকৰ সৈতে কাম কৰা লোকসকলকো এইবাৰ সন্মানিত কৰা হৈছে। যেনে… হীৰাবাই লোবি, ৰতন চন্দ্ৰ কৰ আৰু ঈশ্বৰ চন্দ্ৰ বাৰ্মাজী। জনজাতীয় সম্প্ৰদায়বোৰ আমাৰ ভূমি, আমাৰ ঐতিহ্যৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ হৈ আহিছে। দেশ আৰু সমাজৰ বিকাশত তেওঁলোকৰ অৱদান অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। তেওঁলোকৰ বাবে কাম কৰা ব্যক্তিসকলক সন্মান জনোৱাটোৱে নতুন প্ৰজন্মকো অনুপ্ৰাণিত কৰিব। এই বছৰ পদ্ম বঁটাসমূহৰ প্ৰতিধ্বনি আনকি সেই অঞ্চলবোৰতো শুনা গৈছে যিবোৰ এসময়ত নক্সাল প্ৰভাৱিত আছিল। তেওঁলোকৰ প্ৰচেষ্টাৰ বাবে, যিসকলে নক্সালবাদী প্ৰভাৱিত অঞ্চলৰ বিপথগামী যুৱক-যুৱতীসকলক সঠিক পথ প্ৰদৰ্শন কৰে তেওঁলোকক পদ্ম বঁটাৰে সন্মানিত কৰা হৈছে। ইয়াৰ বাবে, কাংকেৰত কাঠ খোদিত কৰা অজয় কুমাৰ মাণ্ডৱি আৰু গড়চিৰোলীৰ বিখ্যাত ঝাৰিপট্টি ৰংভূমিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত পৰশুৰাম কোমাজী খুনেও এই সন্মান লাভ কৰিছে। একেদৰে উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলত তেওঁলোকৰ সংস্কৃতি সংৰক্ষণৰ সৈতে জড়িত ৰামকুইৱাংবে নিউমে, বিক্ৰম বাহাদুৰ জামাতিয়া আৰু কৰ্মা ৱাংচুকো সন্মানিত কৰা হৈছে।

বন্ধুসকল, এইবাৰ পদ্ম বঁটাৰে সন্মানিত হোৱা সকলৰ মাজত সংগীত জগতক সমৃদ্ধ কৰা বহুলোক আছে। সংগীত কোনে ভাল নাপায়? সকলোৰে সংগীতৰ পছন্দ বেলেগ হ’ব পাৰে, কিন্তু সংগীত সকলোৰে জীৱনৰ এটা অংশ। এইবাৰ পদ্ম বঁটা বিজয়ীসকলৰ ভিতৰত সেইসকল লোক আছে যিসকলে সন্তুৰ, বামহুম, দোতাৰাৰ দৰে আমাৰ পৰম্পৰাগত বাদ্যযন্ত্ৰৰ জৰিয়তে সুৰ বিয়পোৱাত দক্ষতা লাভ কৰিছে। গোলাম মহম্মদ জাজ, মোৱা চু-পং, ৰি-সিংবৰ কুৰ্কা-লং, মুনি-ভেংকটাপ্পা আৰু মংগল কান্তি ৰায় হৈছে চৌদিশে চৰ্চিত হোৱা কেইটামান নাম।

বন্ধুসকল, পদ্ম বঁটা বিজয়ী বহুসকলৰ মাজৰ সেই বন্ধুসকল, যিয়ে সদায় দেশক সৰ্বোচ্চ স্থানত ৰাখিছে, তেওঁলোকৰ জীৱন “প্ৰথম ৰাষ্ট্ৰ” নীতিৰ প্ৰতি সমৰ্পিত কৰিছে। তেওঁলোকে ভক্তিপূৰ্ণভাৱে তেওঁলোকৰ কামত ব্যস্ত আছিল আৰু ইয়াৰ বাবে কেতিয়াও কোনো বঁটাৰ আশা কৰা নাছিল। যিসকলৰ বাবে তেওঁলোকে কাম কৰি আছে তেওঁলোকৰ মুখত সন্তুষ্টিয়েই তেওঁলোকৰ বাবে আটাইতকৈ ডাঙৰ পুৰস্কাৰ। এনে সমৰ্পিত লোকসকলক সন্মান জনাই আমাৰ দেশবাসীৰ গৌৰৱ বৃদ্ধি পাইছে। মই ইয়াত সকলো পদ্ম বঁটা বিজয়ীৰ নাম ল’ব নোৱাৰিম, কিন্তু মই নিশ্চিতভাৱে আপোনালোকক এই পদ্ম বঁটা বিজয়ীসকলৰ অনুপ্ৰেৰণাদায়ক জীৱনৰ বিষয়ে বিতংভাৱে জানিবলৈ আৰু আনকো ক’বলৈ অনুৰোধ জনাইছো।

বন্ধুসকল, আজি যেতিয়া আমি আজাদী কা অমৃত মহোৎসৱৰ সময়ত আমাৰ গণতন্ত্ৰ দিৱসৰ বিষয়ে আলোচনা কৰি আছো, মই ইয়াত এখন আকৰ্ষণীয় কিতাপৰ বিষয়েও উল্লেখ কৰিম। এই কিতাপখনত এটা অতি আকৰ্ষণীয় বিষয় আলোচনা কৰা হৈছে যিখন মই কেইসপ্তাহমান আগতে লাভ কৰিছিলো। এই কিতাপখনৰ নাম হৈছে ভাৰত – গণতন্ত্ৰৰ মাতৃ আৰু ইয়াত বহুতো উৎকৃষ্ট প্ৰৱন্ধ আছে। ভাৰত হৈছে বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ গণতন্ত্ৰ আৰু আমি ভাৰতীয়সকলেও গৌৰৱান্বিত যে আমাৰ দেশখনক গণতন্ত্ৰৰ মাতৃ বুলিও কোৱা হয়। গণতন্ত্ৰ আমাৰ শিৰাই-উপশিৰাই আছে, ই আমাৰ সংস্কৃতিত আছে – ই বহু শতাব্দী ধৰি আমাৰ কামৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংশ হৈ আহিছে। স্বভাৱগতভাৱে, আমি এক গণতান্ত্ৰিক সমাজ। ড০ আম্বেদকাৰে বৌদ্ধ ভিক্ষু সংঘক ভাৰতীয় সংসদৰ সৈতে তুলনা কৰিছিল। তেওঁ ইয়াক এক প্ৰতিষ্ঠান হিচাপে বৰ্ণনা কৰিছিল য’ত প্ৰস্তাৱ, সংকল্প, কোৰাম, ভোটদান আৰু ভোটগণনাৰ বাবে বহুতো নিয়ম আছিল। বাবাচাহেবে বিশ্বাস কৰিছিল যে ভগৱান বুদ্ধই নিশ্চয় সেই সময়ৰ ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থাৰ পৰা অনুপ্ৰেৰণা লাভ কৰিছিল।

তামিলনাডুত এখন সৰু কিন্তু বিখ্যাত গাওঁ আছে – উটিৰমেৰুৰ। ইয়াত ১১০০-১২০০ বছৰ পূৰ্বৰ এটা শিলালিপিয়ে সমগ্ৰ বিশ্বক আচৰিত কৰি তুলিছে। এই শিল-আদেশটো এখন ক্ষুদ্ৰ সংবিধানৰ দৰে। গ্ৰাম সভা কেনেদৰে পৰিচালনা কৰিব লাগে আৰু ইয়াৰ সদস্য বাছনিৰ প্ৰক্ৰিয়া কি হ’ব লাগে সেয়া ইয়াত বিতংভাৱে বৰ্ণনা কৰা হৈছে। আমাৰ দেশৰ ইতিহাসত গণতান্ত্ৰিক মূল্যবোধৰ আন এটা উদাহৰণ হ’ল দ্বাদশ শতিকাৰ ভগৱান বাসবেশ্বৰৰ অনুভৱ মণ্ডপম। ইয়াত, মুক্ত বিতৰ্ক আৰু আলোচনাক উৎসাহিত কৰা হৈছিল। আপোনালোকে জানি আচৰিত হ’ব যে এইটো মেগনা কাৰ্টাৰতকৈ প্ৰাচীন। ৱাৰাংগলৰ কাকতীয়া ৰাজবংশৰ ৰজাসকলৰ গণতান্ত্ৰিক পৰম্পৰাও অতি বিখ্যাত আছিল। ভক্তি আন্দোলনে পশ্চিম ভাৰতত গণতন্ত্ৰৰ সংস্কৃতিক আগবঢ়াই নিছিল। শিখপন্থৰ গণতান্ত্ৰিক চেতনাৰ ওপৰত কিতাপখনত এটা প্ৰৱন্ধও অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে যিয়ে গুৰু নানক দেৱজীৰ সহমতৰ দ্বাৰা লোৱা সিদ্ধান্তৰ ওপৰত আলোকপাত কৰে। কিতাপখনত মধ্য ভাৰতৰ ওৰাওন আৰু মুণ্ডা জনজাতিৰ সম্প্ৰদায়চালিত আৰু সহমতচালিত সিদ্ধান্ত গ্ৰহণৰ বিষয়েও ভাল তথ্য আছে। এই কিতাপখন পঢ়াৰ পিছত, আপোনালোকে অনুভৱ কৰিব যে কেনেদৰে বহু শতাব্দী ধৰি দেশৰ প্ৰতিটো প্ৰীতিত গণতন্ত্ৰৰ আত্মা প্ৰবাহিত হৈ আহিছে। গণতন্ত্ৰৰ মাতৃ হিচাপে, আমি এই বিষয়টোৰ সন্দৰ্ভত নিৰন্তৰে গভীৰভাৱে চিন্তা কৰা উচিত, আলোচনা কৰা উচিত আৰু বিশ্বক অৱগত কৰা উচিত। ই দেশত গণতন্ত্ৰৰ চেতনাক অধিক শক্তিশালী কৰিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, যদি মই আপোনালোকক শুধো যে যোগ দিৱস আৰু আমাৰ বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ মোটা শস্য – বাজৰাৰ মাজত কি সচৰাচৰ মিল দেখা যায়, তেন্তে আপোনালোকে ভাবিব পাৰে… এইটো কি তুলনা? যদি মই কওঁ যে দুয়োটাৰে মাজত যথেষ্ট মিল আছে, আপোনালোকে আচৰিত হ’ব। দৰাচলতে, ভাৰতৰ প্ৰস্তাৱৰ পিছত ৰাষ্ট্ৰসংঘই আন্তৰ্জাতিক যোগ দিৱস আৰু আন্তৰ্জাতিক বাজৰা বৰ্ষ দুয়োটাৰ সন্দৰ্ভত সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰিছে। দ্বিতীয়তে, যোগ স্বাস্থ্যৰ সৈতেও সম্পৰ্কিত আৰু বাজৰাও স্বাস্থ্যৰ ক্ষেত্ৰত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। তৃতীয় কথাটো অধিক গুৰুত্বপূৰ্ণ – দুয়োটা অভিযানত জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ বাবে এক বিপ্লৱলৈ পৰিণত হৈছে। যিদৰে জনসাধাৰণে বৃহৎ পৰিমাণত সক্ৰিয় অংশগ্ৰহণ কৰি যোগ আৰু ফিটনেছক তেওঁলোকৰ জীৱনৰ এক অংশ কৰি তুলিছে; একেদৰে তেওঁলোকে বৃহৎ পৰিমাণত বাজৰাও গ্ৰহণ কৰি আছে। মানুহে এতিয়া বাজৰাক তেওঁলোকৰ আহাৰৰ অংশ কৰি তুলিছে। এই পৰিৱৰ্তনৰ এক বৃহৎ প্ৰভাৱো দৃশ্যমান। এফালে, পৰম্পৰাগতভাৱে বাজৰা উৎপাদন কৰা ক্ষুদ্ৰ কৃষকসকল অতি উৎসাহিত হৈছে। তেওঁলোক যথেষ্ট সুখী যে বিশ্ববাসীয়ে এতিয়া বাজৰাৰ গুৰুত্ব বুজিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। আনহাতে, এফপিঅ’ আৰু উদ্যোগীসকলে বাজৰা ক্ৰয় কৰা আৰু সেইবোৰ জনসাধাৰণৰ বাবে উপলব্ধ কৰি তুলিবলৈ প্ৰচেষ্টা আৰম্ভ কৰিছে।

অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ নন্দিয়াল জিলাৰ বাসিন্দা কে.ভি. ৰামা চুব্বা ৰেড্ডীজীয়ে বাজৰাৰ বাবে এটা ভাল বেতনৰ চাকৰি ত্যাগ কৰিছিল। মাকৰ হাতেৰে তৈয়াৰ কৰা বাজৰাৰ সোৱাদ এনেকুৱা আছিল যে তেওঁ নিজৰ গাঁৱত এটা বাজৰা প্ৰক্ৰিয়াকৰণ গোট আৰম্ভ কৰিছিল। চুব্বা ৰেড্ডীজীয়ে জনসাধাৰণক বাজৰাৰ সুবিধাসমূহ ব্যাখ্যা কৰে আৰু ইয়াক সহজে উপলব্ধ কৰে। মহাৰাষ্ট্ৰৰ আলিবাগৰ ওচৰৰ কেনাদ গাঁৱৰ বাসিন্দা শৰ্মিলা অছৱালে বিগত ২০ বছৰ ধৰি বাজৰা উৎপাদনত এক অনন্য উপায়েৰে অৱদান আগবঢ়াই আহিছে। তেওঁ কৃষকসকলক স্মাৰ্ট কৃষিৰ প্ৰশিক্ষণ প্ৰদান কৰি আছে। তেওঁৰ প্ৰচেষ্টাই কেৱল বাজৰাৰ উৎপাদন বৃদ্ধি কৰাই নহয়, লগতে কৃষকসকলৰ উপাৰ্জনো বৃদ্ধি কৰিছে।

যদি আপোনালোকে ছট্টিশগড়ৰ ৰায়গড় ভ্ৰমণ কৰাৰ সুযোগ পায়, তেন্তে তাত থকা মিলেটচ কেফেলৈ যাব। কেইমাহমান আগতে আৰম্ভ হোৱা এই মিলেটচ কেফেত চিলা, দোচা, মোমো, পিজ্জা আৰু মাঞ্চুৰিয়ানৰ দৰে খাদ্য-সামগ্ৰী অতি জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে।

মই আপোনালোকক আৰু এটা কথা শুধিব পাৰো নেকি? আপোনালোকে নিশ্চয় উদ্যমী শব্দটো শুনিছে, কিন্তু আপুনি মিলেটপ্ৰেনিয়াৰ শুনিছে নেকি? ওড়িশাৰৰ বাজৰাপ্ৰেনিয়াৰসকল আজিকালি চৰ্চাৰ বিষয় হৈ পৰিছে। জনজাতীয় জিলা সুন্দৰগড়ৰ প্ৰায় ১৫০০ মহিলাৰ এটা আত্মসহায়ক গোট ওড়িশা মিলেটছ মিছনৰ সৈতে জড়িত। ইয়াত মহিলাসকলে বাজৰাৰ পৰা বিভিন্ন ধৰণৰ খাদ্য তৈয়াৰ কৰি আছে… কুকিজ, ৰসগোল্লা, গুলাব জামুন, আৰু আনকি কেকক পৰ্যন্তও। বজাৰত এইসমূহৰ যথেষ্ট চাহিদাৰ বাবে মহিলাসকলৰ উপাৰ্জনো বৃদ্ধি পাইছে।

আলান্দ ভূতাই (আলান্দ ভুটাই) বাজৰা কৃষক উৎপাদক কোম্পানীয়ে যোৱা বছৰ কৰ্ণাটকৰ কালাবুৰ্গীত থকা ইণ্ডিয়ান ইনষ্টিটিউট অব্ মিলেটছ ৰিচাৰ্ছৰ তত্বাৱধানত কাম আৰম্ভ কৰিছিল। মানুহে ইয়াৰ খাখৰা, বিস্কুট আৰু লাৰু ভাল পাইছে। কৰ্ণাটকৰ বিদাৰ জিলাত, হুলচুৰ মিলেট প্ৰযোজক কোম্পানীৰ সৈতে সম্পৰ্কিত মহিলাসকলে বাজৰা খেতি কৰাৰ লগতে ইয়াৰ পৰা আটাও প্ৰস্তুত কৰি আছে। ইয়াৰ জৰিয়তে তেওঁলোকৰ উপাৰ্জনো যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে। ১২খন ৰাজ্যৰ কৃষকে প্ৰাকৃতিক কৃষিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত ছট্টিশগড়ৰ সন্দীপ শৰ্মাৰ এফপিঅ’ত যোগদান কৰিছে। বিলাসপুৰৰ এই এফপিঅ’য়ে ৮ প্ৰকাৰৰ বাজৰাৰ আটা আৰু সেইবোৰৰ ব্যঞ্জন প্ৰস্তুত কৰি আছে।

বন্ধুসকল, আজি ভাৰতৰ প্ৰতিটো কোণতে জি-২০ সন্মিলনৰ অনুষ্ঠান চলি আছে আৰু মই সুখী যে দেশৰ প্ৰতিটো কোণত, য’তেই জি-২০ সন্মিলন অনুষ্ঠিত কৰা হৈছে, ত’তেই বাজৰাৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা পুষ্টিকৰ আৰু সুস্বাদু ব্যঞ্জন অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। বাজৰা-খিচিৰি, পোহা, ক্ষীৰ আৰু ৰুটিৰ দৰে ব্যঞ্জন, লগতে ৰাগী-আধাৰিত পায়াচাম, পুৰী আৰু দোছাও ইয়াত পৰিৱেশন কৰা হৈছে। সকলো জি-২০ স্থানত বাজৰাৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা স্বাস্থ্য পানীয়, খাদ্যশস্য আৰু নুডলছ বাজৰা প্ৰদৰ্শনীত প্ৰদৰ্শন কৰা হৈছে। বিশ্বজুৰি চলা ভাৰতীয় অভিযানেও ইয়াৰ জনপ্ৰিয়তা বৃদ্ধি কৰিবলৈ যথেষ্ট প্ৰচেষ্টা চলাই আছে। আপোনালোকে কল্পনা কৰিব পাৰে যে দেশৰ এই প্ৰচেষ্টা আৰু বিশ্বত বাজৰাৰ বৰ্ধিত চাহিদাই আমাৰ ক্ষুদ্ৰ কৃষকসকলক শক্তি প্ৰদান কৰিব। আজি মিলেটছৰ পৰা নিৰ্মাণ কৰা বিভিন্ন নতুন বস্তুবোৰ যুৱ প্ৰজন্মই সমানে পছন্দ কৰা দেখি মোৰ আনন্দ হয়। আন্তৰ্জাতিক বাজৰা বৰ্ষৰ এনে এক সুন্দৰ আৰম্ভণিৰ বাবে আৰু ইয়াক নিৰন্তৰে আগুৱাই নিয়াৰ বাবে মই ‘মন কী বাত’ৰ শ্ৰোতাসকলক অভিনন্দন জনাইছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, যেতিয়া কোনোবাই পৰ্যটনৰ কেন্দ্ৰ গোৱাৰ বিষয়ে কয় তেতিয়া আপোনাৰ মনলৈ কি আহে?

স্বাভাৱিকতে, গোৱাৰ নাম উল্লেখ কৰাৰ লগে লগে; প্ৰথমে, সুন্দৰ উপকূল, সমুদ্ৰ তীৰ আৰু প্ৰিয় খাদ্য সামগ্ৰীৰ কথা মনলৈ আহে। কিন্তু এই মাহত গোৱাত এনে এটা ঘটনা ঘটিছিল, যি আজি শিৰোনামত আছে। আজি ‘মন কী বাত’ত, মই এইবিষয়ে আপোনালোক সকলোৰে সৈতে ভাগ-বতৰা কৰিব বিচাৰো। এই অনুষ্ঠানটো গোৱা – বেঙুনীয়া উৎসৱত অনুষ্ঠিত হৈছিল। পানাজীত ৬ ৰ পৰা ৮ জানুৱাৰীলৈ এই উৎসৱৰ আয়োজন কৰা হৈছিল। দিব্যাংগসকলৰ কল্যাণৰ বাবে এইটো নিজেই এক অনন্য প্ৰচেষ্টা আছিল। বেঙুনীয়া উৎসৱ কিমান ডাঙৰ অনুষ্ঠান আছিল, আপোনালোক সকলোৱে ইয়াৰ দ্বাৰা অনুমান কৰিব পাৰে যে আমাৰ ৫০হাজাৰতকৈও অধিক ভাই-ভনীয়ে ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। ইয়ালৈ অহা লোকসকল এই কথা জানি আনন্দিত হৈছিল যে তেওঁলোকে এতিয়া ‘মিৰামাৰ বীচ’ সম্পূৰ্ণৰূপে উপভোগ কৰিব পাৰে। দৰাচলতে, ‘মিৰামাৰ বীচ’ আমাৰ দিব্যাংগ ভাই-ভনীসকলৰ বাবে গোৱাৰ এক সুগম সমুদ্ৰতীৰ হৈ পৰিছে। ক্ৰিকেট টুৰ্ণামেণ্ট, টেবুল টেনিছ টুৰ্ণামেণ্ট, মাৰাথন প্ৰতিযোগিতাৰ লগতে ইয়াত এক বধিৰ-অন্ধ সন্মিলনৰো আয়োজন কৰা হৈছিল। অনন্য পক্ষী নিৰীক্ষণ কাৰ্যসূচীৰ উপৰিও ইয়াত এখন চলচ্চিত্ৰও দেখুওৱা হৈছিল। ইয়াৰ বাবে বিশেষ ব্যৱস্থা কৰা হৈছিল যাতে আমাৰ সকলো দিব্যাংগ ভাই-ভনী আৰু শিশুৱে ইয়াক সম্পূৰ্ণৰূপে উপভোগ কৰিব পাৰে।

বেঙুনীয়া উৎসৱৰ আন এটা বিশেষ কথা হ’ল ইয়াত দেশৰ ব্যক্তিগত খণ্ডৰ অংশগ্ৰহণ। দিব্যাং বন্ধুত্বপূৰ্ণ সামগ্ৰীবোৰ তেওঁলোকৰহৈ প্ৰদৰ্শন কৰা হৈছিল। দিব্যাংগসকলৰ কল্যাণৰ বিষয়ে সজাগতা বৃদ্ধিৰ বাবে এই উৎসৱত বহুতো প্ৰচেষ্টা দেখা গৈছিল। বেঙুনীয়া উৎসৱক সফল কৰি তোলাৰ বাবে মই ইয়াত অংশগ্ৰহণ কৰা সকলো লোকক অভিনন্দন জনাইছো। ইয়াৰ লগতে, মই সেই স্বেচ্ছাসেৱকসকলকো অভিনন্দন জনাইছো, যিসকলে ইয়াক আয়োজন কৰিবলৈ অহৰ্নিশে কাম কৰিবলৈ একত্ৰিত হৈছিল। মোৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস যে এনে ধৰণৰ অভিযান আমাৰ সুগম ভাৰতৰ দৃষ্টিভংগী উপলব্ধি কৰাত যথেষ্ট কাৰ্যকৰী প্ৰমাণিত হ’ব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, এতিয়া ‘মন কী বাত’ত, মই এটা বিষয়ত কথা পাতিম, য’ত আপোনালোকে আনন্দ আৰু গৌৰৱ অনুভৱ কৰিব আৰু আপোনালোকৰ মনটোৱে কৈ উঠিব  – ৱাহ, কি আনন্দ! দেশৰ আটাইতকৈ পুৰণি বিজ্ঞান প্ৰতিষ্ঠানসমূহৰ ভিতৰত অন্যতম, ভাৰতীয় বিজ্ঞান প্ৰতিষ্ঠান, বাংগালোৰ, অৰ্থাৎ আইআইএছচি-য়ে এক আশ্চৰ্যকৰ উদাহৰণ উপস্থাপন কৰিছে। ‘মন কী বাত’ত মই আগতে আলোচনা কৰিছো যে কেনেকৈ ভাৰতৰ দুই মহান ব্যক্তিত্ব জামছেদজী টাটা আৰু স্বামী বিবেকানন্দ এই প্ৰতিষ্ঠানটো স্থাপনৰ আঁৰত অনুপ্ৰেৰণা হৈ আহিছে। আৰু আমাৰ বাবে আনন্দ আৰু গৌৰৱৰ বিষয় হৈছে যে ২০২২ চনত, এই প্ৰতিষ্ঠানটোৰ নামত মুঠ ১৪৫ টা পেটেন্ট হৈছে। ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে – প্ৰতি পাঁচ দিনত দুটাকৈ পেটেন্ট। এই অভিলেখটো স্বয়ং আশ্চৰ্যজনক হৈছে। এই সফলতাৰ বাবে মই আইআইএছচি-ৰ দলটোকো অভিনন্দন জনাইছো ৷ বন্ধুসকল, আজি ভাৰত ৰেংকিং পেটেন্ট ফাইলিঙত ৭ম আৰু ট্ৰেডমাৰ্কত পঞ্চম স্থানত আছে। কেৱল পেটেন্টৰ কথা ক’লে, যোৱা পাঁচ বছৰত ই প্ৰায় ৫০ শতাংশ বৃদ্ধি হৈছে। গোলকীয় উদ্ভাৱন সূচকৰ ক্ষেত্ৰতো ভাৰতৰ ৰেংকিং যথেষ্ট উন্নত হৈছে আৰু এতিয়া ই ৪০ তম স্থানত উপনীত হৈছে, আনহাতে ২০১৫ চনত, ভাৰত বিশ্ব উদ্ভাৱন সূচকত ৮০তম স্থানত পিছ পৰি আছিল। মই আপোনালোকক আৰু এটা আকৰ্ষণীয় কথা ক’ব বিচাৰো। ভাৰতত যোৱা ১১ বছৰত প্ৰথমবাৰৰ বাবে, বিদেশী ফাইলিঙতকৈ ঘৰুৱা পেটেন্ট ফাইলিঙৰ সংখ্যা অধিক দেখা গৈছে। ই ভাৰতৰ বৰ্ধিত বৈজ্ঞানিক দক্ষতাও প্ৰদৰ্শন কৰে।

বন্ধুসকল, আমি সকলোৱে জানো যে একবিংশ শতিকাৰ গোলকীয় অৰ্থনীতিত জ্ঞানেই হ’ল সৰ্বাধিক। মই বিশ্বাস কৰোঁ যে ভাৰতৰ টেকাডেৰ সপোন নিশ্চিতভাৱে আমাৰ উদ্ভাৱক আৰু তেওঁলোকৰ পেটেন্টৰ বলত পূৰণ হ’ব। ইয়াৰ দ্বাৰা আমি সকলোৱে আমাৰ নিজৰ দেশত প্ৰস্তুত কৰা বিশ্বমানৰ প্ৰযুক্তি আৰু সামগ্ৰীৰ সম্পূৰ্ণ সুবিধা ল’বলৈ সক্ষম হ’ম।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মই নমোএপত তেলেংগানাৰ অভিযন্তা বিজয়জীৰ এটা পোষ্ট দেখিছিলো। ইয়াত, বিজয়জীয়ে ই-ৱেষ্টৰ বিষয়ে লিখিছে। বিজয়জীয়ে অনুৰোধ কৰিছিল যে মই এইবিষয়ে ‘মন কী বাত’ত যাতে আলোচনা কৰোঁ। আগতেও এই কাৰ্যসূচীত আমি ‘আৱৰ্জনাৰ পৰা সম্পদলৈ’ অৰ্থাৎ ‘কচৰে চে কাঞ্চন’ৰ বিষয়ে কথা পাতিছিলো, কিন্তু আহক, আজি, ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্কিত ই-আৱৰ্জনাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰোঁ।

বন্ধুসকল, আজিকালি মোবাইল ফোন, লেপটপ, টেবলেটৰ দৰে ডিভাইচবোৰ প্ৰতিখন ঘৰত সচৰাচৰ হৈ পৰিছে। ইয়াৰ সংখ্যা সমগ্ৰ দেশৰ কোটিৰ হিচাপত হ’ব। আজিৰ শেহতীয়া ডিভাইচবোৰো ভৱিষ্যতৰ ই-ৱেষ্ট। যেতিয়াই কোনোবাই নতুন ডিভাইচ এটা ক্ৰয় কৰে বা কোনোবা এজনৰ পুৰণি ডিভাইচ সলনি কৰে, ইয়াক সঠিকভাৱে পেলাই দিয়া হয় নে নহয় মনত ৰখাটো প্ৰয়োজন। যদি ই-আৱৰ্জনা সঠিকভাৱে নিষ্কাশন কৰা নহয়, ই আমাৰ পৰিৱেশৰ ক্ষতি কৰিব পাৰে। কিন্তু, যদি সাৱধানে কৰা হয়, ই ৰিচাইকল আৰু ৰি-ইউজৰ বৃত্তাকাৰ অৰ্থনীতিত এক ডাঙৰ শক্তি হ’ব পাৰে। ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ এক প্ৰতিবেদনত উল্লেখ কৰা হৈছিল যে প্ৰতি বছৰে ৫০ নিযুত টন ই-আৱৰ্জনা নিষ্কাশন কৰা হৈছে। আপোনালোকে কিমান অনুমান কৰিব পাৰিবনে? আনকি মানৱজাতিৰ ইতিহাসত নিৰ্মাণ কৰা সকলো বাণিজ্যিক বিমানৰ ওজন একত্ৰিত কৰিলেও, নিষ্কাশিত ই-আৱৰ্জনাৰ পৰিমাণৰ সমান নহ’ব। এইটো এনেকুৱা হৈছে যেন প্ৰতি ছেকেণ্ডত ৮০০ টা লেপটপ পেলাই দিয়া হৈছে। আপোনালোকে জানি আচৰিত হ’ব যে বিভিন্ন প্ৰক্ৰিয়াৰ জৰিয়তে এই ই-আৱৰ্জনাৰ পৰা প্ৰায় ১৭প্ৰকাৰৰ মূল্যৱান ধাতু আহৰণ কৰিব পাৰি। ইয়াত সোণ, ৰূপ, তাম আৰু নিকেল অন্তৰ্ভুক্ত থাকে, সেয়েহে ই-আৱৰ্জনা ব্যৱহাৰ কৰাটো ‘কচৰে কো কাঞ্চন’ত কম নহয়। আজি এই দিশত অভিনৱ কাম কৰি থকা ষ্টাৰ্ট-আপৰ কোনো অভাৱ নাই। বৰ্তমান, প্ৰায় ৫০০ ই-ৱেষ্ট ৰিচাইকেলাৰ এই খণ্ডৰ সৈতে সম্পৰ্কিত আৰু বহুতো নতুন উদ্যোগীও ইয়াৰ সৈতে জড়িত হৈ আছে। এই খণ্ডটোৱে হাজাৰ হাজাৰ লোকক প্ৰত্যক্ষ নিযুক্তিও দিছে। বাংগালুৰুৰ ই-পৰিসৰ এনে এটা প্ৰচেষ্টাত নিয়োজিত হৈ আছে। ই মুদ্ৰিত বৰ্তনী বোৰ্ডৰ পৰা মূল্যৱান ধাতু আহৰণৰ বাবে এটা থলুৱা প্ৰযুক্তি বিকশিত কৰিছে।

ঠিক একেদৰে, মুম্বাইত কাম কৰা ইকোৰেকোৱে এটা মোবাইল এপৰ জৰিয়তে ই-ৱেষ্ট সংগ্ৰহ কৰাৰ এক ব্যৱস্থা বিকশিত কৰিছে৷ উত্তৰাখণ্ডৰ ৰুড়কীৰ আটেৰো ৰিচাইক্লিঙে বিশ্বজুৰি এই ক্ষেত্ৰত বহুতো পেটেন্ট লাভ কৰিছে৷ ই ইয়াৰ নিজা ই-ৱেষ্ট ৰিচাইক্লিং প্ৰযুক্তি প্ৰস্তুত কৰি বহুতো পুৰস্কাৰ অৰ্জন কৰিছে। এটা মোবাইল এপ আৰু ৱেবছাইট ‘কাবাড়িৱালা’ৰ জৰিয়তে ভূপালত টন টন ই-আৱৰ্জনা সংগ্ৰহ কৰা হৈছে। এনে বহুতো উদাহৰণ আছে। এই সকলোবোৰে ভাৰতক এক গোলকীয় ৰিচাইক্লিং হাব তৈয়াৰ কৰাত সহায় কৰিছে; কিন্তু, এনে পদক্ষেপবোৰৰ সফলতাৰ বাবে এক অত্যাৱশ্যকীয় চৰ্তও আছে – অৰ্থাৎ, ই-আৱৰ্জনা নিষ্কাশনৰ সুৰক্ষিত উপযোগী পদ্ধতিৰ বিষয়ে লোকসকলক সজাগ কৰিব লাগিব। ই-ৱেষ্টৰ ক্ষেত্ৰত কাম কৰা সকলে কয় যে বৰ্তমান, প্ৰতি বছৰে মাত্ৰ ১৫-১৭ শতাংশ ই-আৱৰ্জনা পুনৰ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজি সমগ্ৰ বিশ্বতে জলবায়ু পৰিৱৰ্তন আৰু জৈৱ বৈচিত্ৰ্য সংৰক্ষণৰ বিষয়ে যথেষ্ট আলোচনা হৈছে। আমি এই দিশত ভাৰতৰ দৃঢ় প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে নিৰন্তৰে কথা পাতি আছো। ভাৰতে ইয়াৰ আৰ্দ্ৰভূমিৰ বাবে কৰা কামৰ বিষয়ে জানি আপোনালোকেও অধিক সুখী হ’ব। কিছুমান শ্ৰোতাই হয়তো ভাবি আছে যে আৰ্দ্ৰভূমিবোৰ কি? ‘আৰ্দ্ৰভূমিৰ স্থান’ৰ অৰ্থ হৈছে সেই ঠাইবোৰ য’ত গোটেই বছৰজুৰি পানী জলভূমিৰ ৰূপত জমা হৈ থাকে। কেইদিনমান পিছতে, ফেব্ৰুৱাৰী ২ তাৰিখে, বিশ্ব আৰ্দ্ৰভূমি দিৱস পালন কৰা হ’ব। আমাৰ পৃথিৱীৰ অস্তিত্বৰ বাবে আৰ্দ্ৰভূমি অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ, কিয়নো বহুতো চৰাই আৰু প্ৰাণী সেইবোৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। জৈৱ বৈচিত্ৰ্য সমৃদ্ধ কৰাৰ লগতে, এইবোৰে বান নিয়ন্ত্ৰণ আৰু ভূগৰ্ভস্থ পানীৰ সংৰক্ষণ নিশ্চিত কৰে। আপোনালোকৰ বহুতে নিশ্চয় জানে যে ৰামচৰ স্থানবোৰ এনেকুৱা আৰ্দ্ৰভূমি যিবোৰ আন্তৰ্জাতিকভাৱে গুৰুত্বপূৰ্ণ। যিকোনো দেশতে আৰ্দ্ৰভূমি থাকিব পাৰে; কিন্তু এইবোৰে বহুতো চৰ্ত পূৰণ কৰিব লাগে; তেতিয়াহে এইবোৰক ৰামচৰ স্থান হিচাপে ঘোষণা কৰা হয়। ৰামচৰ স্থানত ২০,০০০ বা ততোধিক জলপক্ষী থাকিব লাগে। বৃহৎ সংখ্যক স্থানীয় মাছৰ প্ৰজাতি থকাটোও গুৰুত্বপূৰ্ণ। অমৃত মহোৎসৱৰ সময়ত স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰত, মই ৰামচৰ স্থানৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কিছুমান ভাল তথ্য আপোনালোকৰ সৈতে ভাগ-বতৰা কৰিব বিচাৰো। এতিয়া আমাৰ দেশত ৰামচৰ স্থানৰ মুঠ সংখ্যা ৭৫ লৈ বৃদ্ধি হৈছে, আনহাতে, ২০১৪ চনৰ পূৰ্বে দেশত মাত্ৰ ২৬টা ৰামচৰ স্থান আছিল। ইয়াৰ বাবে, স্থানীয় সম্প্ৰদায়সকল অভিনন্দনৰ যোগ্য, যিসকলে এই জৈৱ বৈচিত্ৰ্য সংৰক্ষণ কৰিছে। ই আমাৰ বহু পুৰণি সংস্কৃতি আৰু প্ৰকৃতিৰ সৈতে সামঞ্জস্য ৰাখি জীয়াই থকাৰ পৰম্পৰাৰ প্ৰতিও এক শ্ৰদ্ধাঞ্জলি হিচাপে বিবেচিত হৈছে। ভাৰতৰ এই আৰ্দ্ৰভূমিবোৰো আমাৰ প্ৰাকৃতিক সম্ভাৱনাৰ এক উদাহৰণ। ওড়িশাৰৰ চিল্কা হ্ৰদে ৪০টাতকৈও অধিক জলপক্ষী প্ৰজাতিক আশ্ৰয় দিয়া বুলি জনা যায়। কাইবুল-লামজা, লোগটক হ্ৰদক জলাভূমি হৰিণৰ একমাত্ৰ প্ৰাকৃতিক বাসস্থান বুলি গণ্য কৰা হয়।

তামিলনাডুৰ বেদনথাংগলক ২০২২ চনত ৰামচৰ স্থান হিচাপে ঘোষণা কৰা হৈছিল। ইয়াত চৰাইৰ সংখ্যা সংৰক্ষণৰ সম্পূৰ্ণ কৃতিত্ব এলেকাটোৰ কৃষকসকললৈ যায়। কাশ্মীৰৰ পাঞ্জাথ নাগ সম্প্ৰদায়ে বাৰ্ষিক ফল-ফুল উৎসৱৰ সময়ত গাঁৱক পৰিষ্কাৰ কৰাৰ বাবে এটা দিন অতিবাহিত কৰে। ৰামচৰ স্থানৰ বেছিভাগ শব্দৰ এক অনন্য সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যও আছে। মণিপুৰৰ সংস্কৃতিৰ লোগটক আৰু পৱিত্ৰ হ্ৰদ ৰেণুকাৰ সৈতে গভীৰ সম্পৰ্ক আছে। একেদৰে, সম্ভাৰ মা দুৰ্গাৰ অৱতাৰ শাকম্ভৰী দেৱীৰ সৈতেও সম্পৰ্কিত। ৰামচৰ স্থানৰ চাৰিওফালে বাস কৰা লোকসকলৰ বাবে ভাৰতত আৰ্দ্ৰভূমিৰ এই সম্প্ৰসাৰণ সম্ভৱ। মই ‘মন কী বাত’ৰ শ্ৰোতাসকলৰ হৈ এনে সকলো লোকক যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰোঁ আৰু তেওঁলোকক শুভকামনা জনাইছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, এইবাৰ আমাৰ দেশত, বিশেষকৈ উত্তৰ ভাৰতত, শীতৰ প্ৰকোপ তীব্ৰ হৈছিল। এই শীতকালত, মানুহে পৰ্বতবোৰত তুষাৰপাত উপভোগ কৰিছিল। জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ কিছুমান ছবিয়ে সমগ্ৰ দেশৰ হৃদয়ক আকৰ্ষিত কৰিছিল। সমগ্ৰ বিশ্বৰ লোকে সামাজিক মাধ্যমত এই ছবিবোৰ ভাল পাইছে। তুষাৰপাতৰ ফলত, আমাৰ কাশ্মীৰ উপত্যকা এইবাৰো প্ৰতি বছৰৰ দৰে অতি ধুনীয়া হৈ পৰিছে! মানুহে বিশেষকৈ বানিহালৰ পৰা বুদগামলৈ যোৱা ৰেলখনৰ ভিডিঅ’টো চাই ভাল পাইছে। সুন্দৰ তুষাৰপাত, চাৰিওফালে বৰফৰ দৰে বগা চাদৰ। মানুহে এই দৃশ্যটো এটা পৰী কাহিনীৰ দৰে দেখা গৈছে বুলি কৈছে! বহুলোকে কৈছে যে এইবোৰ কোনো বিদেশৰ ছবি নহয়, আমাৰ নিজৰ দেশৰ কাশ্মীৰৰ ছবি।

এজন ছ’চিয়েল মিডিয়া ব্যৱহাৰকাৰীয়ে লিখিছে– ‘এই স্বৰ্গতকৈ অধিক ধুনীয়া কি হ’ব?’ এইটো সম্পূৰ্ণ শুদ্ধ – সেয়েহে কাশ্মীৰক ভূ-স্বৰ্গ বুলি কোৱা হয়। এই ছবিবোৰ দেখি, আপোনালোকেও নিশ্চয় কাশ্মীৰ ভ্ৰমণলৈ যোৱাৰ কথা ভাবি আছে। মই বিচাৰো যে আপোনালোক নিজে তালৈ যাওক আৰু আপোনালোকৰ বন্ধুবৰ্গকো লগত লৈ যাওক। কাশ্মীৰত বৰফৰে আবৃত পৰ্বত, প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য; চাবলৈ আৰু জানিবলৈ আৰু বহুতো বস্তু আছে। উদাহৰণ স্বৰূপে, কাশ্মীৰৰ চৈয়দাবাদত শীতকালীন ক্ৰীড়াৰ আয়োজন কৰা হৈছিল। এই খেলসমূহৰ বিষয়বস্তু আছিল – স্নো ক্ৰিকেট! আপোনালোকে ভাবিব পাৰে যে স্নো ক্ৰিকেট এক অতি ৰোমাঞ্চকৰ খেল হ’ব – হয়, আপুনি একেবাৰে শুদ্ধ।

কাশ্মীৰী যুৱকসকলে বৰফত ক্ৰিকেটক আৰু অধিক আশ্চৰ্যজনক কৰি তোলে। ইয়াৰ জৰিয়তে, কাশ্মীৰত যুৱ খেলুৱৈসকলৰ সন্ধানো অব্যাহত আছে, যিসকলে পিছত টীম ইণ্ডিয়া হিচাপে খেলিব। এক প্ৰকাৰে, এয়াও খেলো ইণ্ডিয়া আন্দোলনৰ এক সম্প্ৰসাৰণ হিচাপে বিবেচিত হৈছে। কাশ্মীৰত, ক্ৰীড়া সম্পৰ্কে যুৱসকলৰ মাজত যথেষ্ট উৎসাহ আছে। আগন্তুক সময়ত, এই যুৱক-যুৱতীসকলৰ বহুতে দেশৰ বাবে পদক জিকিব আৰু ত্ৰিৰংগা উত্তোলন কৰিব। পৰৱৰ্তীবাৰ আপোনালোকে কাশ্মীৰ ভ্ৰমণৰ পৰিকল্পনা কৰিলে, এনে অনুষ্ঠান পৰিদৰ্শন কৰিবলৈ সময় উলিয়াবলৈ মই আপোনালোকক পৰামৰ্শ দিম। এই অভিজ্ঞতাবোৰে আপোনালোকৰ ভ্ৰমণক আৰু অধিক স্মৰণীয় কৰি তুলিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ গণৰাজ্যক শক্তিশালী কৰাৰ বাবে আমাৰ প্ৰচেষ্টা নিৰন্তৰভাৱে চলি থকা উচিত। গণৰাজ্য ‘জনসাধাৰণৰ অংশগ্ৰহণৰ দ্বাৰা’, ‘সকলোৰে প্ৰচেষ্টাৰ দ্বাৰা’, ‘দেশৰ প্ৰতি নিজৰ কৰ্তব্য পালন কৰা’ৰ দ্বাৰা শক্তিশালী হৈ পৰে আৰু আমাৰ ‘মন কী বাত’, এনে কৰ্তব্যনিষ্ঠ যুঁজাৰুসকলৰ জোৰদাৰ কণ্ঠস্বৰ হৈ পৰাত মই সুখী অনুভৱ কৰিছো। আমি পৰৱৰ্তী সময়ত এনে সমৰ্পিত লোকসকলৰ আকৰ্ষণীয় আৰু অনুপ্ৰেৰণাদায়ক কাহিনীৰ সৈতে পুনৰ লগ পাম।

আপোনালোকক অশেষ ধন্যবাদ ৷

***

DS/TS/VK/MM