পি এম ইণ্ডিয়া

কেন্দ্ৰীয় কেবিনেটত মোৰ সহকৰ্মী শ্ৰীমান অমিত শ্বাহ, চণ্ডীগড়ৰ প্ৰশাসক শ্ৰী গুলাবচন্দ কটাৰিয়া জী, মোৰ সতীৰ্থ ৰাজ্যসভাৰ সাংসদ সতনাম সিং সন্ধু জী, উপস্থিত থকা অন্যান্য জনপ্ৰতিনিধিসকল আৰু ভদ্ৰমহিলাসকল। চণ্ডীগড়লৈ আহি মোৰ নিজৰ মানুহৰ মাজলৈ অহা যেন লাগে। চণ্ডীগড়ৰ পৰিচয় শক্তি-স্বৰূপ মা চণ্ডিকা নামৰ সৈতে জড়িত। মা চণ্ডী মানে সেই ক্ষমতাৰ ৰূপ যিয়ে সত্য আৰু ন্যায় প্ৰতিষ্ঠা কৰে। এই আৱেগেই ভাৰতীয় ন্যায় সংহিতা আৰু অসামৰিক প্ৰতিৰক্ষা সংহিতাৰ সমগ্ৰ খচৰাৰো আধাৰ। যি সময়ত দেশখন উন্নত ভাৰতৰ সংকল্প লৈ আগবাঢ়িছে, যেতিয়া সংবিধানৰ ৭৫ বছৰ হ’ল…তেতিয়া, সংবিধানৰ মনোভাৱৰ দ্বাৰা অনুপ্ৰাণিত হৈ ভাৰতীয় ন্যায়িক সংহিতাৰ আৰম্ভণি, ইয়াৰ কাৰ্যকৰী হোৱা এটা ডাঙৰ আৰম্ভণি। দেশৰ নাগৰিকৰ বাবে আমাৰ সংবিধানে কল্পনা কৰা আদৰ্শ পূৰণৰ দিশত এয়া এক সুনিৰ্দিষ্ট প্ৰচেষ্টা।মই মাত্ৰ এই আইনবোৰ কেনেকৈ কাৰ্যকৰী হ’ব তাৰ লাইভ ডেমো চাই আছিলো।আৰু ইয়াত থকা সকলোকে সময় উলিয়াই এই Live Demo চাবলৈও আহ্বান জনাইছো। আইনৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে চাব লাগে, বাৰ (Bar) বন্ধুসকলে চাব লাগে, ন্যায়পালিকাৰ বন্ধুসকলেও সুবিধা উলিয়াই চাব লাগে। এই উপলক্ষে ভাৰতীয় ন্যায়িক সংহিতা আৰু দেৱানী সংহিতা ৰূপায়ণৰ বাবে সমূহ দেশবাসীলৈ মোৰ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিছো। আৰু চণ্ডীগড় প্ৰশাসনৰ লগত জড়িত সকলোকে অভিনন্দন জনাইছো।

বন্ধুসকল, দেশৰ নতুন ন্যায় সংহিতাখন নিজৰ মাজতে যিমানেই এক ব্যাপক নথি, সিমানেই ইয়াক নিৰ্মাণৰ প্ৰক্ৰিয়াও সমানেই বিস্তৃত হৈ আহিছে। ইয়াৰ লগত দেশৰ বহু মহান সাংবিধানিক আৰু ন্যায়িকৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰম জড়িত হৈ আছে।

এই সন্দৰ্ভত ২০২০ চনৰ জানুৱাৰী মাহত গৃহ মন্ত্ৰালয়ে পৰামৰ্শ বিচাৰিছিল। ইয়াত দেশৰ মুখ্য ন্যায়াধীশসকলৰ পৰামৰ্শ আৰু দিহা-পৰামৰ্শ আছিল। এইবোৰত উচ্চ ন্যায়ালয়ৰ মুখ্য ন্যায়াধীশসকলে সম্পূৰ্ণ সহায় আগবঢ়ায়।

দেশৰ উচ্চতম ন্যায়ালয়, ১৬ খন উচ্চ ন্যায়ালয়, ন্যায়িক একাডেমী, বহুতো আইন প্ৰতিষ্ঠান, নাগৰিক সমাজৰ মানুহ, অন্যান্য বুদ্ধিজীৱী। সকলোৱে বছৰ বছৰ ধৰি মগজুৰ ধুমুহা বোৱাইছিল, যোগাযোগ কৰিছিল, নিজৰ অভিজ্ঞতা ভাগ কৰিছিল, আৰু আধুনিক দৃষ্টিভংগীৰে দেশৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছিল। স্বাধীনতাৰ সাত দশকত ন্যায় ব্যৱস্থাই সন্মুখীন হোৱা প্ৰত্যাহ্বানসমূহৰ ওপৰত গভীৰ আলোচনা হৈছিল। প্ৰতিখন আইনৰ ব্যৱহাৰিক দিশটো দেখা গ’ল, ভৱিষ্যতৰ পৰিমাপত কঠোৰ কৰা হ’ল… তেতিয়া ভাৰতীয় ন্যায়িক সংহিতা এই ৰূপত আমাৰ সন্মুখত আহিছে।

ইয়াৰ বাবে দেশৰ উচ্চতম ন্যায়ালয়, সন্মানীয় ন্যায়াধীশ, দেশৰ সকলো উচ্চ ন্যায়ালয়, বিশেষকৈ হাৰিয়ানা আৰু পঞ্জাৱ উচ্চ ন্যায়ালয়ৰ প্ৰতি মোৰ বিশেষ কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছো। লগতে এই ন্যায়িক সংহিতাৰ মালিকীস্বত্ব লোৱাৰ বাবে বাৰক ধন্যবাদ জনাইছো, বাৰৰ সকলো বন্ধু-বান্ধৱীয়ে বহু অভিনন্দনৰ যোগ্য।সকলোৰে সহযোগত নিৰ্মিত ভাৰতৰ এই ন্যায়িক সংহিতাই ভাৰতৰ ন্যায় যাত্ৰাত এক মাইলৰ খুঁটি হিচাপে প্ৰমাণিত হ’ব বুলি মোৰ বিশ্বাস।

বন্ধুসকল,

আমাৰ দেশে ১৯৪৭ চনত স্বাধীনতা লাভ কৰিছিল। আপুনি কল্পনা কৰকচোন, শতিকাজুৰি দাসত্বৰ অন্তত যেতিয়া আমাৰ দেশ স্বাধীন হৈছিল, প্ৰজন্মৰ প্ৰজন্মৰ অপেক্ষাৰ পিছত, লক্ষ্যমুখী মানুহৰ ত্যাগৰ পিছত, স্বাধীনতাৰ ৰাতিপুৱা যেতিয়া আহিছিল… তেতিয়া কেনেধৰণৰ সপোন আছিল, কিমান উৎসাহ আছিল দেশবাসী, মইও ভাবিছিলো…যদি ইংৰাজ গৈছে, তেন্তে আমি ইংৰাজী আইনৰো পৰা স্বাধীনতা পাম। এই আইনসমূহেই আছিল ইংৰাজৰ ওপৰত অত্যাচাৰ আৰু শোষণৰ মাধ্যম। ভাৰতৰ ওপৰত নিজৰ ডিঙি চেপি ধৰিবলৈ ব্ৰিটিছ চৰকাৰ যিকোনো কাম কৰিবলৈ সাজু হৈ থকাৰ সময়তো এই আইনসমূহ প্ৰণয়ন কৰা হৈছিল। ১৮৫৭ চনত মই মোৰ ডেকা বন্ধুসকলক ক’ম – মনত ৰাখিব, ১৮৫৭ চনত দেশৰ প্ৰথমটো বৃহৎ স্বাধীনতা সংগ্ৰাম অনুষ্ঠিত হৈছিল। ১৮৫৭ চনৰ সেই স্বাধীনতা সংগ্ৰামখনে ব্ৰিটিছ শাসনৰ শিপা কঁপাই তুলিছিল আৰু দেশৰ চুক-কোণত এক বৃহৎ প্ৰত্যাহ্বানৰ সৃষ্টি কৰিছিল। তাৰ পাছত ইয়াৰ প্ৰতিক্ৰিয়া স্বৰূপে ইংৰাজে ৩ বছৰৰ পাছত ১৮৬০ চনত ভাৰতীয় দণ্ডবিধি অৰ্থাৎ আই পি চি আনিলে। তাৰ পিছত কেইবছৰমানৰ পাছত ভাৰতীয় প্ৰমাণ আইনখন অনা হ’ল। আৰু তাৰ পিছত চি আৰ পি চিৰ প্ৰথম কাঠামোৰ অস্তিত্ব আহিল। এই আইনসমূহৰ ধাৰণা আৰু উদ্দেশ্য আছিল ভাৰতীয়ক শাস্তি দিয়া, তেওঁলোকক দাসত্বত ৰখা, আৰু দুৰ্ভাগ্যক চোৱা, স্বাধীনতাৰ পিছত…দশক দশক ধৰি আমাৰ আইনবোৰ একেটা দণ্ডবিধি আৰু দণ্ডবিধিৰ মানসিকতাৰ আশে-পাশে ঘূৰি আছিল। আৰু সেই নাগৰিকসকলক দাস হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। সময়ে সময়ে এই আইনসমূহত সৰু সৰু সংস্কাৰ কৰাৰ প্ৰচেষ্টা চলিছিল যদিও চৰিত্ৰ একেই থাকিল। মুক্ত দেশত দাসসকলৰ বাবে প্ৰণয়ন কৰা আইন কিয় মানি চলিব লাগে? না আমি নিজকে এই প্ৰশ্নটো সোধা নাছিলো, ক্ষমতাত থকা জনসাধাৰণেও এই বিষয়ে চিন্তা কৰাটো প্ৰয়োজনীয় বুলি বিবেচনা কৰা নাছিল। এই দাসত্বৰ মানসিকতাই ভাৰতৰ প্ৰগতি আৰু ভাৰতৰ উন্নয়ন যাত্ৰাত যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলাইছিল।

বন্ধুসকল,

দেশখন এতিয়া সেই ঔপনিৱেশিক মানসিকতাৰ পৰা ওলাই আহিব লাগে, জাতি গঠনৰ বাবে জাতিৰ সম্ভাৱনীয়তাক ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে…ইয়াৰ বাবে জাতীয় চিন্তাধাৰাৰ প্ৰয়োজন আছিল।আৰু সেইবাবেই ১৫ আগষ্টত লালকিল্লাৰ পৰা মই দেশৰ আগত তেওঁলোকক দাসত্বৰ মানসিকতাৰ পৰা মুক্ত কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিলোঁ। এতিয়া ভাৰতীয় ন্যায়িক সংহিতা আৰু অসামৰিক সংহিতাৰ জৰিয়তে দেশে সেই দিশত আৰু এক শক্তিশালী পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিছে। আমাৰ ন্যায়িক সংহিতাই গণতন্ত্ৰৰ ভিত্তি ‘জনতাৰ, জনসাধাৰণৰ দ্বাৰা, জনসাধাৰণৰ বাবে’ৰ মনোভাৱক শক্তিশালী কৰি তুলিছে।

বন্ধুসকল,

ন্যায় সংহিতা সমতা, সম্প্ৰীতি আৰু সামাজিক ন্যায়ৰ ধাৰণাৰে প্ৰস্তুত কৰা হৈছে। আইনৰ দৃষ্টিত সকলো সমান বুলি আমি সদায় শুনি আহিছো। কিন্তু, ব্যৱহাৰিক বাস্তৱতাটো বেলেগ যেন লাগে। দুখীয়া, দুৰ্বল মানুহজনে আইনৰ নামত ভয় খাইছিল। যিমানদূৰ সম্ভৱ আদালত বা থানাত ভৰি দিবলৈ ভয় কৰিছিল। এতিয়া ভাৰতীয় ন্যায়িক সংহিতাই সমাজৰ এই মানসিকতা সলনি কৰিবলৈ কাম কৰিব। তেওঁ নিশ্চিত হ’ব যে দেশৰ আইন সমতাৰ নিশ্চয়তা। এয়াই প্ৰকৃত সামাজিক ন্যায়, যিটো আমাৰ সংবিধানত আশ্বাস দিয়া হৈছে।

বন্ধুসকল,

ভাৰতীয় ন্যায়িক সংহিতা, ভাৰতীয় নাগৰিক প্ৰতিৰক্ষা সংহিতা…প্ৰতিজন ভুক্তভোগীৰ প্ৰতি সংবেদনশীলতাৰে ভৰি আছে। দেশৰ নাগৰিকসকলে ইয়াৰ জটিলতাসমূহ জনাটোও সমানেই জৰুৰী৷গতিকে, আজি ইয়াত চণ্ডীগড়ত দেখুওৱা লাইভ ডেমো প্ৰচাৰ আৰু সম্প্ৰচাৰ কৰক প্ৰতিখন ৰাজ্যৰ আৰক্ষীয়ে। উদাহৰণস্বৰূপে, অভিযোগৰ ৯০ দিনৰ ভিতৰত ভুক্তভোগীয়ে গোচৰৰ অগ্ৰগতিৰ সৈতে জড়িত তথ্য দিব লাগিব। এই তথ্য তেওঁৰ ওচৰলৈ পোনপটীয়াকৈ এছএমএছৰ দৰে ডিজিটেল সেৱাৰ জৰিয়তে পোৱা যাব। আৰক্ষীৰ কামত বাধা দিয়া ব্যক্তিজনৰ বিৰুদ্ধে ব্যৱস্থা গ্ৰহণৰ ব্যৱস্থা কৰা হৈছে। মহিলাসকলৰ সুৰক্ষাৰ বাবে ন্যায় সংহিতাত এটা সুকীয়া অধ্যায় ৰখা হৈছে। কৰ্মক্ষেত্ৰত মহিলাৰ অধিকাৰ আৰু সুৰক্ষা, ঘৰত আৰু সমাজত তেওঁলোকৰ আৰু তেওঁলোকৰ সন্তানৰ অধিকাৰ, ভাৰতীয় ন্যায়িক সংহিতাই নিশ্চিত কৰে যে আইনখন ভুক্তভোগীৰ সৈতে থিয় দিছে। ইয়াত আন এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ব্যৱস্থা কৰা হৈছে। এতিয়া মহিলাৰ বিৰুদ্ধে ধৰ্ষণৰ দৰে জঘন্য অপৰাধত প্ৰথম শুনানিৰ পৰা ৬০ দিনৰ ভিতৰত অভিযোগ ফ্ৰেমৱৰ্ক কৰিব লাগিব। লগতে শুনানি সমাপ্ত হোৱাৰ ৪৫ দিনৰ ভিতৰত ৰায়দান কৰাটো বাধ্যতামূলক কৰা হৈছে। লগতে সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছে যে কোনো ধৰণৰ স্থগিত ৰখা সিদ্ধান্ত ২ বাৰতকৈ অধিক ল’ব নোৱাৰিব।

বন্ধুসকল,

ভাৰতীয় ন্যায়িক সংহিতাৰ মূল মন্ত্ৰ হ’ল–নাগৰিক প্ৰথম! এই আইনসমূহ নাগৰিক অধিকাৰৰ ৰক্ষক হৈ পৰিছে, ‘ন্যায়ৰ সহজতা’ৰ ভিত্তি হৈ পৰিছে। আগতে এফ আই আৰ দাখিল কৰাটো ইমান কঠিন আছিল। কিন্তু এতিয়া জিৰ’ এফআইআৰকো বৈধতা প্ৰদান কৰা হৈছে, এতিয়া যিকোনো ঠাইৰ পৰা গোচৰ ৰুজু কৰাৰ সুবিধা পাইছে। এফআইআৰৰ কপি ভুক্তভোগীক দিব লাগে, তেওঁক এই অধিকাৰ দিয়া হৈছে। এতিয়া অভিযুক্তৰ বিৰুদ্ধে যিকোনো গোচৰ বাদ দিবলগীয়া হ’লেও ভুক্তভোগীয়ে সন্মতি দিলেহে বাদ দিয়া হ’ব। এতিয়া আৰক্ষীয়ে তেওঁলোকৰ ইচ্ছামতে কোনো ব্যক্তিক আটক কৰিব নোৱাৰিব। তেওঁৰ পৰিয়ালৰ সদস্যক অৱগত কৰাটোও ন্যায়িক সংহিতাত বাধ্যতামূলক কৰা হৈছে। ভাৰতীয় ন্যায়িক সংহিতাৰ আন এটা দিশ আছে…ইয়াৰ মানৱীয়তা, ইয়াৰ সংবেদনশীলতা এতিয়া অভিযুক্তক শাস্তি অবিহনে দীৰ্ঘদিন কাৰাগাৰত ৰাখিব নোৱাৰি। এতিয়া ৩ বছৰৰ কম শাস্তিযোগ্য অপৰাধৰ ক্ষেত্ৰত উচ্চ কৰ্তৃপক্ষৰ সন্মতি সাপেক্ষেহে গ্ৰেপ্তাৰ কৰিব পাৰিব। সৰু সৰু অপৰাধৰ ক্ষেত্ৰতো বাধ্যতামূলক জামিনৰ ব্যৱস্থা কৰা হৈছে। সাধাৰণ অপৰাধত শাস্তিৰ ঠাইত সমাজসেৱাৰ বিকল্পও ৰখা হৈছে। ইয়াৰ দ্বাৰা অভিযুক্তসকলে সমাজৰ স্বাৰ্থত ইতিবাচক দিশত আগবাঢ়ি যোৱাৰ নতুন সুযোগ লাভ কৰিব। প্ৰথমবাৰৰ বাবে অপৰাধীসকলৰ বাবেও ন্যায়িক সংহিতা অতি স্পৰ্শকাতৰ। দেশৰ জনসাধাৰণেও এই কথা জানি আনন্দিত হ’ব যে ভাৰতীয় ন্যায় সংহিতা কাৰ্যকৰী হোৱাৰ পিছত এনে হাজাৰ হাজাৰ কয়দী জেলৰ পৰা মুকলি কৰি দিয়া হৈছে। যিসকল পুৰণি আইনৰ বাবে জেলত আছিল। আপুনি কল্পনা কৰিব পাৰে, নাগৰিক অধিকাৰৰ সবলীকৰণক নতুন ব্যৱস্থা, নতুন আইনে কিমান উচ্চতা দিব পাৰে।

বন্ধুসকল,

ন্যায়ৰ প্ৰথম মাপকাঠী হ’ল সময়মতে ন্যায় পোৱা। আমি সকলোৱে কৈ আহিছো আৰু শুনি আহিছো– ন্যায় পলম, ন্যায় অস্বীকাৰ! সেইবাবেই ভাৰতীয় ন্যায়িক সংহিতা আৰু অসামৰিক প্ৰতিৰক্ষা সংহিতাৰ জৰিয়তে দেশে ক্ষিপ্ৰ ন্যায়ৰ দিশত এক বৃহৎ পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিছে। ইয়াত ক্ষিপ্ৰতাৰে অভিযোগনামা দাখিল কৰি ৰায়দান ক্ষিপ্ৰতাৰে প্ৰদান কৰাত অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া হৈছে। যিকোনো ক্ষেত্ৰতে প্ৰতিটো পদক্ষেপ সম্পূৰ্ণ কৰাৰ বাবে এটা সময়সীমা নিৰ্ধাৰণ কৰা হৈছে। দেশত এই ব্যৱস্থা কাৰ্যকৰী হোৱাৰ মাত্ৰ কেইমাহমান হ’ল। ইয়াক পৰিপক্ক হ’বলৈ এতিয়াও সময়ৰ প্ৰয়োজন। কিন্তু, ইমান কম সময়ৰ ভিতৰতে আমি যি পৰিৱৰ্তন দেখিবলৈ পাইছো, দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা আমি যি তথ্য পাইছো…সঁচাকৈয়ে সেইবোৰ অতি সন্তুষ্টিদায়ক আৰু উৎসাহজনক। আপোনালোকে ইয়াত ভালকৈয়ে জানে যে আমাৰ নিজৰ চণ্ডীগড়ত বাহন চুৰিৰ গোচৰত এফ আই আৰ দাখিল হোৱাৰ পিছত অভিযুক্তক আদালতে মাত্ৰ ২ মাহ ১১ দিনৰ ভিতৰতে শাস্তি প্ৰদান কৰিলে, তেওঁ শাস্তি পালে। মাত্ৰ ২০ দিনৰ ভিতৰতে সম্পূৰ্ণ শুনানিৰ অন্তত অঞ্চলটোত অশান্তিৰ সৃষ্টি কৰা আন এজন অভিযুক্তকো আদালতে শাস্তি প্ৰদান কৰে। দিল্লীৰ এটা গোচৰতো এফআইআৰৰ পৰা সিদ্ধান্ত লোৱালৈকে মাত্ৰ ৬০ দিন সময় লাগিছিল…অভিযুক্তক ২০ বছৰৰ কাৰাদণ্ডৰ শাস্তি দিয়া হৈছিল। বিহাৰৰ ছাপৰাত এটা হত্যাকাণ্ডৰ গোচৰত এফ আই আৰৰ পৰা ৰায়দানলৈ মাত্ৰ ১৪ দিন সময় লাগিছিল আৰু অভিযুক্তক যাৱজ্জীৱন কাৰাদণ্ডৰ শাস্তি প্ৰদান কৰা হৈছিল। এই সিদ্ধান্তসমূহে দেখুৱাইছে ভাৰতীয় ন্যায়িক সংহিতাৰ শক্তি কি আৰু ইয়াৰ প্ৰভাৱ কি। এই পৰিৱৰ্তনে দেখুৱাইছে যে যেতিয়া সাধাৰণ নাগৰিকৰ স্বাৰ্থত উৎসৰ্গিত চৰকাৰ থাকে, যেতিয়া চৰকাৰে আন্তৰিকতাৰে ৰাইজৰ দুখ-কষ্ট আঁতৰাব বিচাৰে, তেতিয়া পৰিৱৰ্তনও হয়, আৰু ফলাফলও আহে। এই সিদ্ধান্তসমূহৰ বিষয়ে দেশত যিমান পাৰি আলোচনা কৰা হওক যাতে প্ৰতিজন ভাৰতীয়ই জানে যে তেওঁৰ ন্যায়ৰ বাবে ক্ষমতা কিমান বৃদ্ধি পাইছে। ইয়াৰ দ্বাৰা অপৰাধীসকলেও জানিব পাৰিব যে তাৰিখৰ পিছত তাৰিখৰ দিন শেষ হৈছে।

বন্ধুসকল,

নিয়ম বা আইন সময়ৰ লগত প্ৰাসংগিক হ’লেহে কাৰ্যকৰী হৈ থাকে। আজি পৃথিৱীখন ইমান দ্ৰুতগতিত সলনি হৈছে। অপৰাধ আৰু অপৰাধীৰ পদ্ধতি সলনি হৈছে। এনে পৰিস্থিতিত ১৯ শতিকাৰ শিপা থকা ব্যৱস্থা কেনেকৈ ব্যৱহাৰিক হ’ব পাৰে? সেইবাবেই এই আইনসমূহ ভাৰতীয় কৰাৰ সমান্তৰালকৈ আমি আধুনিকীকৰণো কৰিছো। ইয়াত আমি এইটোও দেখিছো যে কেনেকৈ Digital Evidenceকো এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰমাণ হিচাপে ৰখা হৈছে। তদন্তৰ সময়ত যাতে প্ৰমাণৰ লগত খেলা-ধূলা কৰা নহয় তাৰ বাবে সমগ্ৰ প্ৰক্ৰিয়াটোৰ ভিডিঅ’গ্ৰাফী বাধ্যতামূলক কৰা হৈছে। নতুন আইনসমূহ কাৰ্যকৰী কৰিবলৈ ই-সাক্ষ্য, ন্যায় শ্ৰুতি, ন্যায় সেতু, ই-চামন পৰ্টেল আদি উপযোগী আহিলা প্ৰস্তুত কৰা হৈছে। এতিয়া আদালত আৰু আৰক্ষীয়ে পোনপটীয়াকৈ ফোনযোগে আৰু ইলেক্ট্ৰনিক মাধ্যমৰ জৰিয়তে চমন দিব পাৰিব। সাক্ষীৰ বক্তব্যৰ অডিঅ’-ভিডিঅ’ ৰেকৰ্ডিংও কৰিব পাৰি। ডিজিটেল প্ৰমাণো এতিয়া আদালতত গ্ৰহণযোগ্য হ’ব, ই ন্যায়ৰ ভিত্তি হৈ পৰিব। উদাহৰণস্বৰূপে, চুৰিৰ গোচৰত আঙুলিৰ ছাপৰ মিলন, ধৰ্ষণৰ গোচৰত ডি এন এৰ নমুনাৰ মিলন, হত্যাকাণ্ডৰ গোচৰত ভুক্তভোগীয়ে আঘাত কৰা গুলী আৰু অভিযুক্তৰ পৰা জব্দ কৰা বন্দুকৰ আকাৰৰ মিল…ভিডিঅ’ প্ৰমাণ এই সকলোবোৰৰ সৈতে এইবোৰ আইনী ভিত্তি হৈ পৰিব।

বন্ধুসকল,

ইয়াৰ ফলত অপৰাধী ধৰা নপৰালৈকে অপ্ৰয়োজনীয় সময় নষ্ট নহ’ব। এই পৰিৱৰ্তনসমূহ দেশৰ সুৰক্ষাৰ বাবেও সমানেই গুৰুত্বপূৰ্ণ আছিল। ডিজিটেল প্ৰমাণ আৰু প্ৰযুক্তিৰ একত্ৰীকৰণেও আমাক সন্ত্ৰাসবাদৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়াত অধিক সহায় কৰিব।এতিয়া নতুন আইনৰ অধীনত সন্ত্ৰাসবাদী বা সন্ত্ৰাসবাদী সংগঠনে আইনখনৰ জটিলতাৰ সুযোগ ল’ব নোৱাৰিব।

বন্ধুসকল,

নতুন ন্যায় সংহিতা আৰু অসামৰিক প্ৰতিৰক্ষা সংহিতাই প্ৰতিটো বিভাগৰ উৎপাদনশীলতা বৃদ্ধি কৰাৰ লগতে দেশৰ অগ্ৰগতি ত্বৰান্বিত কৰিব। ইয়াৰ দ্বাৰা আইনী বাধাৰ বাবে শক্তিশালী হৈ অহা দুৰ্নীতি ৰোধ কৰাত সহায়ক হ’ব। বিদেশী বিনিয়োগকাৰীৰ অধিকাংশই আগতে ভাৰতত বিনিয়োগ কৰিব বিচৰা নাছিল কাৰণ গোচৰ হ’লে বছৰ বছৰ লাগিব৷ এই আশংকা শেষ হ’লে বিনিয়োগ বাঢ়িব আৰু দেশৰ অৰ্থনীতি শক্তিশালী হ’ব।

বন্ধুসকল,

দেশৰ আইন নাগৰিকৰ বাবে। গতিকে আইনী প্ৰক্ৰিয়াসমূহো জনসাধাৰণৰ সুবিধাৰ্থে হ’ব লাগে। কিন্তু, পুৰণি ব্যৱস্থাটোত প্ৰক্ৰিয়াটোৱেই শাস্তি হৈ পৰিছিল। এখন সুস্থ সমাজ আইনৰ দ্বাৰা সমৰ্থিত হ’ব লাগিব। কিন্তু, আইনৰ ভয় আছিল আই পি চিত একমাত্ৰ বাহিৰলৈ ওলাই অহাৰ পথ। সেইটোও অপৰাধীতকৈ সৎ মানুহ, দুখীয়া ভুক্তভোগীসকল বেছি ভয় খাইছিল। ৰাস্তাত কোনোবাই দুৰ্ঘটনা লগ পালেও মানুহে সহায় কৰিবলৈ ভয় কৰিছিল। তেওঁৰ অনুভৱ হৈছিল যে ইয়াৰ বিপৰীতে তেওঁ নিজেই আৰক্ষীৰ লগত বিপদত পৰিব। কিন্তু এতিয়া এই বিপদৰ পৰা মুক্ত হৈছে সহায়কাৰীসকল। একেদৰে আমিও ব্ৰিটিছ শাসনৰ ১৫০০ৰো অধিক পুৰণি আইন বিলুপ্ত কৰিলোঁ। এই আইনসমূহ বিলুপ্ত হোৱাৰ সময়ত মানুহে আচৰিত হৈছিল যে দেশত অমুক আইন প্ৰণয়ন কৰা হৈছে নেকি, অমুক আইন প্ৰণয়ন কৰা হৈছে নে নাই।

বন্ধুসকল,

আইন আমাৰ দেশত নাগৰিক সবলীকৰণৰ মাধ্যম হ’বলৈ আমি সকলোৱে আমাৰ দৃষ্টিভংগী বহল কৰা উচিত। মই এই কথা কৈছো কাৰণ আমাৰ দেশত কিছুমান আইনৰ বিষয়ে বহুত চৰ্চিত হয়। আলোচনা হ’ব লাগে যদিও বহুতো গুৰুত্বপূৰ্ণ আইন আমাৰ আলোচনাৰ পৰা বঞ্চিত হৈয়েই আছে। উদাহৰণস্বৰূপে ৩৭০ নং অনুচ্ছেদ আঁতৰাই দিয়া হ’ল, এই বিষয়ে বহুত আলোচনা হ’ল৷ তিনি তালাকৰ আইনখন গৃহীত হোৱাৰ লগতে বহু চৰ্চিত হয়। আজিকালি ৱাকফ ব’ৰ্ডৰ সৈতে জড়িত আইনক লৈ বিতৰ্ক চলি আছে। নাগৰিকৰ মৰ্যাদা আৰু আত্মসন্মান বৃদ্ধিৰ বাবে যিবোৰ আইন প্ৰণয়ন কৰা হয়, সেইবোৰক আমি সমানে গুৰুত্ব দিয়া উচিত। এতিয়া আজিৰ দৰেই আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় দিব্যাংগ দিৱস। দেশৰ বিশেষভাৱে সক্ষম লোকসকল আমাৰ নিজৰ পৰিয়ালৰ সদস্য। কিন্তু, পুৰণি আইনত বিশেষভাৱে সক্ষম লোকসকলক কোন শ্ৰেণীত ৰখা হৈছিল? প্ৰতিবন্ধীসকলৰ বাবে এনে অপমানজনক শব্দ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল, যিটো কোনো সভ্য সমাজে মানি ল’ব নোৱাৰে। আমি প্ৰথমে এই শ্ৰেণীটোক সক্ষম বুলি ক’বলৈ আৰম্ভ কৰিলোঁ। তেওঁলোকে নিজকে দুৰ্বল অনুভৱ কৰা শব্দবোৰৰ পৰা মুক্তি পালে।২০১৬ চনত আমি প্ৰতিবন্ধী ব্যক্তিৰ অধিকাৰ আইন কাৰ্যকৰী কৰিলোঁ। এয়া কেৱল বিশেষভাৱে সক্ষম লোকৰ সৈতে জড়িত আইন নাছিল। এয়াও আছিল সমাজখনক অধিক সংবেদনশীল কৰি তোলাৰ এক অভিযান। নাৰী শক্তি বন্দন আইনখনে ইমান ডাঙৰ পৰিৱৰ্তনৰ ভেটি স্থাপন কৰিবলৈ গৈ আছে। একেদৰে হিজড়া সম্পৰ্কীয় আইন, মধ্যস্থতা আইন, জি এছ টি আইন, এনে বহু আইন প্ৰণয়ন কৰা হৈছে, যাৰ ওপৰত ইতিবাচক আলোচনাৰ প্ৰয়োজন।

বন্ধুসকল,

যিকোনো দেশৰ শক্তি হ’ল ইয়াৰ নাগৰিক৷ আৰু, দেশৰ আইন নাগৰিকৰ ক্ষমতা। সেইবাবেই, যেতিয়াই কিবা এটা ঘটে, মানুহে গৌৰৱেৰে কয়–মই এজন আইন পালনকাৰী নাগৰিক৷ আইনৰ প্ৰতি নাগৰিকৰ এই আনুগত্য জাতিটোৰ এক বৃহৎ সম্পদ। এই মূলধন কমাব নালাগে, দেশবাসীৰ আস্থা ছিন্নভিন্ন হ’ব নালাগে…এয়া আমাৰ সকলোৰে সামূহিক দায়িত্ব। সেয়ে মই বিচাৰো প্ৰতিটো বিভাগ, প্ৰতিটো এজেন্সী, প্ৰতিজন বিষয়া আৰু প্ৰতিজন আৰক্ষীয়ে নতুন বিধান জানি তেওঁলোকৰ মনোভাৱ বুজি পাওক। বিশেষকৈ দেশৰ সকলো ৰাজ্য চৰকাৰলৈ অনুৰোধ জনালোঁ যে ভাৰতীয় ন্যায় সংহিতা, নাগৰিক প্ৰতিৰক্ষা সংহিতা। ফলপ্ৰসূভাৱে কাৰ্যকৰী কৰা হওক আৰু ইয়াৰ প্ৰভাৱ ভূমিত দৃশ্যমান হওক, ইয়াৰ বাবে সকলো ৰাজ্য চৰকাৰে কৰিব লাগিব সক্ৰিয়ভাৱে কাম কৰক। আৰু মই আকৌ কওঁ…নাগৰিকসকলৰ হাতত নিজৰ অধিকাৰৰ বিষয়ে যিমান পাৰি সিমান তথ্য থাকিব লাগে। ইয়াৰ বাবে আমি একেলগে প্ৰচেষ্টা চলাব লাগিব।কাৰণ, এইবোৰ যিমানেই ফলপ্ৰসূভাৱে কাৰ্যকৰী হ’ব সিমানেই আমি দেশক উন্নত ভৱিষ্যত দিব পাৰিম। এই ভৱিষ্যতে আপোনাৰ আৰু আপোনাৰ সন্তানৰ জীৱন নিৰ্ধাৰণ কৰিব, ই আপোনাৰ সেৱাৰ সন্তুষ্টিৰ সিদ্ধান্ত ল’ব। মই নিশ্চিত যে আমি সকলোৱে এই দিশত একেলগে কাম কৰি জাতি গঠনৰ ক্ষেত্ৰত আমাৰ ভূমিকা বৃদ্ধি কৰিম। ইয়াৰ লগে লগে আপোনালোক সকলো দেশবাসীকে ভাৰতীয় ন্যায় সংহিতা, নাগৰিক প্ৰতিৰক্ষা সংহিতাৰ বাবে পুনৰবাৰ অভিনন্দন জনাইছো, মোৰ ভাষণৰ অন্ত পেলাইছো।

আপোনালোকক অশেষ ধন্যবাদ!

*****

MJPS/BM/RK/MS