পি এম ইণ্ডিয়া

নমো বুদ্ধয়া!

সাংস্কৃতিক মন্ত্ৰী শ্ৰী গজেন্দ্ৰ সিং শ্বেখাৱত জী, সংখ্যালঘু পৰিক্ৰমা মন্ত্ৰী শ্ৰী কিৰেণ ৰিজিজু জী, ভদন্ত ৰাহুল বোধি মহাথেৰো জী, পূজনীয় ইয়াংচুক চোডেন জী, মহাসংঘৰ সকলো সন্মানীয় সদস্য, মহামহিম, কূটনৈতিক সমাজৰ সদস্য, বৌদ্ধ পণ্ডিত, ধৰ্ম অনুগামী, ভদ্ৰ পুৰুষ-মহিলাসকল।

আকৌ এবাৰ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় অভিধম্মা দিৱসৰ অংশ হ’বলৈ পাই গৌৰৱ অনুভৱ কৰিছো। অভিধম্মা দিৱসে আমাক সোঁৱৰাই দিয়ে যে কৰুণা আৰু সদিচ্ছাৰেহে আমি পৃথিৱীখনক এখন উন্নত স্থান হিচাপে গঢ়ি তুলিব পাৰিম। ২০২১ চনত কুশীনগৰতো একেধৰণৰ এক অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হৈছিল আৰু সেই অনুষ্ঠানত উপস্থিত থকাৰ মোৰ সৌভাগ্য হৈছিল। মোৰ সৌভাগ্য যে ভগৱান বুদ্ধৰ সৈতে মোৰ সংযোগৰ যাত্ৰা মোৰ জন্মৰ পৰাই আৰম্ভ হৈছিল আৰু নিৰৱচ্ছিন্নভাৱে চলি আছে। মোৰ জন্ম গুজৰাটৰ বদনগৰত। সেই ঠাইখন আছিল বৌদ্ধ ধৰ্মৰ এক মহান কেন্দ্ৰ। এই প্ৰেৰণাসমূহৰ দ্বাৰা জীয়াই থাকি মই বুদ্ধৰ ধৰ্ম আৰু শিক্ষাৰ প্ৰচাৰৰ অসংখ্য অভিজ্ঞতা লাভ কৰিছো।

বিগত ১০ বছৰত ভাৰতৰ ঐতিহাসিক বৌদ্ধ তীৰ্থস্থান ভ্ৰমণৰ পৰা আৰম্ভ কৰি বিশ্বৰ বিভিন্ন দেশলৈ ভগৱান বুদ্ধৰ জন্মস্থান নেপালৰ লুম্বিনি ভ্ৰমণলৈকে, মংগোলিয়াত তেওঁৰ প্ৰতিমূৰ্তি উন্মোচন কৰাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি শ্ৰীলংকাত বৈশাক উদযাপনত অংশগ্ৰহণ কৰালৈকে বহুতো পবিত্ৰ অনুষ্ঠানৰ অংশ লোৱাৰ সুযোগ পাইছো। সংঘ আৰু সাধকৰ এই মিলন ভগৱান বুদ্ধৰ আশীৰ্বাদৰ ফল বুলি মোৰ বিশ্বাস। আজি অভিধম্মা দিৱস উপলক্ষে আপোনালোকৰ লগতে ভগৱান বুদ্ধৰ অনুগামী সকললৈ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ। আজি শাৰদ পূৰ্ণিমাৰো শুভ উৎসৱ। ভাৰতীয় চেতনাৰ মহান ঋষি বাল্মীকি জীৰো জন্ম বাৰ্ষিকী। শাৰদ পূৰ্ণিমা আৰু বাল্মীকি জয়ন্তীৰ দিনা সমগ্ৰ দেশবাসীলৈ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিছোঁ।

সন্মানীয় বন্ধুসকল,

এইবাৰ অভিধম্মা দিৱস উদযাপনৰ লগতে এক ঐতিহাসিক কৃতিত্বও সংলগ্ন কৰা হৈছে। যি পালি ভাষাত ভগৱান বুদ্ধৰ অভিধম্মাৰ এই ঐতিহ্য, তেওঁৰ বাক্য আৰু তেওঁৰ শিক্ষা বিশ্ববাসীক দিয়া হৈছিল, সেই ভাষাক ভাৰত চৰকাৰে এই মাহতে ধ্ৰুপদী ভাষা হিচাপে ঘোষণা কৰিছে। সেয়ে আজিৰ অনুষ্ঠানটো আৰু বিশেষ হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। পালিক ধ্ৰুপদী ভাষা হিচাপে স্বীকৃতি দিয়াটো ভগৱান বুদ্ধৰ মহান উত্তৰাধিকাৰৰ বাবে এক সন্মান। আপোনালোকে সকলোৱে জানে যে অভিধম্মা ধম্মাৰ অন্তৰ্নিহিত। ধম্মাৰ মৰ্ম বুজিবলৈ পালি ভাষাৰ জ্ঞান অতি প্ৰয়োজনীয়। ধম্মা মানে বুদ্ধৰ বাৰ্তা, বুদ্ধৰ নীতি… ধম্মা মানে মানৱ অস্তিত্বৰ লগত জড়িত প্ৰশ্নবোৰৰ সমাধান… ধম্মা মানে মানৱতাৰ বাবে শান্তিৰ পথ… ধম্মা মানে বুদ্ধৰ কালজয়ী শিক্ষা… আৰু… ধম্মা মানে সকলো মানৱ জাতিৰ কল্যাণৰ অদম্য আশ্বাস! ভগৱান বুদ্ধৰ ধৰ্মৰ দ্বাৰা সমগ্ৰ বিশ্বই আলোকিত হৈছে।

কিন্তু বন্ধুসকল,

দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে আজিৰ তাৰিখত ভগৱান বুদ্ধৰ মূল শব্দৰ অস্তিত্ব থকা পালি ভাষাৰ প্ৰাচীন ভাষাটো সাধাৰণভাৱে ব্যৱহাৰ নহয়। ভাষা কেৱল যোগাযোগৰ মাধ্যম নহয়! ভাষা হৈছে সভ্যতা আৰু সংস্কৃতিৰ আত্মা। প্ৰতিটো ভাষাই নিজস্ব সত্তা কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে। গতিকে ভগৱান বুদ্ধৰ বাক্যক মূল মনোভাৱেৰে জীয়াই ৰাখিবলৈ পালি ভাষা জীয়াই ৰখাটো আমাৰ দায়িত্ব। আমাৰ চৰকাৰে এই দায়িত্ব বিনম্ৰতাৰে পালন কৰাত মই সুখী। ভগৱান বুদ্ধৰ লাখ লাখ অনুগামী আৰু হাজাৰ হাজাৰ সন্ন্যাসীৰ আশা পূৰণ কৰাটো আমাৰ বিনম্ৰ প্ৰচেষ্টা। এই উল্লেখযোগ্য সিদ্ধান্তৰ বাবে আপোনালোক সকলোকে অভিনন্দন জনাইছো।

সন্মানীয় বন্ধুসকল,

ভাষা, সাহিত্য, শিল্প, আধ্যাত্মিকতা—এখন দেশে এই সম্পদেই ইয়াৰ অস্তিত্বৰ সংজ্ঞা দিয়ে। সেইবাবেই, পৃথিৱীৰ কোনো এখন দেশে যদি কেইবাশ বছৰ পুৰণি কিবা এটা আৱিষ্কাৰ কৰে, তেন্তে সেইখনে গৌৰৱেৰে বিশ্বৰ সন্মুখত উপস্থাপন কৰে। প্ৰতিখন দেশে নিজৰ ঐতিহ্যক নিজৰ পৰিচয়ৰ সৈতে সংযোগ কৰে। দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে এই ক্ষেত্ৰত ভাৰত বহু পিছ পৰি আছিল। স্বাধীনতাৰ আগতে আক্ৰমণকাৰীয়ে ভাৰতৰ পৰিচয় মচি পেলোৱাৰ লক্ষ্য লৈছিল আৰু স্বাধীনতাৰ পিছত ঔপনিৱেশিক মানসিকতা থকাসকলে ঠাই ল’লে। ভাৰতত এটা পৰিস্থিতিতন্ত্ৰই ঠাই লৈছিল যিয়ে আমাক বিপৰীত দিশলৈ ঠেলি দিয়াৰ কাম কৰিছিল। ভাৰতৰ আত্মাত বাস কৰা বুদ্ধ আৰু স্বাধীনতাৰ সময়ত ভাৰতৰ প্ৰতীক হিচাপে গ্ৰহণ কৰা বুদ্ধৰ প্ৰতীকবোৰ তাৰ পিছৰ দশকবোৰত ক্ৰমান্বয়ে পাহৰি গ’ল। পালি ভাষাই উচিত স্থান পাবলৈ সাত দশক সময় লাগিল।

কিন্তু বন্ধুসকল,

দেশে এতিয়া সেই হীনমন্যতাৰ পৰা মুক্ত হৈ আত্মসন্মান, আত্মবিশ্বাস, আত্মগৌৰৱৰে আগবাঢ়িছে। ফলত দেশে ডাঙৰ ডাঙৰ সিদ্ধান্ত লৈছে। সেইবাবেই আজি পালি ভাষাক ধ্ৰুপদী ভাষা হিচাপে স্বীকৃতি পোৱাৰ সময়তে মাৰাঠীকো একে সন্মান দিয়া হৈছে৷ আৰু এইটো কি সুন্দৰ কাকতলীয়া কথা যে এইটোৱে ড° বাবাছাহেব আম্বেদকাৰৰ সৈতে সুখকৰভাৱে সংযোগ স্থাপন কৰিছে। আমাৰ বৌদ্ধ ধৰ্মৰ মহান অনুগামী বাবাছাহেব আম্বেদকাৰে পালি ভাষাত ধৰ্মৰ দীক্ষা লাভ কৰিছিল আৰু তেওঁৰ মাতৃভাষা আছিল মাৰাঠী। একেদৰে আমি বাংলা, অসমীয়া, প্ৰাকৃতকো ধ্ৰুপদী ভাষাৰ মৰ্যাদা প্ৰদান কৰা হৈছে।

বন্ধুসকল,

ভাৰতৰ এই ভাষাসমূহে আমাৰ বৈচিত্ৰ্যক লালন-পালন কৰে। আগতে আমাৰ প্ৰতিটো ভাষাই জাতি-নিৰ্মাণৰ ক্ষেত্ৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। আজি দেশে গ্ৰহণ কৰা নতুন ৰাষ্ট্ৰীয় শিক্ষা নীতিও এই ভাষাসমূহ সংৰক্ষণৰ মাধ্যম হৈ পৰিছে। দেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবে মাতৃভাষাত শিক্ষাৰ বিকল্প প্ৰৱৰ্তন হোৱাৰ পৰাই এই ভাষাসমূহ আৰু অধিক শক্তিশালী হৈ উঠিছে।

বন্ধুসকল,

আমি আমাৰ সংকল্প পূৰণৰ বাবে লালকিল্লাৰ পৰাই ‘পঞ্চ পণ’ (পাঁচটা প্ৰতিজ্ঞা)ৰ দৃষ্টিভংগী দেশবাসীৰ আগত দাঙি ধৰিলোঁ। পঞ্চ পণৰ অৰ্থ হ’ল – ‘বিকশিত ভাৰত’ (উন্নত ভাৰত) গঢ়ি তোলা! ঔপনিৱেশিক মানসিকতাৰ পৰা মুক্তি! দেশৰ ঐক্য! কৰ্তব্য পালন! আৰু আমাৰ ঐতিহ্যক লৈ গৌৰৱ! সেইবাবেই আজি ভাৰতে দ্ৰুত বিকাশ আৰু নিজৰ চহকী ঐতিহ্য সংৰক্ষণৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দুয়োটাকে লাভ কৰিবলৈ কাম কৰি আছে। ভগৱান বুদ্ধৰ লগত জড়িত ঐতিহ্যৰ সংৰক্ষণ এই অভিযানৰ অগ্ৰাধিকাৰ। বুদ্ধ চাৰ্কিটৰ অংশ হিচাপে ভাৰত আৰু নেপালত ভগৱান বুদ্ধৰ সৈতে জড়িত স্থানসমূহ আমি কেনেকৈ গঢ়ি তুলিছো চাওক। কুশীনগৰতো এটা আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বিমানবন্দৰ উদ্বোধন কৰা হৈছে। লুম্বিনিত আমি বৌদ্ধ সংস্কৃতি আৰু ঐতিহ্যৰ বাবে ভাৰত আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় কেন্দ্ৰ নিৰ্মাণ কৰি আছো। লুম্বিনিতেই আমি বৌদ্ধ বিশ্ববিদ্যালয়ত বৌদ্ধ অধ্যয়নৰ বাবে ড° বাবাছাহেব আম্বেদকাৰ আসন স্থাপন কৰিছো। বুদ্ধগয়া, শ্ৰাৱস্তি, কপিলাবস্তু, সাঁচি, সতনা, ৰেৱাৰ দৰে ঠাইত বহুতো উন্নয়নমূলক প্ৰকল্প চলি আছে। আজিৰ পৰা তিনিদিন পিছত ২০ অক্টোবৰত মই বাৰাণসী ভ্ৰমণ কৰিম, য’ত সাৰনাথৰ কেইবাটাও উন্নয়নমূলক কামৰ শুভাৰম্ভ কৰা হ’ব। নতুন নিৰ্মাণৰ লগতে আমি আমাৰ অতীতকো ৰক্ষা কৰি আছো। যোৱা ১০ বছৰত আমি বিশ্বৰ বিভিন্ন দেশৰ পৰা ৬০০ৰো অধিক প্ৰাচীন ঐতিহ্যমণ্ডিত সামগ্ৰী, শিল্পকৰ্ম আৰু ধ্বংসাৱশেষ ঘূৰাই আনিছো—৬০০ৰো অধিক।আৰু এই ধ্বংসাৱশেষবোৰৰ বহুতো বৌদ্ধ ধৰ্মৰ সৈতে জড়িত। অৰ্থাৎ বুদ্ধৰ উত্তৰাধিকাৰৰ নৱজাগৰণত ভাৰতে নিজৰ সংস্কৃতি আৰু সভ্যতাক নতুনকৈ উপস্থাপন কৰিছে।

সন্মানীয় বন্ধুসকল,

বুদ্ধৰ প্ৰতি ভাৰতৰ বিশ্বাস কেৱল নিজৰ বাবেই নহয়, সকলো মানৱতাৰ সেৱাৰ পথো। পৃথিৱীৰ দেশবোৰ আৰু বুদ্ধক জনা আৰু বিশ্বাস কৰা সকলোকে আমি এই অভিযানত একত্ৰিত কৰি লৈছো। মই আনন্দিত যে বিশ্বৰ বহু দেশে এই দিশত অৰ্থপূৰ্ণ প্ৰচেষ্টা হাতত লৈছে। ম্যানমাৰ, শ্ৰীলংকা, থাইলেণ্ড আদি দেশত পালি ভাষাত টীকা সংকলন কৰা হৈছে। ভাৰততো আমি এনে প্ৰচেষ্টা ত্বৰান্বিত কৰিছো। পৰম্পৰাগত পদ্ধতিৰ লগতে আমি অনলাইন প্লেটফৰ্ম, ডিজিটেল আৰ্কাইভ আৰু এপৰ জৰিয়তেও পালিৰ প্ৰচাৰ কৰিছো। ভগৱান বুদ্ধৰ বিষয়ে আগতেও কৈছো– “বুদ্ধি জ্ঞানীও আছে আৰু জ্ঞানো আছে” (বুদ্ধ প্ৰজ্ঞা আৰু বুদ্ধ গৱেষণাও)। সেয়েহে আমি ভগৱান বুদ্ধক চিনি পাবলৈ আভ্যন্তৰীণ আৰু শৈক্ষিক দুয়োটা গৱেষণাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিছো। আৰু মই আনন্দিত যে আমাৰ সংঘ, আমাৰ বৌদ্ধ প্ৰতিষ্ঠান, আমাৰ সন্ন্যাসীসকলে যুৱক-যুৱতীসকলক এই দিশত পথ প্ৰদৰ্শন কৰি আছে।

সন্মানীয় বন্ধুসকল,

একবিংশ শতিকা আৰু আজিৰ ভূ-ৰাজনৈতিক পৰিস্থিতি…পৃথিৱীখন আকৌ এবাৰ বহু অনিশ্চয়তা আৰু অস্থিৰতাৰে আগুৰি ধৰিছে। এনে সময়ত বুদ্ধ কেৱল প্ৰাসংগিক হোৱাই নহয়, অপৰিহাৰ্য হৈ পৰিছে। মই এবাৰ ৰাষ্ট্ৰসংঘত কৈছিলো- ভাৰতে বিশ্বক যুদ্ধ নহয়, বুদ্ধক দিছে। আৰু আজি মই নিশ্চিতভাৱে কওঁ যে সমগ্ৰ বিশ্বই যুদ্ধত নহয়, বুদ্ধৰ দ্বাৰা সমাধান বিচাৰি পাব। অভিধম্মা দিৱসৰ এই পবিত্ৰ ক্ষণত মই জগতবাসীক আহ্বান জনাইছো- বুদ্ধৰ পৰা শিকক… যুদ্ধৰ পৰা আঁতৰি আহক… শান্তিৰ পথ প্ৰশস্ত কৰক… কাৰণ বুদ্ধই কৈছে, “नत्थि-संति-परम-सुखं”, যাৰ অৰ্থ, “শান্তিতকৈ ডাঙৰ সুখ নাই।” ভগৱান বুদ্ধই কৈছে:

“नही वेरेन वैरानि सम्मन्तीध कुदाचनम्

अवेरेन च सम्मन्ति एस धम्मो सनन्ततो”

শত্ৰুতাৰ অন্ত শত্ৰুতাৰে নহয়। ঘৃণাৰ অন্ত পৰে প্ৰেমেৰে, মানুহৰ মমতাৰে। বুদ্ধই কৈছে, “भवतु-सब्ब-मंगलम्”, অৰ্থাৎ “সকলো সুখী হওক, সকলোৱে ধন্য হওক।” এয়া বুদ্ধৰ বাৰ্তা আৰু এয়াই হৈছে মানৱতাৰ পথ।

সন্মানীয় বন্ধুসকল,

পৰৱৰ্তী ২৫ বছৰ অৰ্থাৎ ২০৪৭ চনলৈকে অমৃত কাল নামেৰে জনাজাত। অমৃত কালৰ এই সময়ছোৱা হ’ব ভাৰতৰ আৰোহণৰ সময়। ই হ’ব এক বিকশিত ভাৰত গঢ়াৰ যুগ। ইয়াৰ বিকাশৰ বাবে ভাৰতে সৃষ্টি কৰা ৰোডমেপ ভগৱান বুদ্ধৰ শিক্ষাৰ দ্বাৰা পৰিচালিত হ’ব। বুদ্ধৰ এই ভূমিতেই সম্পদৰ ব্যৱহাৰৰ প্ৰতি বিশ্বৰ সৰ্বাধিক জনসংখ্যা সচেতন। জলবায়ু পৰিৱৰ্তনৰ ৰূপত আজি বিশ্বই সন্মুখীন হোৱা বৃহৎ সংকটটোলৈ চাওক। ভাৰতে কেৱল নিজৰ বাবে এই প্ৰত্যাহ্বানসমূহৰ সমাধান বিচাৰি উলিওৱাই নহয়, বিশ্ববাসীৰ সৈতেও ভাগ-বতৰা কৰি আছে। আমি কেইবাখনো দেশক একত্ৰিত কৰি মিছন লাইফেৰ আৰম্ভণি কৰিছো। ভগৱান বুদ্ধই কৈছিল, “अत्तान मिन पठमन्// पति निवेसये”, অৰ্থাৎ, “আমি যিকোনো ভাল কাম নিজৰ পৰাই আৰম্ভ কৰা উচিত। বুদ্ধৰ এই শিক্ষা মিছন লাইফৰ মূল, অৰ্থাৎ বহনক্ষম ভৱিষ্যতৰ পথ প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ বহনক্ষম জীৱনশৈলীৰ পৰাই আহে।

ভাৰতে যেতিয়া বিশ্বক আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় সৌৰ মিত্ৰতাৰ দৰে মঞ্চ দিছিল, যেতিয়া ভাৰতে জি-২০ৰ সভাপতিত্বৰ সময়ত গ্ল’বেল বায়’ফুৱেল এলায়েন্স গঠন কৰিছিল আৰু যেতিয়া ভাৰতে এক সূৰ্য্য, এক বিশ্ব, এক গ্ৰীডৰ দৃষ্টিভংগী দাঙি ধৰিছিল, তেতিয়া এই প্ৰচেষ্টাসমূহত বুদ্ধৰ ধাৰণাবোৰ প্ৰতিফলিত হৈছিল। আমাৰ প্ৰতিটো পদক্ষেপে বিশ্বৰ বাবে এক বহনক্ষম ভৱিষ্যত নিশ্চিত কৰিছে। ভাৰত-মধ্যপ্ৰাচ্য-ইউৰোপ অৰ্থনৈতিক কৰিডৰেই হওক, আমাৰ সেউজ হাইড্ৰজেন অভিযানেই হওক, ২০৩০ চনৰ ভিতৰত ভাৰতীয় ৰে’লৱেক কাৰ্বন নিৰ্গমণ শূন্য কৰি তোলাৰ লক্ষ্যই হওক, বা পেট্ৰ’লত ইথানলৰ মিশ্ৰণ ২০ শতাংশলৈ বৃদ্ধি কৰাই হওক—এনে বহু পদক্ষেপৰ জৰিয়তে আমি আমাৰ… এই পৃথিৱীখনক সুৰক্ষা দিয়াৰ বাবে দৃঢ় প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ।

বন্ধুসকল,

আমাৰ চৰকাৰৰ বহু সিদ্ধান্ত বুদ্ধ, ধম্মা, সংঘৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হৈছে। আজি পৃথিৱীত য’তেই সংকট হৈছে তাতেই ভাৰত প্ৰথম সঁহাৰিদাতা হিচাপে উপস্থিত। এয়া বুদ্ধৰ কৰুণা নীতিৰ সম্প্ৰসাৰণ। তুৰস্কৰ ভূমিকম্পই হওক, শ্ৰীলংকাৰ অৰ্থনৈতিক সংকটেই হওক, ক’ভিড-১৯ মহামাৰীৰ সময়ত হোৱা পৰিস্থিতিয়েই হওক, ভাৰতে সহায়ৰ বাবে আগবাঢ়ি আহিছিল। ভাৰতে সকলোকে ‘বিশ্ববন্ধু’ (গ্ল’বেল ফ্ৰেণ্ড) হিচাপে লৈ গৈছে। যোগ আন্দোলন হওক, বাজৰাৰ সৈতে জড়িত অভিযান হওক, আয়ুৰ্বেদ হওক, বা প্ৰাকৃতিক কৃষি হওক, আমাৰ বহু প্ৰচেষ্টাৰ আঁৰত ভগৱান বুদ্ধৰ প্ৰেৰণা আছে।

সন্মানীয় বন্ধুসকল,

ভাৰতে উন্নত জাতি হোৱাৰ দিশে আগবাঢ়ি যোৱাৰ লগে লগে ইয়াৰ শিপাও মজবুত কৰি তুলিছে। আমাৰ লক্ষ্য ভাৰতৰ যুৱক-যুৱতীসকলে নিজৰ সংস্কৃতি আৰু মূল্যবোধৰ প্ৰতিও গৌৰৱ কৰাৰ সমান্তৰালকৈ বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ ক্ষেত্ৰত বিশ্বক আগুৱাই নিয়া। এই প্ৰচেষ্টাসমূহত বৌদ্ধ ধৰ্মৰ শিক্ষাই আমাক বহুত পথ প্ৰদৰ্শন কৰি আছে। মোৰ বিশ্বাস যে আমাৰ সন্ত আৰু সন্ন্যাসীসকলৰ পথ প্ৰদৰ্শন আৰু ভগৱান বুদ্ধৰ শিক্ষাৰে আমি একেলগে আগবাঢ়ি যাম।

আজি শুভ দিনটোত পুনৰবাৰ এই অনুষ্ঠানৰ বাবে আপোনালোক সকলোকে শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিছোঁ। পালি ধ্ৰুপদী ভাষাত পৰিণত হোৱাৰ গৌৰৱৰ সমান্তৰালকৈ এই ভাষাটোক সংৰক্ষণ আৰু প্ৰসাৰৰ বাবে আমাৰ সকলোৰে সামূহিক দায়িত্ব আছে। আহক, আমি সেই সংকল্প লওঁ আৰু সেই সংকল্প পূৰণৰ বাবে চেষ্টা কৰোঁ। এই আশাৰে আকৌ এবাৰ আপোনালোক সকলোকে ধন্যবাদ জনাইছো।

নমো বুদ্ধয়া!

****

MJPS/ VJ/VK/DB