পি এম ইণ্ডিয়া

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ ৷

নতুন বিষয়ৰ সৈতে, নতুন অনুপ্ৰেৰণাদায়ক উদাহৰণ, নতুন বাৰ্তাৰ সৈতে, মই পুনৰ এবাৰ আপোনালোকৰ ‘মন কী বাত’ত অংশগ্ৰহণ কৰিছো ৷ আপোনালোকে জানেনে এইবাৰ মই চিঠি আৰু বাৰ্তাত আটাইতকৈ কি বিষয় অধিক পাইছো? এই বিষয়টো ইতিহাস, বৰ্তমান আৰু ভৱিষ্যতৰ সৈতে সম্পৰ্কিত।  মই দেশখনে লাভ কৰা নতুন প্ৰধানমন্ত্ৰী সংগ্ৰহালয়ৰ বিষয়ে কথা পাতি আছো।  এই ১৪ এপ্ৰিলত বাবাচাহেব আম্বেদকাৰৰ জন্ম জয়ন্তী উপলক্ষে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ সংগ্ৰহালয় উদ্বোধন কৰা হৈছে।   ইয়াক দেশৰ নাগৰিকসকলৰ বাবে মুকলি কৰা হৈছে। এজন শ্ৰোতা আছে, শ্ৰীযুত সাৰ্থকজী, সাৰ্থকজী গুৰুগ্ৰামত বাস কৰে আৰু প্ৰথম সুযোগ পোৱাৰ লগে লগে তেওঁ প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ সংগ্ৰহালয় চাবলৈ আহিছে। সাৰ্থকজীয়ে মোক নমো এপত লিখা বাৰ্তাটো অতি আকৰ্ষণীয় আছিল। তেওঁ লিখিছে যে তেওঁ বছৰ ধৰি বাতৰি চেনেল চায়, বাতৰি কাকত পঢ়ে, ছ’চিয়েল মিডিয়াৰ সৈতেও সংযুক্ত, সেয়েহে তেওঁ ভাবিছিল যে তেওঁৰ সাধাৰণ জ্ঞান যথেষ্ট ভাল হ’ব, কিন্তু, যেতিয়া তেওঁ প্ৰধানমন্ত্ৰী সংগ্ৰহালয়লৈ গৈছিল, তেওঁ অতি আচৰিত হৈছিল, তেওঁ অনুভৱ কৰিছিল যে তেওঁ নিজৰ দেশ আৰু দেশৰ নেতৃত্ব দিয়াসকলৰ বিষয়ে বহু কথা নাজানে। তেওঁ প্ৰধানমন্ত্ৰী সংগ্ৰহালয়টোৰ বিষয়ে কিছুমান কথা লিখিছে যিয়ে তেওঁৰ কৌতূহল বৃদ্ধি কৰিছে, উদাহৰণ স্বৰূপে, তেওঁ লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰীজীৰ যঁতৰটো দেখি অতি সুখী হৈছিল, যিটো তেওঁ শহুৰেকৰ পৰা লাভ কৰিছিল। তেওঁ শাস্ত্ৰীজীৰ পাছবুকখনো দেখিছিল আৰু প্ৰত্যক্ষ কৰিছিল যে তেওঁৰ সঞ্চয় কিমান কম আছিল। সাৰ্থকজীয়ে লিখিছে যে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত যোগদান কৰাৰ পূৰ্বে মোৰাৰজী ভাই দেশাই গুজৰাটত উপাযুক্ত আছিল বুলিও তেওঁ নাজানিছিল। প্ৰশাসনিক সেৱাত তেওঁৰ কেৰিয়াৰ দীঘলীয়া আছিল। চৌধুৰী চৰণ সিং জীৰ বিষয়ে সাৰ্থকজীয়ে লিখিছে যে তেওঁ নাজানে যে জমিদাৰী বিলুপ্তিৰ ক্ষেত্ৰত চৌধুৰী চৰণ সিংজীৰ অৱদান যথেষ্ট আছিল। কেৱল সেয়াই নহয়, ভূমি সংস্কাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁ লিখিছে যে, তাত মই দেখিছিলো যে শ্ৰীযুত পি.ভি. নৰসিংহ ৰাওজীয়ে ভূমি সংস্কাৰৰ কামত আগভাগ লৈছিল। চন্দ্ৰশেখৰজীয়ে ৪,০০০ কিলোমিটাৰৰো অধিক দূৰত্ব খোজ কাঢ়ি ভাৰত ভ্ৰমণ কৰিছিল বুলি সাৰ্থকজীয়ে জানিব পাৰিছিল। যেতিয়া তেওঁ সংগ্ৰহালয়ত অটলজীয়ে ব্যৱহাৰ কৰা বস্তুবোৰ দেখিছিল, তেওঁৰ ভাষণ শুনিছিল, তেওঁ গৌৰৱেৰে ভৰি পৰিছিল। সাৰ্থকজীয়ে লগতে কয় যে এই সংগ্ৰহালয়ত মহাত্মা গান্ধী, চৰ্দাৰ পেটেল, ড০ আম্বেদকাৰ, জয় প্ৰকাশ নাৰায়ণ আৰু আমাৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী পণ্ডিত জৱাহৰলাল নেহৰুৰ বিষয়েও অতি আকৰ্ষণীয় তথ্য উপলব্ধ আছে।

বন্ধুসকল, দেশৰ প্ৰধানমন্ত্ৰীসকলৰ অৱদান মনত ৰাখিবলৈ স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱতকৈ ভাল সময় আৰু কি হ’ব পাৰে? এইটো দেশৰ বাবে গৌৰৱৰ বিষয় যে স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱে জন আন্দোলনৰ ৰূপ লৈছে ৷ ইতিহাসৰ প্ৰতি মানুহৰ আগ্ৰহ যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে আৰু এনে পৰিপ্ৰেক্ষিতত, প্ৰধানমন্ত্ৰী সংগ্ৰহালয়টো যুৱচামৰ বাবে আকৰ্ষণৰ কেন্দ্ৰ বিন্দু হৈ পৰিছে যিয়ে তেওঁলোকক দেশৰ মূল্যৱান ঐতিহ্যৰ সৈতে সংযোগ কৰি আছে।

অৱশ্যে, বন্ধুসকল, যেতিয়া সংগ্ৰহালয়টোৰ বিষয়ে আপোনালোকৰ সৈতে ইমান কথা পাতি আছো, মই আপোনালোকক কিছুমান প্ৰশ্ন সুধিব বিচাৰিছিলো। আপোনালোকৰ সাধাৰণ জ্ঞানে কি কয় চাওঁ আহক – আপোনালোকৰ ওচৰত কিমান তথ্য আছে ৷ মোৰ যুৱ বন্ধুসকল, আপোনালোক সাজু নে, আপোনালোকে হাতত কাগজ কলম লৈছেনে ?  মই এই মুহূৰ্তত আপোনালোকক যি সুধিম, আপুনি উত্তৰবোৰ নমো এপ বা ছ’চিয়েল মিডিয়াত #MuseumQuizত ভাগ বতৰা কৰিব পাৰে আৰু এয়া নিশ্চয়কৈ কৰক। মই আপোনালোকক এই সকলো বোৰ প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিবলৈ অনুৰোধ জনাইছো। এইটোৱে সমগ্ৰ দেশৰ মানুহৰ মাজত সংগ্ৰহালয়টোৰ প্ৰতি আগ্ৰহ অধিক বৃদ্ধি কৰিব। আপোনালোক জানেনে দেশৰ কোনখন চহৰত এটা বিখ্যাত ৰেল সংগ্ৰহালয় আছে, য’ত যোৱা ৪৫ বছৰ ধৰি মানুহে ভাৰতীয় ৰে’লৰ ঐতিহ্য চাবলৈ সুযোগ পাইছে? মই আপোনালোকক আন এটা ইংগিত দিম। আপোনালোকে ইয়াত ফেয়াৰী কুইন, প্ৰিন্স অব্ ৱেলছৰ চেলুনৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ফায়াৰলেছ ষ্টীম লোকোমোটিভো দেখা পাব পাৰে। আপোনালোকে জানেনে মুম্বাইত এনে কোনটো সংগ্ৰহালয় আছে, য’ত আমি মুদ্ৰাৰ বিৱৰ্তন অতি আকৰ্ষণীয় ভাৱে দেখিবলৈ পাওঁ? ইয়াত খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ষষ্ঠ শতিকাৰ মুদ্ৰা আছে, আনহাতে, ই-ধনো আছে। তৃতীয় প্ৰশ্ন ‘বিৰাচত-ই-খালচা’ এই সংগ্ৰহালয়ৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। আপোনালোকে জানেনে এই সংগ্ৰহালয়টো পঞ্জাৱৰ কোনখন চহৰত আছে? চিলা উৰোৱাৰ ক্ষেত্ৰত, আপুনি সকলোৱে নিশ্চয় যথেষ্ট উপভোগ কৰে, পৰৱৰ্তী প্ৰশ্নটো ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। দেশৰ একমাত্ৰ চিলা সংগ্ৰহালয়টো ক’ত আছে? মই আপোনালোকক এটা ইংগিত দিওঁ যে ইয়াত ৰখা আটাইতকৈ ডাঙৰ চিলাখনৰ আকাৰ হৈছে ২২ গুণ ১৬ ফুট। ধৰিব পৰা নাই যদি মই আপোনালোকক আন এটা কথা কওঁ – যি খন চহৰত ই অৱস্থিত সেই চহৰখনৰ বাপুৰ সৈতে এক বিশেষ সম্পৰ্ক আছে। শৈশৱত ডাকটিকট সংগ্ৰহ কৰিবলৈ কোনে ভাল নাপায়? কিন্তু, আপোনালোকে জানেনে যে ভাৰতত ডাক টিকটৰ সৈতে সম্পৰ্কিত ৰাষ্ট্ৰীয় সংগ্ৰহালয় ক’ত আছে? মই আপোনালোকক আৰু এটা প্ৰশ্ন সুধিম।  গুলচন মহল নামৰ ভৱনটোত কোনটো সংগ্ৰহালয় আছে?  আপোনালোকৰ বাবে ইংগিতটো হ’ল যে এই সংগ্ৰহালয়ত আপোনালোকে চলচ্চিত্ৰৰ পৰিচালকো হ’ব পাৰে, আপোনালোকে কেমেৰা, সম্পাদনাৰ সূক্ষ্ম জ্ঞানো লাভ কৰিব পাৰে। ঠিক আছে! আপোনালোকে এনে কোনো সংগ্ৰহালয়ৰ বিষয়ে জানেনে যিয়ে ভাৰতৰ বস্ত্ৰৰ সৈতে সম্পৰ্কিত ঐতিহ্য উদযাপন কৰে? এই সংগ্ৰহালয়ত বহুতো ক্ষুদ্ৰ চিত্ৰ আছে, জৈন পাণ্ডুলিপি, ভাস্কৰ্য – এনে বহুত আছে। ই ইয়াৰ অনন্য প্ৰদৰ্শনৰ বাবেও জনাজাত।

বন্ধুসকল, প্ৰযুক্তিৰ এই যুগত, আপোনালোকৰ বাবে ইয়াৰ উত্তৰ বিচাৰি উলিওৱাটো অতি সহজ হ’ব। মই এই প্ৰশ্নবোৰ সুধিছিলো যাতে আমাৰ নতুন প্ৰজন্ম কৌতূহলী হওক, তেওঁলোকে সেইবোৰৰ বিষয়ে অধিক পঢ়িক, সেইবোৰ চাবলৈ যাওক| এতিয়া, সংগ্ৰহালয়ৰ গুৰুত্বৰ বাবে, বহুতো লোকে নিজে আগবাঢ়ি আহিছে আৰু সংগ্ৰহালয়বোৰৰ বাবে যথেষ্ট দান কৰিছে ৷ বহুলোকে তেওঁলোকৰ পুৰণি সংগ্ৰহ, আনকি ঐতিহাসিক বস্তুবোৰ সংগ্ৰহালয়লৈ দান কৰি আহিছে। যেতিয়া আপোনালোকে এনে কৰে, এক প্ৰকাৰে, আপোনালোকে সমগ্ৰ সমাজৰ সৈতে এক সাংস্কৃতিক মূলধন ভাগ বতৰা কৰে। ভাৰততো এতিয়া ইয়াৰ বাবে বহু মানুহ আগবাঢ়ি আহিছে। মই এনে সকলো ব্যক্তিগত প্ৰচেষ্টাকো প্ৰশংসা কৰো। আজিৰ পৰিৱৰ্তনশীল সময়ত আৰু ক’ভিড প্ৰটোকলৰ বাবে, সংগ্ৰহালয়বোৰত নতুন পদ্ধতি গ্ৰহণ কৰাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হৈছে। সংগ্ৰহালয়সমূহত ডিজিটাইজেচনৰ ওপৰতো গুৰুত্ব বৃদ্ধি পাইছে। আপোনালোক সকলোৱে জানে যে ১৮ মে’ত সমগ্ৰ বিশ্বতে আন্তৰ্জাতিক সংগ্ৰহালয় দিৱস উদযাপন কৰা হ’ব। ইয়াৰ বাবে মোৰ যুৱ সহকৰ্মীসকলৰ বাবে মোৰ এটা পৰামৰ্শ আছে। আগন্তুক বন্ধৰ দিনবোৰত আপুনি আপোনাৰ বন্ধুবৰ্গৰ সৈতে স্থানীয় সংগ্ৰহালয় দৰ্শন কৰিবলৈ যাওক। অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ অভিজ্ঞতা #MuseumMemories সৈতে ভাগ বতৰা কৰক। এনে কৰাৰ দ্বাৰা, আপুনি আনৰ মনত সংগ্ৰহালয়ৰ বিষয়েও কৌতূহল জাগ্ৰত কৰিব পাৰিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আপোনালোকে নিশ্চয় আপোনাৰ জীৱনত বহুতো সংকল্প গ্ৰহণ কৰিছে, আপোনালোকে সেইবোৰ পূৰণ কৰিবলৈ কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰিব। বন্ধুসকল, কিন্তু শেহতীয়াকৈ, মই এটা সংকল্পৰ বিষয়ে জানিছিলোঁ যিটো সঁচাকৈয়ে পৃথক, অতি অনন্য আছিল। গতিকে মই ভাবিছিলো যে মই ইয়াক ‘মন কী বাত’ৰ শ্ৰোতাসকলৰ সৈতে ভাগ বতৰা কৰা উচিত।

বন্ধুসকল, আপোনাোকে কল্পনা কৰিব পাৰিবনে যে কোনোবাই তেওঁৰ ঘৰৰ পৰা এটা সংকল্প লৈ ওলাই যাব লাগে যে তেওঁ গোটেই দিনটো ভ্ৰমণ কৰিব, গোটেই চহৰখনত যিকোনো লেনদেন, নগদ ধনত এটা পইচাও লেনদেন নকৰিব – এইটো এটা আকৰ্ষণীয় সংকল্প। দিল্লীৰ দুগৰাকী কন্যা, সাগৰিকা আৰু প্ৰেক্ষাই নগদবিহীন দিনৰ এটা পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা কৰিছিল। সাগৰিকা আৰু প্ৰেক্ষা দিল্লীৰ য’তেই গৈছিল, তেওঁলোকে ডিজিটেল পৰিশোধৰ সুবিধা লাভ কৰিছিল। ইউ.পি.আই. কিউ.আৰ. কোডৰ বাবে, তেওঁলোকে নগদ ধন উলিয়াব লগা হোৱা নাছিল। আনকি ষ্ট্ৰীট ফুড আৰু পদপথৰ দোকানতো, তেওঁলোকে বেছিভাগ ঠাইতে অনলাইন লেনদেনৰ সুবিধা লাভ কৰিছিল।

বন্ধুসকল, কোনোবাই হয়তো ভাবিব পাৰে যে দিল্লী এখন মেট্ৰ’ চহৰ আছে, এই সকলোবোৰ তাত থকাটো সহজ কথা। কিন্তু এতিয়া এনে নহয় যে ইউপিআইৰ এই বিস্তাৰ কেৱল দিল্লীৰ দৰে ডাঙৰ চহৰতে সীমাবদ্ধ। মই গাজিয়াবাদৰ পৰা আনন্দিতা ত্ৰিপাঠীৰ পৰা এটা বাৰ্তা পাইছো। আনন্দিতাই যোৱা সপ্তাহত তেওঁৰ স্বামীৰ সৈতে উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চল ভ্ৰমণৰ বাবে গৈছিল। তেওঁ মোক অসমৰ পৰা মেঘালয় আৰু অৰুণাচল প্ৰদেশৰ টাৱাঙলৈ যাত্ৰাৰ বিষয়ে বৰ্ণনা কৰিছিল। আপোনালোকে এইটো জানি আনন্দিত হ’ব যে বহু দিনীয়া এই যাত্ৰাত, তেওঁলোকে দূৰৱৰ্তী অঞ্চলতো নগদ ধন উলিয়াব লগা হোৱা নাছিল। যিবোৰ ঠাইত কেইবছৰমান আগলৈকে ভাল ইণ্টাৰনেট সুবিধাও নাছিল, এতিয়া তাত ইউ.পি.আই.-ৰ দ্বাৰা পৰিশোধৰ সুবিধা আছে। সাগৰিকা, প্ৰেক্ষা আৰু আনন্দিতাৰ অভিজ্ঞতালৈ লক্ষ্য কৰি, মই আপোনালোকক নগদবিহীন ডে আউটৰ সৈতে পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিম, এইটো কৰি চাওক ৷   

বন্ধুসকল, বিগত কেইবছৰমানত, BHIM ইউ.পি.আই. দ্ৰুতগতিত আমাৰ অৰ্থনীতি আৰু অভ্যাসৰ অংশ হৈ পৰিছে। এতিয়া, সৰু চহৰবোৰত আৰু বেছিভাগ গাওঁতে, মানুহে ইউ.পি.আই.-ৰ দ্বাৰা লেনদেন কৰি আছে। ডিজিটেল অৰ্থনীতিয়েও দেশত এক সংস্কৃতি ৰচনা কৰিছে। ৰাস্তাৰ কোণৰ সৰু দোকানবোৰত ডিজিটেল পৰিশোধৰ সৈতে, তেওঁলোকৰ বাবে অধিক সংখ্যক গ্ৰাহকক সেৱা আগবঢ়োৱা সহজ হৈ পৰিছে। তেওঁলোকে এতিয়া খুচুৰা ধনৰ সমস্যাৰো সন্মুখীন নহয়। আপোনালোকেও দৈনন্দিন জীৱনত ইউপিআইৰ সুবিধা অনুভৱ কৰিব। যিকোনো ঠাইলৈ যাওক, নগদ ধন লৈ যোৱাৰ, বেংকলৈ যোৱাৰ, এটিএম বিচৰাৰ সমস্যা নাই। সকলো পৰিশোধ মোবাইলৰ পৰাই কৰা হয়, কিন্তু, আপুনি কেতিয়াবা ভাবিছেনে যে আপোনালোকৰ এই সৰু অনলাইন পৰিশোধৰ সৈতে দেশত কিমান ডাঙৰ ডিজিটেল অৰ্থনীতিৰ সৃষ্টি হৈছে? বৰ্তমান আমাৰ দেশত প্ৰতিদিনে প্ৰায় ২০,০০০ কোটি টকাৰ লেনদেন হৈ আছে। যোৱা বছৰৰ মাৰ্চ মাহত, ইউ.পি.আই.ৰ লেনদেন প্ৰায় ১০ লাখ কোটি টকাত উপনীত হৈছিল। এইটোৱে দেশত সুবিধা বৃদ্ধি কৰিছে আৰু সততাৰ পৰিৱেশো সৃষ্টি কৰিছে। এতিয়া দেশত ফিন-টেকৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বহুতো নতুন ষ্টাৰ্ট-আপো মুকলি হৈছে। মই বিচাৰিম যে যদি আপোনাৰো ডিজিটেল পৰিশোধ আৰু ষ্টাৰ্ট-আপ পৰিস্থিতিতন্ত্ৰৰ এই শক্তিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত অভিজ্ঞতা আছে, তেন্তে সেইবোৰ ভাগ বতৰা কৰক। আপোনাৰ অভিজ্ঞতা আন বহুতো দেশবাসীৰ বাবে অনুপ্ৰেৰণা হ’ব পাৰে।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, প্ৰযুক্তিৰ শক্তিয়ে কেনেদৰে সাধাৰণ মানুহৰ জীৱন সলনি কৰি আছে, আমি আমাৰ চাৰিওফালে নিৰন্তৰে দেখিবলৈ পাইছো। প্ৰযুক্তিয়ে আন এটা মহান কাম কৰিছে। দিব্যাংগ সহকৰ্মীসকলৰ অসাধাৰণ সামৰ্থ্যৰ লাভালাভ দেশ আৰু বিশ্বলৈ অনাৰ কাম কৰিছে। আমাৰ দিব্যাংগ ভাই-ভনীসকলে কি কৰিব পাৰে, আমি টকিঅ’ পেৰালিম্পিকত দেখিছোঁ। ক্ৰীড়াৰ দৰে, দিব্যাংগ অংশীদাৰসকলে কলা, শিক্ষা আৰু আন বহুতো ক্ষেত্ৰত আশ্চৰ্যকৰ কাম কৰি আছে, কিন্তু, যেতিয়া এই সহকৰ্মীসকলে প্ৰযুক্তিৰ শক্তি লাভ কৰে, তেওঁলোকে তাতোকৈও ডাঙৰ কাম কৰিব পাৰে। সেয়েহে, দেশখনত আজিকালি দিব্যাংগসকলৰ বাবে সম্পদ আৰু আন্তঃগাঁথনি সুলভ কৰাৰ বাবে নিৰন্তৰ প্ৰচেষ্টা চলিব ধৰিছে। দেশত বহুতো ষ্টাৰ্ট-আপ আৰু সংগঠন আছে যিয়ে এই দিশত অনুপ্ৰেৰণামূলক কাম কৰি আছে। এনে এটা প্ৰতিষ্ঠান হৈছে Voice of specially-abled people, এই সংগঠনটোৱে সহায়ক প্ৰযুক্তিৰ ক্ষেত্ৰত নতুন সুযোগৰ প্ৰচাৰ কৰি আছে। যিসকল অন্য ধৰণে সক্ষম শিল্পী, তেওঁলোকৰ কাম বিশ্বলৈ লৈ যোৱাৰ বাবে এক অভিনৱ আৰম্ভণিও কৰা হৈছে। বিশেষভাৱে সক্ষম লোকসকলৰ কণ্ঠই এই শিল্পীসকলৰ চিত্ৰকলাৰ এটা ডিজিটেল কলা বিথীকা প্ৰস্তুত কৰিছে। এই কলা বিথীকাটো হৈছে অন্য বেলেগ ধৰণে সক্ষম অংশীদাৰসকলৰ অসাধাৰণ প্ৰতিভাৰে সমৃদ্ধ আৰু তেওঁলোকৰ কিমান অসাধাৰণ ক্ষমতা আছে তাৰ এক উদাহৰণ। দিব্যাংগ সহকৰ্মীসকলৰ জীৱনত কি প্ৰত্যাহ্বান আছে, ইয়াৰ ঊৰ্ধলৈ তেওঁলোকে ক’ত উপনীত হ’ব পাৰে! এই চিত্ৰসমূহত এনে বহুতো বিষয় অনুভৱ কৰিব পাৰি। যদি আপুনি এজন দিব্যাংগ লোকক জানে, তেওঁলোকৰ প্ৰতিভা জানে, তেন্তে ডিজিটেল প্ৰযুক্তিৰ সহায়ত, আপুনি তেওঁক বিশ্বৰ সন্মুখলৈ আনিব পাৰে। যিসকল দিব্যাংগ অংশীদাৰ, তেওঁলোক এনে প্ৰচেষ্টাৰ সৈতেও জড়িত হ’ব লাগিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, দেশৰ বেছিভাগ ঠাইত উত্তাপ অতি দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পাইছে। এই বৰ্ধিত তাপে পানী সঞ্চয় কৰাৰ দায়িত্বও সিমানেই বৃদ্ধি কৰে। হয়তো আপুনি এতিয়া য’ত আছে তাত পৰ্যাপ্ত পানী উপলব্ধ আছে। কিন্তু, আপুনি পানীৰ সংকটৰ ঠাইসমূহত বাস কৰা কোটি কোটি লোকৰ কথা সদায় মনত ৰাখিব লাগিব, যাৰ বাবে পানীৰ প্ৰতিটো টোপাল অমৃতৰ সমান।

বন্ধুসকল, স্বাধীনতাৰ ৭৫ তম বৰ্ষত, স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱত, দেশখন আগবাঢ়ি যোৱাৰ সংকল্পসমূহৰ ভিতৰত পানী সংৰক্ষণ হৈছে আন এক সংকল্প। অমৃত মহোৎসৱৰ সময়ত দেশৰ প্ৰতিখন জিলাতে ৭৫ টা অমৃত সৰোবৰ নিৰ্মাণ কৰা হ’ব। আপোনালোকে কল্পনা কৰিব পাৰে যে এইটো কিমান ডাঙৰ অভিযান। সেই দিনটো বেছি দূৰ নহয় যেতিয়া আপোনালোকৰ নিজৰ চহৰত ৭৫ টা অমৃত সৰোবৰ লাভ কৰিব। মই আপোনালোক সকলোকে আৰু বিশেষকৈ যুৱচামক এই অভিযানৰ বিষয়ে জানিবলৈ আৰু ইয়াৰ দায়িত্ব লোৱাটো বিচাৰিম। যদি আপোনালোকৰ এলেকাত স্বাধীনতা সংগ্ৰাম, যুঁজাৰুৰ স্মৃতিৰ সৈতে কোনো ইতিহাস জড়িত আছে, তেন্তে আপোনালোকে ইয়াক অমৃত সৰোবৰৰ সৈতেও সংযোগ কৰিব পাৰে। অৱশ্যে, মই জানি আনন্দিত হৈছো যে অমৃত সৰোবৰৰ সংকল্প গ্ৰহণ কৰাৰ পিছত, বহু ঠাইত ইয়াৰ কাম দ্ৰুতগতিত আৰম্ভ হৈছে। মই উত্তৰ প্ৰদেশৰ ৰামপুৰৰ গ্ৰাম পঞ্চায়ত পাটৱাইৰ বিষয়ে তথ্য লাভ কৰিছো। গ্ৰাম পঞ্চায়তৰ ভূমিত এটা পুখুৰী আছিল, কিন্তু ই লেতেৰা আৰু আৱৰ্জনাৰে ভৰা আছিল। যোৱা কেইসপ্তাহমানত অতি কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰি, স্থানীয় লোকসকলৰ সহায়ত, স্থানীয় বিদ্যালয়ৰ শিশুসকলৰ সহায়ত, সেই লেতেৰা পুখুৰীটো পুনৰুজ্জীৱিত কৰা হৈছে। এতিয়া, সেই পুখুৰীৰ পাৰত থকা ৰিটেইনিং ৱাল, বাউণ্ডেৰী ৱাল, ফুড কোৰ্ট, ফাউণ্টেইন আৰু আলোকসজ্বাৰ দৰে বহু ব্যৱস্থা কৰা হৈছে। এই প্ৰচেষ্টাৰ বাবে মই ৰামপুৰৰ পাটৱাই গ্ৰাম পঞ্চায়ত, গাওঁখনৰ লোকসকল, তাত থকা শিশুসকলক অভিনন্দন জনাইছো।

বন্ধুসকল, পানীৰ উপলব্ধতা আৰু পানীৰ অভাৱ, এইবোৰে যিকোনো দেশৰ প্ৰগতি আৰু গতি নিৰ্ধাৰণ কৰে। আপোনালোকে নিশ্চয় লক্ষ্য কৰিছে যে ‘মন কী বাত’ত, মই অনাময়ৰ লগতে বাৰে বাৰে পানী সংৰক্ষণৰ দৰে বিষয়ৰ বিষয়ে কথা পাতিছো। এই বিষয়ে আমাৰ শাস্ত্ৰত স্পষ্টকৈ কোৱা হৈছে –   

পানীয়ম পৰমম লোকে, জীৱানাম জীৱনম সমৃতম ৷৷

অৰ্থাৎ পৃথিৱীত পানী হৈছে প্ৰতিটো জীৱৰ জীৱনৰ আধাৰ, আৰু পানীও আটাইতকৈ ডাঙৰ সম্পদ, সেয়েহে আমাৰ পূৰ্বপুৰুষসকলে পানী সংৰক্ষণৰ ওপৰত ইমান গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছিল। বেদৰ পৰা পুৰাণলৈকে, সকলো ঠাইতে পানী সংৰক্ষণ কৰিবলৈ, পুখুৰী, হ্ৰদ আদি নিৰ্মাণ কৰিবলৈ, মানুহৰ সামাজিক আৰু আধ্যাত্মিক কৰ্তব্য বৰ্ণনা কৰা হৈছে। বাল্মীকি ৰামায়ণত পানীৰ উৎস সংযোগ, পানী সংৰক্ষণৰ ওপৰত বিশেষ গুৰুত্ব আৰোপ কৰা হৈছে। একেদৰে, ইতিহাসৰ শিক্ষাৰ্থীসকলে জানিব যে সিন্ধু-সৰস্বতী আৰু হৰপ্পা সভ্যতাৰ সময়তো ভাৰতত পানীক লৈ কিমান উন্নত অভিযান্ত্ৰিক কাম কৰা হৈছিল। প্ৰাচীন কালত, বহুতো চহৰত পানীৰ উৎসৰ এক আন্তঃসংযোগ প্ৰণালী আছিল আৰু সেই সময়ত জনসংখ্যা অধিক নাছিল, প্ৰাকৃতিক সম্পদৰ কোনো অভাৱ নাছিল, এক প্ৰকাৰে প্ৰচুৰ পৰিমাণে আছিল, তথাপিও, সেই সময়ত, পানী সংৰক্ষণৰ বিষয়ে সজাগতা যথেষ্ট বেছি আছিল। কিন্তু, আজি, পৰিস্থিতি বিপৰীত। মই আপোনালোক সকলোকে আপোনালোকৰ অঞ্চলৰ এনে পুৰণি পুখুৰী, কুঁৱা আৰু হ্ৰদৰ বিষয়ে জানিবলৈ অনুৰোধ জনাইছো। অমৃত সৰোবৰ অভিযানৰ ফলত, পানী সংৰক্ষণৰ লগতে, আপোনালোকৰ এলেকাটো চিনাক্ত কৰা হ’ব। ইয়াৰ ফলত চুবুৰীত, চহৰসমূহত স্থানীয় পৰ্যটনস্থলী বিকশিত হ’ব আৰু মানুহবোৰে ঘূৰি ফুৰিবলৈ ঠাই পাব।

বন্ধুসকল, পানীৰ সৈতে সম্পৰ্কিত সকলো প্ৰচেষ্টা আমাৰ ভৱিষ্যতৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। এয়া গোটেই সমাজৰ দায়িত্ব। বহু শতাব্দী ধৰি, বিভিন্ন সমাজ, বিভিন্ন প্ৰচেষ্টা নিৰন্তৰভাৱে কৰা হৈছে। উদাহৰণ স্বৰূপে, “কচ্ছৰ ৰণ”ৰ ‘‘মালধাৰীয়ে” নামৰ এটা জনজাতি পানী সংৰক্ষণৰ বাবে “বৃদাস” নামৰ পদ্ধতিটো ব্যৱহাৰ কৰে। ইয়াৰ অধীনত, সৰু সৰু কুঁৱা নিৰ্মাণ কৰা হয় আৰু ইয়াক সুৰক্ষিত কৰিবলৈ ওচৰতে গছ আৰু বৃক্ষ ৰোপণ কৰা হয়। একেদৰে, মধ্য প্ৰদেশৰ ভিল জনজাতিয়ে পানী সংৰক্ষণৰ বাবে ইয়াৰ এটা ঐতিহাসিক পৰম্পৰা “হালমা” ব্যৱহাৰ কৰে। এই পৰম্পৰাৰ অধীনত, এই জাতিৰ লোকসকলে পানী সম্পৰ্কীয় সমস্যাবোৰৰ সমাধান বিচাৰি এটা ঠাইত একত্ৰিত হয়। হালমা পৰম্পৰাৰ পৰা প্ৰাপ্ত পৰামৰ্শৰ বাবে, অঞ্চলটোত পানীৰ সংকট হ্ৰাস পাইছে আৰু ভূগৰ্ভস্থ পানীৰ স্তৰো বৃদ্ধি পাইছে।

বন্ধুসকল, যদি এনে কৰ্তব্যৰ অনুভূতি সকলোৰে মনলৈ আহে, তেন্তে পানীৰ সংকটৰ সৈতে সম্পৰ্কিত আটাইতকৈ ডাঙৰ প্ৰত্যাহ্বানবোৰ সমাধান কৰিব পাৰি। আমি স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱত পানী সংৰক্ষণ আৰু জীৱন ৰক্ষাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি লওঁ আহক। আমি প্ৰতিটো টোপাল পানী ৰাহি কৰিম আৰু প্ৰতিটো জীৱন ৰক্ষা কৰিম।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসী, আপুনি নিশ্চয় দেখিছে যে কেইদিনমান আগতে মই মোৰ যুৱ বন্ধুবৰ্গৰ সৈতে, শিক্ষাৰ্থীসকলৰ সৈতে ‘পৰীক্ষাৰ বিষয়ে’ আলোচনা কৰিছিলো। এই আলোচনাৰ সময়ত, কিছুমান শিক্ষাৰ্থীয়ে কৈছিল যে তেওঁলোকে পৰীক্ষাত গণিতক ভয় কৰে। বহুতো শিক্ষাৰ্থীয়ে মোলৈ একে ধৰণৰ বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিছিল। সেই সময়তে মই সিদ্ধান্ত লৈছিলো যে মই নিশ্চিতভাৱে এই বাৰৰ ‘মন কী বাত’ত গণিতৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম।

বন্ধুসকল, গণিত হৈছে এনে এটা বিষয় যাৰ সৈতে আমি ভাৰতীয়সকলৰ বাবে আটাইতকৈ সহজ হোৱা উচিত। যি কি নহওক, ভাৰতৰ জনসাধাৰণে গণিতৰ বিষয়ে সমগ্ৰ বিশ্বলৈ আটাইতকৈ বেছি গৱেষণা আৰু অৱদান আগবঢ়াইছে। আপোনালোকে নিশ্চয় শূন্যৰ আৱিষ্কাৰ আৰু গুৰুত্বৰ বিষয়ে বহুত শুনিছে ৷ আপোনালোকে প্ৰায়েই এইটোও শুনিব যে যদি শূন্য আৱিষ্কাৰ কৰা নহ’লহেঁতেন, তেন্তে আমি হয়তো পৃথিৱীত এনে বৈজ্ঞানিক প্ৰগতি দেখা নাপালোঁহেঁতেন। কেলকুলাছৰ পৰা কম্পিউটাৰলৈকে, এই সকলো বোৰ বৈজ্ঞানিক আৱিষ্কাৰ শূন্যৰ ওপৰত আধাৰিত। ভাৰতৰ গণিতজ্ঞ আৰু পণ্ডিতসকলে আনকি ইয়াকো লিখিছে যে –

যত কিঞ্চিত বস্তু তত সৰ্ব, গণিতেন বিনা নহি !

অৰ্থাৎ, এই সমগ্ৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত থকা সকলোবোৰ বস্তু গণিতৰ ওপৰত আধাৰিত। যদি আপোনালোকৰ বিজ্ঞানৰ অধ্যয়নবোৰ মনত আছে, ইয়াৰ অৰ্থ বুজি পাব। বিজ্ঞানৰ প্ৰতিটো নীতি এটা গাণিতিক সূত্ৰত প্ৰকাশ কৰা হয়। নিউটনৰ সূত্ৰই হওঁক, আইনষ্টাইনৰ বিখ্যাত সমীকৰণেই হওঁক, বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সৈতে সম্পৰ্কিত সকলো বিজ্ঞান হৈছে গণিত। এতিয়া আনকি বিজ্ঞানীসকলেও সকলো বস্তুৰ তত্ত্ব, অৰ্থাৎ একক সূত্ৰৰ বিষয়ে আলোচনা কৰে যাৰ পৰা বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সকলোবোৰ তথ্য প্ৰকাশ কৰিব পাৰি। আমাৰ ঋষিসকলে সদায় গণিতৰ জৰিয়তে বৈজ্ঞানিক বুজাবুজিৰ এনে সম্প্ৰসাৰণৰ কল্পনা কৰি আহিছে। যদি আমি শূন্য উদ্ভাৱন কৰোঁ, আমি অসীম, অৰ্থাৎ অনন্তও প্ৰকাশ কৰিছো। সাধাৰণ ভাষাত, যেতিয়া আমি সংখ্যা আৰু অংকৰ কথা কওঁ, আমি এক নিযুত, বিলিয়ন আৰু ট্ৰিলিয়ন লৈকে কথা কওঁ আৰু চিন্তা কৰোঁ, কিন্তু, বেদ আৰু ভাৰতীয় গণিতত, এই গণনাবোৰ বহুদূৰ আগুৱাই যায়। আমাৰ ইয়াত এটা অতি পুৰণি শ্লোক আছে –

একং দশং শতং চৈব, সহস্ৰম অযুতং তথা ৷
লক্ষং চ নিযুতং চৈব, কোটিঃ অৰ্বুদম এব চ ৷৷

বৃন্দ খৰ্বো নিখৰ্বঃ চ, শঙ্খঃ পদ্মঃ চ সাগৰঃ ৷৷

অন্ত্যং মধ্যং পৰাৰ্ধঃ চ, দশ বৃদ্ধ্যা যথা ক্ৰমম ৷৷

এই শ্লোকত সংখ্যাৰ ক্ৰমৰ বিষয়ে কোৱা হৈছে ৷ যেনে-

এক, দহ, শ, হাজাৰ আৰু অযুত !
লাখ, নিযুত আৰু কোটি ৷

এনেদৰেই এই সংখ্যাবোৰ হয় – শংখ, পদ্ম আৰু সাগৰলৈ। এটা সাগৰৰ অৰ্থ হৈছে ১০ ৰ ঘাট ৫৭। কেৱল এয়াই নহয়, ওঘ আৰু মহৌঘৰ দৰে সংখ্যাও আছে। এটা মহৌঘ হৈছে – ১০ ৰ ঘাট ৬২ ৰ সমান, অৰ্থাৎ একৰ পিছত বাষষ্ঠিটা শূন্য। যদি আমি মনত ইমান ডাঙৰ সংখ্যা মগজুৰে কল্পনা কৰোঁ তেন্তে এয়া কঠিন হয়, কিন্তু সেইবোৰ হাজাৰ হাজাৰ বছৰ ধৰি ভাৰতীয় গণিতত ব্যৱহাৰ হৈ আহিছে। মাত্ৰ কেইদিনমান পূৰ্বে, মই ইণ্টেলৰ চিইঅ’ক লগ পাইছিলো। তেওঁ মোক এখন চিত্ৰ দিছিল য’ত বামন অৱতাৰৰ জৰিয়তে গণনা বা জোখৰ একে ধৰণৰ ভাৰতীয় পদ্ধতি দেখুওৱা হৈছিল। যদি ইণ্টেলৰ নাম আহে, তেন্তে কম্পিউটাৰৰ ছবি নিজে নিজে আপোনাৰ মনলৈ আহিব। কম্পিউটাৰৰ ভাষাত আপুনি বাইনাৰী প্ৰণালীৰ বিষয়েও শুনিছে, কিন্তু, আপুনি জানেনে, আমাৰ দেশত আচাৰ্য পিংগলাৰ দৰে ঋষি আছিল, যিয়ে বাইনাৰী কল্পনা কৰিছিল। একেদৰে, আৰ্যভট্টৰ পৰা ৰামানুজনৰ দৰে গণিতজ্ঞলৈকে, আমি গণিতৰ বহুতো নীতিৰ ওপৰত কাম কৰিছো।

বন্ধুসকল, গণিত আমাৰ ভাৰতীয়সকলৰ বাবে কেতিয়াও কঠিন বিষয় নহয়, ইয়াৰ এটা ডাঙৰ কাৰণ হৈছে আমাৰ বৈদিক গণিত। আধুনিক সময়ত, বৈদিক গণিতৰ কৃতিত্ব শ্ৰী ভাৰতী কৃষ্ণ তীৰ্থজী মহাৰাজক দিয়া হয়। তেওঁ গণনাৰ প্ৰাচীন পদ্ধতিবোৰ পুনৰুজ্জীৱিত কৰিছিল আৰু ইয়াক বৈদিক গণিত নাম দিছিল। বৈদিক গণিতৰ আটাইতকৈ বিশেষ কথাটো হ’ল যে ইয়াৰ জৰিয়তে আপুনি চকুৰ পলকতে মনৰ ভিতৰতে আটাইতকৈ কঠিন গণনা কৰিব পাৰে। আজিকালি, আপুনি নিশ্চয় এনে বহুতো যুৱক-যুৱতীৰ ভিডিঅ’ দেখিছে যিসকলে ছ’চিয়েল মিডিয়াত বৈদিক গণিত শিকে আৰু শিকায়।

বন্ধুসকল, আজি ‘মন কী বাত’ত বৈদিক গণিত শিকোৱা এজন ব্যক্তিয়ে আমাৰ সৈতে যোগদান কৰিছে। এখেত কলকাতাৰ গৌৰৱ টেকৰিৱাল জী। আৰু যোৱা আঢ়ৈ দশক ধৰি তেওঁ বৈদিক গণিতৰ এই আন্দোলনক অতি নিষ্ঠাৰে আগুৱাই নিছে। তেওঁৰ সৈতে কথা পাতো আহক।

মোদীজী – নমস্কাৰ গৌৰৱ জী!

গৌৰৱ – নমস্কাৰ মহোদয়!

মোদীজী – মই শুনিছো যে আপুনি বৈদিক গণিতৰ প্ৰতি যথেষ্ট আগ্ৰহী, বহুত কিবা কিবি কৰিছে। গতিকে প্ৰথমে মই আপোনাৰ বিষয়ে জানিব বিচাৰো আৰু পিছত মোক ক’ব যে আপুনি এই বিষয়টোত কেনেদৰে আগ্ৰহী?

গৌৰৱ – মহোদয়, যেতিয়া মই বিশ বছৰ আগতে এখন ব্যৱসায়িক বিদ্যালয়ৰ বাবে আবেদন কৰিছিলো, ইয়াত চি.এ.টি. নামৰ প্ৰতিযোগিতামূলক পৰীক্ষা হৈছিল। ইয়াত বহুতো অংকৰ প্ৰশ্ন আছিল। যিটো কম সময়ৰ ভিতৰতে কৰিব সমাধা কৰিবলগীয়া হৈছিল। গতিকে মোৰ মায়ে মোক বৈদিক গণিত নামৰ এখন কিতাপ দিছিল। স্বামী শ্ৰী ভাৰতীকৃষ্ণ তীৰ্থ জী মহাৰাজে সেই কিতাপখন লিখিছিল। আৰু তাত তেওঁ ১৬ টা সূত্ৰ দিছিল। য’ত গণিত অতি সৰল আৰু অতি দ্ৰুত হৈ পৰিছিল। যেতিয়া মই সেয়া পঢ়িছিলো, মই যথেষ্ট অনুপ্ৰেৰণা পাইছিলো আৰু তাৰ পিছত মই গণিতৰ প্ৰতি আগ্ৰহী হৈছিলো। মই বুজি পাইছিলো যে এই বিষয়টো, যিটো ভাৰতৰ উপহাৰ, যিটো আমাৰ ঐতিহ্য, বিশ্বৰ প্ৰতিটো কোণলৈ লৈ যাব পাৰি। তেতিয়াৰে পৰা, মই বৈদিক গণিতক পৃথিৱীৰ প্ৰতিটো কোণলৈ লৈ যোৱাটো এটা অভিযানত জড়িত হৈছো। কাৰণ গণিতৰ ভয়ে সকলোকে পীড়িত কৰে। আৰু বৈদিক গণিততকৈ আৰু কি সৰল হ’ব পাৰে।

মোদীজী – গৌৰৱ জী, আপুনি ইয়াত কিমান বছৰ ধৰি কাম কৰি আছে?

গৌৰৱ- আজি প্ৰায় ২০ বছৰ হ’ল, মহোদয়! মই ইয়াত আছো।

মোদীজী – আৰু সজাগতাৰ বাবে আপুনি কি কৰে, আপুনি কি ব্যৱহাৰ কৰে, আপুনি মানুহৰ ওচৰলৈ কেনেকৈ যায়?

গৌৰৱ – আমি বিদ্যালয়লৈ যাওঁ, আমি অনলাইন শিক্ষা দিওঁ। আমাৰ সংগঠনটোৰ নাম বৈদিক গণিত ফ’ৰাম ইণ্ডিয়া। সেই সংগঠনটোৰ অধীনত, আমি ইণ্টাৰনেটৰ জৰিয়তে ২৪ ঘণ্টাই বৈদিক গণিত শিকাওঁ, মহোদয়!

মোদীজী – গৌৰৱজী, আপুনি জানেনে, মই শিশুসকলৰ সৈতে নিৰন্তৰে বাৰ্তালাপ কৰিবলৈ ভাল পাওঁ আৰু মই এই সুযোগ বিচাৰি থাকো। আৰু পৰীক্ষা যোদ্ধাৰ পৰা, মই ইয়াক এক প্ৰকাৰে প্ৰতিষ্ঠানিক ৰূপ দিছো আৰু মোৰ এইটোও অভিজ্ঞতা আছে যে যেতিয়া মই বেছিভাগ শিশুৰ সৈতে কথা পাওঁ, তেওঁলোকে গণিতৰ নাম শুনিলেই পলাই যায় আৰু সেয়েহে মোৰ প্ৰয়াস হৈছে কোনো কাৰণ নোহোৱাকৈ জন্ম হোৱা এই এটা ভয় আঁতৰ কৰা,  এই ভয়টো আঁতৰাব লাগে আৰু সৰু সৰু কৌশল যি পৰম্পৰাগত,যিটো ভাৰতত নতুন নহয়। হয়তো পৃথিৱীৰ প্ৰাচীন পৰম্পৰাত ভাৰতৰ গণিতৰ পৰম্পৰা আছে, গতিকে যদি পৰীক্ষা যোদ্ধাজনৰ ভয় দূৰ কৰিবলগীয়া হয়, তেন্তে আপুনি তেওঁক কি ক’ব?

গৌৰৱ – মহোদয়, এইটো শিশুসকলৰ বাবে আটাইতকৈ উপযোগী, কিয়নো, পৰীক্ষাৰ ভয় যি প্ৰতিখন ঘৰতে আছে। পৰীক্ষাৰ বাবে, শিশুৱে টিউচন লয়, অভিভাৱকসকল বিচলিত হয়। শিক্ষকসকলো বিচলিত হৈছে। সেয়েহে, বৈদিক গণিতৰ সৈতে, এই সকলোবোৰ আঁতৰ হৈ পৰে। বৈদিক গণিত এই সৰল গণিততকৈ পোন্ধৰশ শতাংশ দ্ৰুত আৰু ই শিশুসকলৰ মনলৈ যথেষ্ট আত্মবিশ্বাস আনে আৰু মগজুও দ্ৰুত হয়। উদাহৰণ স্বৰূপে, আমি বৈদিক গণিতৰ সৈতে যোগকো পৰিচিত কৰিছো। যাতে যদি শিশুৱে বিচাৰে, তেওঁলোকে বৈদিক গণিত প্ৰণালীৰ জৰিয়তে চকু বন্ধ কৰিও গণনা কৰিব পাৰে।

মোদীজী – অৱশ্যে, ধ্যানৰ পৰম্পৰা অনুসৰি, এনেদৰে গণিত কৰাটোও ধ্যানৰ এক প্ৰাথমিক পাঠ্যক্ৰম।

গৌৰৱ – সঠিক, মহোদয়!

মোদীজী – ঠিক আছে গৌৰৱজী, মোৰ যথেষ্ট ভাল লাগিছে আৰু আপুনি এই কামটো মিছন মোডত আৰম্ভ কৰিছে আৰু বিশেষকৈ আপোনাৰ মাতৃয়ে আপোনাক এজন ভাল গুৰু হিচাপে এই পথত আগুৱাই লৈ গৈছে। আৰু আজি আপুনি লাখ লাখ শিশুক সেই পথত লৈ গৈছে। আপোনালৈ মোৰ শুভেচ্ছা থাকিল।

গৌৰৱ – ধন্যবাদ মহোদয়! মই আপোনাক ধন্যবাদ জনাইছো মহোদয়! যে আপুনি বৈদিক গণিতক গুৰুত্ব দিছে আৰু মোক বাছনি কৰিছে! গতিকে আমি অতিশয় কৃতজ্ঞ।

মোদীজী – আপোনাক বহুত ধন্যবাদ। নমস্কাৰ।

গৌৰৱ – নমস্কাৰ মহোদয়।

বন্ধুসকল, গৌৰৱজীয়ে খুব ভালদৰে বৰ্ণনা কৰিলে যে বৈদিক গণিতে কেনেদৰে গণিতক আমোদজনক কৰি তুলিব পাৰে। কেৱল এয়াই নহয়, বৈদিক গণিতৰ দ্বাৰা, আপোনালোকে ডাঙৰ বৈজ্ঞানিক সমস্যাও সমাধান কৰিব পাৰে। মই বিচাৰো যে সকলো অভিভাৱকে তেওঁলোকৰ সন্তানক বৈদিক গণিত শিকাওক। ইয়াৰ সৈতে, তেওঁলোকৰ আত্মবিশ্বাস বৃদ্ধি হ’ব, তেওঁলোকৰ মগজুৰ বিশ্লেষণাত্মক শক্তিও বৃদ্ধি হ’ব, আৰু হয়, গণিতৰ বিষয়ে কিছুমান শিশুৰ ক্ষেত্ৰত যিকোনো সামান্য ভয় থাকিলেও, সেই ভয়ো সম্পূৰ্ণৰূপে নাইকিয়া হ’ব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, ‘মন কী বাত’ত আজি সংগ্ৰহালয়ৰ পৰা গণিতলৈকে বহুতো জ্ঞানবৰ্ধক বিষয় আলোচনা কৰিলো। এই সকলোবোৰ বিষয় কেৱল আপোনালোকৰ পৰামৰ্শৰ সৈতে ‘মন কী বাত’ৰ অংশ হৈ পৰে। আপোনালোকৰ পৰামৰ্শবোৰ একেধৰণে নমো এপ আৰু মাইগভৰ জৰিয়তে মোলৈ প্ৰেৰণ কৰি থাকক। অহা কেইটামান দিনৰ ভিতৰত দেশত ঈদো পালন কৰা হ’ব। অক্ষয় তৃতীয়া আৰু ভগৱান পৰশুৰামৰ জন্ম জয়ন্তীও ৩ মে’ত উদযাপন কৰা হ’ব। কিছুদিনৰ পিছত, বৈশাখ বুধ পূৰ্ণিমা উৎসৱো পালন কৰা হ’ব। এই সকলোবোৰ উৎসৱ হৈছে সংযম, বিশুদ্ধতা, দান আৰু সম্প্ৰীতিৰ উৎসৱ। এই উৎসৱবোৰত আপোনালোক সকলোলৈ অগ্ৰীম শুভেচ্ছা জনাইছো। এই উৎসৱবোৰ অতি আনন্দ আৰু সম্প্ৰীতিৰে উদযাপন কৰক। এই সকলোবোৰৰ মাজত, আপোনালোকে ক’ৰোনাৰ প্ৰতিও সতৰ্ক হ’ব লাগিব। মাস্ক পিন্ধিব, নিয়মীয়া ব্যৱধান পালন কৰিব,হাত ধুব, প্ৰতিৰোধৰ বাবে যি প্ৰয়োজনীয় ব্যৱস্থা আছে সেয়া অনুসৰণ কৰিব। পৰৱৰ্তী ‘মন কী বাত’ত, আমি পুনৰ লগ পাম আৰু আপোনালোকে প্ৰেৰণ কৰা কিছুমান নতুন বিষয়ে আলোচনা কৰিম – তেতিয়ালৈ বিদায়।  অশেষ ধন্যবাদ।

***

DS/LP/VK/MANN