পি এম ইণ্ডিয়া

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ! আজি ‘মন কী বাত’ৰ আন এটা খণ্ডৰ জৰিয়তে আমি একত্ৰিত হৈছো। এইটো ২০২২ চনৰ প্ৰথমটো ‘মন কী বাত’। আজি আমি পুনৰ এনে এক আলোচনা আগবঢ়াবলৈ বিচাৰিছো যিবোৰ আমাৰ দেশ আৰু দেশবাসীৰ ইতিবাচক প্ৰেৰণা আৰু সামূহিক প্ৰচেষ্টাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। আজি আমাৰ শ্ৰদ্ধেয় বাপু মহাত্মা গান্ধীজীৰ মৃত্যু বাৰ্ষিকীও। ৩০ জানুৱাৰীৰ আজিৰ দিনটোৱে আমাক বাপুৰ শিক্ষাৰ কথা মনত পেলাই দিয়ে। মাত্ৰ কেইদিনমান পূৰ্বে, আমি গণতন্ত্ৰ দিৱসো উদযাপন কৰিছিলো। দিল্লীৰ ৰাজপথত আমি দেখা দেশৰ বীৰত্ব আৰু শক্তিৰ আভাসে সকলোকে গৌৰৱ আৰু উৎসাহেৰে ভৰাই তুলিছে। আপোনালোকে নিশ্চিতভাৱে দেখা এটা পৰিৱৰ্তন এতিয়া ২৩ জানুৱাৰীৰ পৰা আৰম্ভ হ’ব, অৰ্থাৎ নেতাজী সুভাষ চন্দ্ৰ বসুৰ জন্ম জয়ন্তী ৩০ জানুৱাৰী অৰ্থাৎ গান্ধীজীৰ মৃত্যু বাৰ্ষিকীলৈকে চলিব। ইণ্ডিয়া গেটত নেতাজীৰ এটা ডিজিটেল মূৰ্তিও স্থাপন কৰা হৈছে। দেশখনে যিধৰণে এই বস্তুটোক আদৰণি জনাইছিল, দেশৰ প্ৰতিটো কোণৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা আনন্দৰ ঢৌ, প্ৰতিজন দেশবাসীয়ে যি ধৰণৰ আৱেগ প্ৰকাশ কৰিছিল সেয়া আমি কেতিয়াও পাহৰিব নোৱাৰো।

বন্ধুসকল, স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱত, দেশখনে এই প্ৰচেষ্টাৰ জৰিয়তে ইয়াৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীকসমূহ পুনৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰি আছে। আমি দেখিছিলো যে ইণ্ডিয়া গেটৰ ওচৰত থকা ‘অমৰ জোৱান জ্যোতি’ আৰু ওচৰৰ ‘ৰাষ্ট্ৰীয় যুদ্ধ স্মাৰক’ৰ অগ্নি সন্মিলিত কৰা হৈছিল। এই আৱেগিক অনুষ্ঠানত, বহুতো দেশবাসী আৰু শ্বহীদ পৰিয়ালৰ চকুত চকুপানী আছিল। ‘ৰাষ্ট্ৰীয় যুদ্ধ স্মাৰক’ত স্বাধীনতাৰ পিছৰে পৰা দেশৰ সকলো শ্বহীদৰ নাম লিপিবদ্ধ কৰা হৈছে। মোলৈ কিছুমান প্ৰাক্তন সেনা জোৱানে লিখিছে যে – “শ্বহীদসকলৰ স্মৃতিৰ সন্মুখত জ্বলি থকা ‘অমৰ জোৱান জ্যোতি’ শ্বহীদসকলৰ অমৰত্বৰ প্ৰতীক”। সঁচাকৈয়ে, ‘অমৰ জোৱান জ্যোতি’ৰ দৰে, আমাৰ শ্বহীদসকল, তেওঁলোকৰ অনুপ্ৰেৰণা আৰু তেওঁলোকৰ অৱদানো অমৰ। মই আপোনালোক সকলোকে ক’ম, যেতিয়াই আপোনালোকে সুযোগ পায়, আপুনি ‘ৰাষ্ট্ৰীয় যুদ্ধ স্মাৰক’ দৰ্শন কৰিব। আপোনাৰ পৰিয়াল আৰু সন্তানকো লৈ যাওক। ইয়াত আপুনি এক পৃথক শক্তি আৰু অনুপ্ৰেৰণা অনুভৱ কৰিব।

বন্ধুসকল, অমৃত মহোৎসৱৰ এই অনুষ্ঠানবোৰৰ মাজতে দেশত বহুতো গুৰুত্বপূৰ্ণ ৰাষ্ট্ৰীয় বঁটাও প্ৰদান কৰা হৈছিল। এটা হ’ল প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ৰাষ্ট্ৰীয় শিশু বঁটা। এই বঁটাবোৰ শিশুসকলক দিয়া গৈছিল যিয়ে কম বয়সতে সাহসী আৰু অনুপ্ৰেৰণাদায়ক কাম কৰিছিল। আমি সকলোৱে আমাৰ ঘৰত এই শিশুসকলৰ বিষয়ে ক’ব লাগিব। এইবোৰে আমাৰ শিশুসকলক অনুপ্ৰাণিত কৰিব আৰু তেওঁলোকৰ অন্তৰত দেশলৈ সুনাম অনাৰ উৎসাহ প্ৰদান কৰিব। দেশত পদ্ম সন্মানৰ নামো ঘোষণা কৰা হৈছে। পদ্ম বঁটা বিজয়ীসকলৰ ভিতৰত বহুতো নাম আছে যাৰ বিষয়ে খুব কম লোকেই জানে। এইসকল হৈছে আমাৰ দেশৰ অখ্যাত নায়ক, যিসকলে সাধাৰণ পৰিস্থিতিত অসাধাৰণ কাম কৰিছে। উদাহৰণ স্বৰূপে, উত্তৰাখণ্ডৰ বাসন্তী দেৱীজীক পদ্মশ্ৰী বঁটা প্ৰদান কৰা হৈছে। বাসন্তী দেৱীয়ে সংগ্ৰামৰ মাজত গোটেই জীৱন অতিবাহিত কৰিছিল। তেওঁৰ স্বামীৰ কম বয়সতে মৃত্যু হৈছিল আৰু তেওঁ এখন আশ্ৰমত থাকিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। ইয়াতে থাকি তেওঁ নদী এখন বচাবলৈ সংগ্ৰাম কৰিছিল আৰু পৰিৱেশলৈ এক অসাধাৰণ অৱদান আগবঢ়াইছিল। তেওঁ মহিলাৰ সৱলীকৰণৰ বাবেও বহুতো কাম কৰিছে। একেদৰে, মণিপুৰৰ ৭৭ বছৰীয়া লৰেম্বাম বিনো দেৱীয়ে কেইবা দশক ধৰি মণিপুৰৰ লিবা বস্ত্ৰৰ কলা সংৰক্ষণ কৰি আহিছে। তেওঁক পদ্মশ্ৰী বঁটাও প্ৰদান কৰা হৈছে। মধ্য প্ৰদেশৰ অৰ্জুন সিঙে বাইগা জনজাতীয় নৃত্যৰ কলাক স্বীকৃতি দিয়াৰ বাবে পদ্ম বঁটা লাভ কৰিছে। পদ্ম বঁটা লাভ কৰা আন এজন ব্যক্তি হৈছে শ্ৰীযুত আমাই মহালিঙ্গ নায়ক। তেওঁ এজন কৃষক আৰু কৰ্ণাটকৰ বাসিন্দা। কিছুমান মানুহে তেওঁক সুৰংগ মানুহ বুলিও কয়। তেওঁলোকে কৃষিৰ ক্ষেত্ৰত এনে ধৰণৰ উদ্ভাৱন কৰিছে, যিকোনো লোকে দেখি আচৰিত হ’ব। ক্ষুদ্ৰ কৃষকসকলে তেওঁলোকৰ প্ৰচেষ্টাৰ পৰা যথেষ্ট লাভান্বিত হৈছে। আৰু বহুতো অখ্যাত নায়ক আছে যাক দেশে তেওঁলোকৰ অৱদানৰ বাবে সন্মানিত কৰা হৈছে। তেওঁলোকৰ বিষয়ে জানিবলৈ চেষ্টা কৰক। আমি জীৱনত তেওঁলোকৰ পৰা বহুত শিকিম।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, অমৃত মহোৎসৱত, আপোনালোক সকলো সহকৰ্মীয়ে মোলৈ বহুতো চিঠি আৰু বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰে, বহুতো পৰামৰ্শও দিছে। এই শৃংখলাটোত এনে এক এটা ঘটিছে যিটো মোৰ বাবে পাহৰিব নোৱাৰা। এক কোটিতকৈও অধিক শিশুৱে তেওঁলোকৰ ‘মন কী বাত’ পোষ্ট কাৰ্ডৰ জৰিয়তে মোলৈ লিখিছে। এই এক কোটি পোষ্ট কাৰ্ড দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা আহিছে, সেইবোৰ বিদেশৰ পৰাও আহিছে। মই এই পোষ্ট কাৰ্ডবোৰৰ অধিকাংশ পঢ়িবলৈ সময় লোৱাৰ চেষ্টা কৰিছো। এই পোষ্টকাৰ্ডবোৰত দেশৰ ভৱিষ্যতৰ বাবে আমাৰ নতুন প্ৰজন্মৰ চিন্তাধাৰা কিমান বহল আৰু কিমান ডাঙৰ তাৰ আভাস আছে। মই ‘মন কী বাত’ৰ শ্ৰোতাসকলৰ বাবে কিছুমান পোষ্টকাৰ্ড উলিয়াই লৈছো যিবোৰ মই আপোনালোকৰ সৈতে ভাগ বতৰা কৰিব বিচাৰো। এনেকুৱা এখন হৈছে অসমৰ গুৱাহাটীৰ ৰিধিমা স্বাৰ্গিয়াৰীৰ এখন পোষ্ট কাৰ্ড। ৰিদ্ধিমা এগৰাকী সপ্তম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰী আৰু লিখিছে যে স্বাধীনতাৰ ১০০ তম বৰ্ষত, তেওঁ এনে এখন ভাৰত চাব বিচাৰে যি হৈছে বিশ্বৰ আটাইতকৈ পৰিষ্কাৰ দেশ, সন্ত্ৰাসবাদৰ পৰা সম্পূৰ্ণৰূপে মুক্ত, ১০০ শতাংশ শিক্ষিত দেশৰ ভিতৰত শূন্য দুৰ্ঘটনা আৰু বহনক্ষম প্ৰযুক্তিৰ সৈতে খাদ্য সুৰক্ষাৰ বাবে সক্ষম। ৰিদ্ধিমা, আমাৰ ছোৱালীবোৰে যি ভাবে, সেই সপোনবোৰ পূৰণ হয়। যেতিয়া সকলোৰে প্ৰচেষ্টা একত্ৰিত হয়, আপোনাৰ যুৱ প্ৰজন্মই ইয়াক এক লক্ষ্য কৰি তুলিব, তেতিয়া নিশ্চিতভাৱে এনে ভাৰতৰ সৃষ্টি হ’ব। মই উত্তৰ প্ৰদেশৰ প্ৰয়াগৰাজৰ পৰা নব্যা বাৰ্মাৰ পৰাও এখন পোষ্ট কাৰ্ডো পাইছো। নব্যাই লিখিছে যে তেওঁৰ সপোন হৈছে ২০৪৭ চনত এনে এখন ভাৰতৰ বাবে য’ত সকলোৰে মৰ্যাদাপূৰ্ণ জীৱন থাকিব লাগে, য’ত কৃষকসকল সমৃদ্ধ হয় আৰু কোনো দুৰ্নীতি নহয়। নব্যা, দেশৰ বাবে আপোনাৰ সপোন অতি প্ৰশংসনীয়। দেশখন এই দিশত দ্ৰুতগতিত আগবাঢ়িছে। আপুনি দুৰ্নীতিমুক্ত ভাৰতৰ কথা কৈছিল। দুৰ্নীতিয়ে দেশখনক উঁইৰ দৰে খালী কৰি পেলাইছে। ইয়াৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাবলৈ ২০৪৭ লৈ কিয় অপেক্ষা কৰিব লাগে? আজিৰ যুৱ প্ৰজন্মৰ দেশবাসীয়ে একেলগে এই কাম কৰিব লাগিব, আৰু ইয়াৰ বাবে আমি আমাৰ কৰ্তব্যক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়াটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। য’ত কৰ্তব্য কৰাৰ অনুভৱ হয়। কৰ্তব্য সৰ্বোপৰি। আনকি তাত দুৰ্নীতিও পোখা মেলিব নোৱাৰে।

বন্ধুসকল, মোৰ সন্মুখত আন এখন পোষ্টকাৰ্ড হৈছে চেন্নাইৰ মহম্মদ ইব্ৰাহিমৰ। ইব্ৰাহিমে ২০৪৭ চনত ভাৰতক প্ৰতিৰক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত এক মুখ্য শক্তি হিচাপে চাব বিচাৰে। তেওঁলোকে বিচাৰে যে চন্দ্ৰত ভাৰতৰ নিজা গৱেষণা আধাৰ থাকক, আৰু মংগল গ্ৰহত, ভাৰতে মানৱ জনসংখ্যা ৰক্ষাৰ কাম আৰম্ভ কৰা উচিত। একে সময়তে, ইব্ৰাহিমে পৃথিৱীক প্ৰদূষণমুক্ত কৰাৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰতৰ ডাঙৰ ভূমিকাও প্ৰত্যক্ষ কৰিছে। ইব্ৰাহিম, আপোনাৰ দৰে যুৱক থকা এখন দেশৰ বাবে একো অসম্ভৱ নহয়।

বন্ধুসকল, মোৰ সন্মুখত আন এখন চিঠি আছে। ভাৱনা, মধ্য প্ৰদেশৰ ৰাইচেনৰ সৰস্বতী বিদ্যা মন্দিৰৰ দশম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰী। প্ৰথমে, মই ভাৱনাক ক’ম যে আপুনি আপোনাৰ পোষ্টকাৰ্ডখন ত্ৰিৰংগাৰে সজোৱাৰ ধৰণটো মোৰ ভাল লাগিছিল। ভাৱনাই বিপ্লৱী শিৰিষ কুমাৰৰ বিষয়ে লিখিছে।

বন্ধুসকল, মই গোৱাৰ পৰা লৰেঞ্চিঅ’ পেৰেৰাৰ এখন পোষ্টকাৰ্ডো পাইছো। তেওঁ দ্বাদশ শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ। তেওঁৰ পত্ৰখনৰ বিষয়বস্তু হৈছে – স্বাধীনতাৰ অখ্যাত নায়কসকল। মই আপোনালোকক হিন্দীত কৈছো। তেওঁ লিখিছে: “ভিকাজী কামা ভাৰতীয় স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ সৈতে জড়িত এগৰাকী সাহসী মহিলা আছিল। তেওঁ কন্যাসকলক শক্তিশালী কৰিবলৈ দেশ আৰু বিদেশত বহুতো অভিযান আৰম্ভ কৰিছিল। অনেক প্ৰদৰ্শনী আৰম্ভ হৈছিল। অৱশ্যে, ভিকাজী কামা স্বাধীনতা আন্দোলনৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী মহিলাসকলৰ মাজৰ এগৰাকী আছিল। ১৯০৭ চনত তেওঁ জাৰ্মানীত ত্ৰিৰংগা উত্তোলন কৰে। এই ত্ৰিৰংগা ডিজাইন কৰাত তেওঁক সমৰ্থন কৰা ব্যক্তিজন আছিল শ্ৰী শ্যামজী কৃষ্ণ বৰ্মা। শ্ৰী শ্যামজী কৃষ্ণ বৰ্মাজীৰ ১৯৩০ চনত জেনেভাত মৃত্যু হয়। তেওঁৰ শেষ ইচ্ছা আছিল যে ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ পিছত তেওঁৰ চিতাভস্ম ভাৰতলৈ অনা উচিত। অৱশ্যে, ১৯৪৭ চনত স্বাধীনতাৰ দ্বিতীয় দিনা তেওঁৰ চিতাভস্ম ভাৰতলৈ ঘূৰাই অনা উচিত আছিল, কিন্তু এই কাম নহ’ল। সম্ভৱতঃ ঈশ্বৰে এই কাৰ্য্য কৰিবলৈ ইচ্ছুক হ’ব আৰু মইও এই কাৰ্য্যৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিলো। যেতিয়া মই গুজৰাটৰ মুখ্যমন্ত্ৰী আছিলোঁ, তেতিয়া ২০০৩ চনত তেওঁৰ চিতাভস্ম ভাৰতলৈ অনা হৈছিল। শ্যামজী কৃষ্ণ বাৰ্মাজীৰ জন্মস্থান কচ্ছৰ মাণ্ডৱীত তেওঁৰ স্মৃতিত এটা স্মাৰকো নিৰ্মাণ কৰা হৈছে।

বন্ধুসকল, ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱৰ উত্তেজনা কেৱল আমাৰ দেশতে নহয়। মই ভাৰতৰ বন্ধুত্বপূৰ্ণ দেশ ক্ৰৱেশ্বিয়াৰ পৰা ৭৫ খন পোষ্টকাৰ্ডো পাইছো। ক্ৰৱেশ্বিয়াৰ জাগ্ৰেবৰ স্কুল অৱ এপ্লাইড আৰ্টছ এণ্ড ডিজাইনৰ শিক্ষাৰ্থীসকলে এই ৭৫ খন কাৰ্ড ভাৰতৰ জনসাধাৰণলৈ প্ৰেৰণ কৰিছে আৰু অমৃত মহোৎসৱক অভিনন্দন জনাইছে। আপোনালোক সকলো দেশবাসীৰ হৈ মই ক্ৰৱেশ্বিয়া আৰু ইয়াৰ লোকসকলক ধন্যবাদ জনাইছো।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, ভাৰত হৈছে শিক্ষা আৰু জ্ঞানৰ দেশ। আমি শিক্ষাক কিতাপৰ জ্ঞানত সীমাবদ্ধ নকৰো, কিন্তু ইয়াক জীৱনৰ এক সামগ্ৰিক অভিজ্ঞতা হিচাপে দেখিছো। আমাৰ দেশৰ মহান ব্যক্তিত্বসকলশিক্ষাৰ সৈতেগভীৰভাৱে জড়িত হৈ আছে। যদিও পণ্ডিত মদন মোহন মালব্যজীয়ে বেনাৰস হিন্দু বিশ্ববিদ্যালয় প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল, মহাত্মা গান্ধীয়ে গুজৰাট বিদ্যাপীঠ নিৰ্মাণত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। গুজৰাটৰ আনন্দত এখন অতি মধুৰ ঠাই আছে – বল্লভ বিদ্যানগৰ। চৰ্দাৰ পেটেলৰ আহ্বানত তেওঁৰ দুই সহকৰ্মী ভাই কাকা আৰু ভিখা ভাইয়ে তাত যুৱসকলৰ বাবে শিক্ষা কেন্দ্ৰ স্থাপন কৰিছিল। একেদৰে, পশ্চিমবংগত গুৰুদেৱ ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে শান্তিনিকেতন প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল। মহাৰাজা গায়কোৱাড়ো শিক্ষাৰ অন্যতম শক্তিশালী সমৰ্থক আছিল। তেওঁ কেইবাখনো শিক্ষানুষ্ঠান নিৰ্মাণ কৰে আৰু ড০ আম্বেকাৰ আৰু শ্ৰী অৰবিন্দকে ধৰি বহুতো ব্যক্তিত্বক উচ্চ শিক্ষা গ্ৰহণৰ বাবে অনুপ্ৰাণিত কৰে। এনে গণ্যমান্য ব্যক্তিসকলৰ তালিকাৰ এটা নাম হৈছে ৰাজা মহেন্দ্ৰ প্ৰতাপ সিং জী। ৰাজা মহেন্দ্ৰ প্ৰতাপ সিংজীয়ে এখন কাৰিকৰী বিদ্যালয় স্থাপন কৰিবলৈ তেওঁৰ ঘৰটো প্ৰদান কৰিছিল। তেওঁ আলিগড় আৰু মথুৰাত শিক্ষা কেন্দ্ৰ নিৰ্মাণৰ বাবে যথেষ্ট আৰ্থিক সহায় প্ৰদান কৰিছিল। কিছু সময় আগতে মই আলিগড়ত তেওঁৰ নামত এখন বিশ্ববিদ্যালয়ৰ আধাৰশিলা স্থাপন কৰাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিছিলো।

মই সুখী যে আজিও ভাৰতত শিক্ষাৰ পোহৰ জনসাধাৰণৰ মাজত অনাৰ একেই জীৱন্ত মনোভাৱ অব্যাহত আছে। আপুনি জানেনে এই অনুভৱটোৰ আটাইতকৈ ধুনীয়া কথাটো কি? অৰ্থাৎ শিক্ষাসম্পৰ্কীয় এই সজাগতা সমাজৰ প্ৰতিটো স্তৰত দৃশ্যমান। তামিলনাডুৰ তিৰুপুৰ জিলাৰ উদুমালপেট খণ্ডত বাস কৰা তায়াম্মালজীৰ উদাহৰণ অতি অনুপ্ৰেৰণাদায়ক। তায়াম্মালজীৰ নিজৰ কোনো ভূমি নাই। বহু বছৰ ধৰি, তেওঁৰ পৰিয়ালে নাৰিকল পানী বিক্ৰী কৰি জীৱিকা নিৰ্বাহ কৰি আহিছে। আৰ্থিক পৰিস্থিতি ভাল নহ’ব পাৰে, কিন্তু তায়াম্মালজীয়ে তেওঁৰ পুত্ৰ আৰু জীয়েকক শিকোৱাৰ বাবে কোনো ধৰণৰ চেষ্টা এৰি দিয়া নাছিল। তেওঁৰ সন্তানে চিন্নাবীৰামপট্টি পঞ্চায়ত ইউনিয়ন মধ্য বিদ্যালয়ত অধ্যয়ন কৰিছিল। এনেকুৱাই এদিন বিদ্যালয়ত অভিভাৱকৰ সৈতে হোৱা বৈঠকত শ্ৰেণীকোঠা আৰু বিদ্যালয়ৰ অৱস্থা উন্নত কৰিব লাগে, বিদ্যালয়ৰ আন্তঃগাঁথনি সংশোধন কৰিব লাগে বুলি আলোচনা কৰা হৈছিল। তায়াম্মালজীও সেই সভাত আছিল। তেওঁ সকলো শুনিছিল। এই সভাত, এই কামবোৰৰ বাবে ধনৰ অভাৱৰ ওপৰত পুনৰ আলোচনা বন্ধ হৈ পৰিছিল। তাৰ পিছত, তায়াম্মালজীয়ে কি কৰিলে কোনেও কল্পনা কৰিব নোৱাৰিলে। নাৰিকল পানী বিক্ৰী কৰি কিছু মূলধন সংগ্ৰহ কৰা তায়াম্মালজীয়ে বিদ্যালয়খনলৈ এক লাখ টকা দান কৰিছিল। দৰাচলতে, এনে কৰিবলৈ এক ডাঙৰ হৃদয়, সেৱাৰ অনুভূতিৰ প্ৰয়োজন। তায়াম্মালজীয়ে কয় যে বৰ্তমান যিখন বিদ্যালয়ত আছে তাত অষ্টম শ্ৰেণীলৈকে অধ্যয়ন চলি আছে। এতিয়া যেতিয়া বিদ্যালয়ৰ আন্তঃগাঁথনি উন্নত হ’ব, তেতিয়া অধ্যয়ন ইয়াত উচ্চতৰ মাধ্যমিকলৈ আৰম্ভ হ’ব। এইটো আমাৰ দেশৰ শিক্ষাৰ বিষয়ে একেই অনুভূতি যাৰ বিষয়ে মই কথা পাতি আছিলো। মই আইআইটি বিএইচইউৰ এজন প্ৰাক্তন ছাত্ৰৰ একে ধৰণৰ অনুদানৰ বিষয়েও জানিব পাৰিছো। বিএইচইউৰ প্ৰাক্তন ছাত্ৰ জয় চৌধুৰীজীয়ে বিএইচইউ ফাউণ্ডেচনলৈ প্ৰায় ৭.৫ কোটি টকা অৰ্থাৎ এক মিলিয়ন ডলাৰ দান কৰিছিল।

বন্ধুসকল, আমাৰ দেশৰ বিভিন্ন ক্ষেত্ৰৰ বহুতো লোক আছে, যিসকলে আনক সহায় কৰি সমাজৰ প্ৰতি তেওঁলোকৰ দায়িত্ব পালন কৰি আছে। মই অত্যন্ত সুখী যে উচ্চ শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত, বিশেষকৈ আমাৰ বিভিন্ন আইআইটিত এনে ধৰণৰ প্ৰচেষ্টা নিৰন্তৰভাৱে দেখা গৈছে। কেন্দ্ৰীয় বিশ্ববিদ্যালয়সমূহতো এনে ধৰণৰ অনুপ্ৰেৰণাদায়ক উদাহৰণৰ কোনো অভাৱ নাই। এনে ধৰণৰ প্ৰচেষ্টা অধিক বৃদ্ধি কৰাৰ বাবে, যোৱা বছৰ ছেপ্তেম্বৰৰ পৰা দেশত বিদ্যাঞ্জলি অভিযানো আৰম্ভ হৈছে। ইয়াৰ লক্ষ্য হৈছে ব্যক্তিগত সংগঠন, চি.এছ.আৰ. আৰু ব্যক্তিগত খণ্ডৰ অংশগ্ৰহণেৰে সমগ্ৰ দেশৰ বিদ্যালয়সমূহত শিক্ষাৰ মানদণ্ড উন্নত কৰা। বিদ্যাঞ্জলীয়ে সম্প্ৰদায়ৰ অংশগ্ৰহণ আৰু মালিকীস্বত্বৰ মনোভাৱ কঢ়িয়াই নিছে। আপোনাৰ বিদ্যালয়, মহাবিদ্যালয়ৰ সৈতে নিৰন্তৰ সংযোজিত হৈ থকা, আপোনাৰ সামৰ্থ্যত কিবা অৰিহণা যোগোৱা টো কেৱল সন্তুষ্টি আৰু আনন্দৰ অভিজ্ঞতাৰ দ্বাৰা হে জনা যায়।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, প্ৰকৃতিৰ প্ৰতি প্ৰেম আৰু প্ৰতিটো জীৱৰ প্ৰতি সহানুভূতি, এয়াও আমাৰ সংস্কৃতি আৰু এক সহজাত প্ৰকৃতি। শেহতীয়াকৈ মধ্য প্ৰদেশৰ পেঞ্চ টাইগাৰ ৰিজাৰ্ভত এজনী বাঘিনীয়ে বিশ্বক বিদায় জনোৱাৰ সময়ত আমাৰ এই ৰীতি-নীতিবোৰৰ আভাস দেখা গৈছিল। এই বাঘিনীজনীক মানুহে কলাৰ যুক্ত বাঘিনী বুলি কৈছিল। বন বিভাগে ইয়াক টি-১৫ নাম দিছিল। এই বাঘিনীৰ মৃত্যুৱে মানুহক ইমান আৱেগিক কৰি তুলিছিল যেন তেওঁলোকৰ কোনোবাই নিজৰ পৃথিৱী এৰি গৈছে। মানুহে বাঘিনীটোৰ অন্তিম সংস্কাৰ সম্পন্ন কৰিছিল, সম্পূৰ্ণ সন্মান আৰু মৰমেৰে বিদায় দিছিল। আপোনালোকে নিশ্চয় এই ছবিবোৰ সামাজিক মাধ্যমত দেখিছে। প্ৰকৃতি আৰু জন্তুৰ প্ৰতি আমাক ভাৰতীয়সকলৰ এই প্ৰেম সমগ্ৰ বিশ্বতে যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰা হৈছিল। কলাৰযুক্ত বাঘিনীজনীয়ে তাইৰ জীৱনকালত ২৯ টা পোৱালী জন্ম দিছিল আৰু সেইবোৰ প্ৰতিপালন কৰি ২৫ টা ডাঙৰ কৰিছিল। আমি টি-১৫ৰ এই জীৱনটোও উদযাপিত কৰিছিলো আৰু যেতিয়া তাই এই পৃথিৱী এৰিছিল, এয়াও এক আৱেগিক বিদায় আছিল। এইটো ভাৰতৰ জনসাধাৰণৰ গুণ। আমি প্ৰতিটো জীৱৰ সৈতে প্ৰেমৰ সম্পৰ্ক স্থাপন কৰো। আমি এইবাৰ গণতন্ত্ৰ দিৱসৰ কুচকাৱাজত একে ধৰণৰ দৃশ্য দেখিবলৈ পাইছিলো। এই পেৰেডত, ৰাষ্ট্ৰপতিৰ দেহৰক্ষীৰ চাৰ্জাৰ ঘোঁৰা বিৰাটে তেওঁৰ অন্তিম পেৰেডত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। বিৰাট ঘোঁৰাটো, ২০০৩ চনত ৰাষ্ট্ৰপতি ভৱনলৈ আহিছিল আৰু গণতন্ত্ৰ দিৱসত প্ৰতিবাৰেই কমাণ্ডেণ্ট চাৰ্জাৰ হিচাপে পেৰেডৰ নেতৃত্ব দিছিল। আনকি যেতিয়া এজন বিদেশী ৰাষ্ট্ৰপ্ৰধানক ৰাষ্ট্ৰপতি ভৱনলৈ আদৰণি জনোৱা হৈছিল, তেতিয়াও এই ঘোঁৰাটোৱে এই ভূমিকা পালন কৰিছিল। এই বছৰ, সেনা দিৱসত, বিৰাটক সেনা প্ৰধানে চি.ও.এ.এছ. প্ৰশংসা কাৰ্ডো প্ৰদান কৰিছিল। বিৰাটৰ বিশাল সেৱাৰ কথা বিবেচনা কৰি, অৱসৰৰ পিছত তেওঁক স-সন্মানে বিদায় দিয়া হৈছিল।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, যেতিয়া আন্তৰিক প্ৰচেষ্টা এক হয়, যদি কাম ভাল হয়, ইয়াৰ ফলাফলো ভাল হয়। ইয়াৰ এক উত্তম উদাহৰণ অসমৰ পৰা আহিছে। আপুনি অসমৰ নাম লোৱাৰ লগে লগে, চাহ বাগিচা আৰু তাত থকা বহুতো ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানৰ কথা মনলৈ আহে। একে সময়তে, এটা শিঙৰ গঁড়ৰ ছবিও আমাৰ মনলৈ আহে। আপোনালোক সকলোৱে জানে যে এক শিঙৰ গঁড় সদায়েই অসমৰ সংস্কৃতিৰ অংশ হৈ আহিছে। ভাৰত ৰত্ন ভূপেন হাজৰিকাজীৰ এই গীতটো প্ৰতিখন কাণত প্ৰতিধ্বনিত হ’ব ৷  

বন্ধুসকল, এই গানটোৰ অৰ্থ কি সেয়া অতিশয় সুসংগত। গীতটোত কোৱা হৈছে, “কাজিৰঙাৰ সেউজীয়া পৰিবেশ, হাতী আৰু বাঘৰ বাসস্থান, পৃথিৱীয়ে এটা শিঙৰ গঁড় চাওক, চৰাইবোৰৰ সুমধুৰ চিঞৰ-বাখৰ শুনক।” গঁড়ৰ ছবি অসমৰ বিশ্ববিখ্যাত হস্ততাঁতত বোৱা মুগা আৰু এড়ী পোছাকতো দেখা যায়। অসমৰ সংস্কৃতিৰ ইমান ডাঙৰ গৌৰৱ গঁড়বোৰেও সংকটৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছিল। ২০১৩ চনত, চোৰাং ব্যৱসায়ীসকলে ৩৭ টা গঁড় হত্যা কৰিছিল আৰু ২০১৪ চনত ৩২ টা গঁড় হত্যা কৰিছিল। এই প্ৰত্যাহ্বানৰ মোকাবিলা কৰিবলৈ যোৱা সাত বছৰত অসম চৰকাৰৰ বিশেষ প্ৰচেষ্টাৰে গঁড়ৰ চোৰাং চিকাৰৰ বিৰুদ্ধে এক বৃহৎ অভিযান আৰম্ভ কৰা হৈছিল। ২২ ছেপ্টেম্বৰত বিশ্ব গঁড় দিৱস উপলক্ষে চোৰাং ব্যৱসায়ীসকলৰ পৰা জব্দ কৰা ২,৪০০ত কৈও অধিক শিং জ্বলাই দিয়া হয়। এয়া চোৰাং ব্যৱসায়ীসকলৰ বাবে এটা শক্তিশালী বাৰ্তা আছিল। এনে প্ৰচেষ্টাৰ ফলস্বৰূপে, অসমত গঁড়ৰ চোৰাং চিকাৰ এতিয়া নিৰন্তৰে হ্ৰাস পাই আহিছে। যদিও ২০১৩ চনত ৩৭ টা গঁড় হত্যা কৰা হৈছিল, ২০২০ চনত গঁড়ৰ চোৰাং চিকাৰৰ দুটা ঘটনা সংঘটিত হৈছে আৰু ২০২১ চনত মাত্ৰ ১ টা। গঁড়ক ৰক্ষা কৰা অসমৰ জনসাধাৰণৰ সংকল্পক মই প্ৰশংসা কৰো।

বন্ধুসকল, ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ বিবিধ ৰং আৰু আধ্যাত্মিক শক্তিয়ে সদায় সমগ্ৰ বিশ্বৰ লোকসকলক আকৰ্ষিত কৰি আহিছে। যদি মই আপোনাক কওঁ যে আমেৰিকা যুক্তৰাজ্য, কানাডা, ডুবাই, ছিংগাপুৰ, পশ্চিম ইউৰোপ আৰু জাপানত ভাৰতীয় সংস্কৃতি অতি জনপ্ৰিয়, তেন্তে এইটো আপোনাৰ বাবে অতি সচৰাচৰ যেন লাগিব, আপুনি আচৰিত নহ’ব। কিন্তু, যদি মই কওঁ যে লেটিন আমেৰিকা আৰু দক্ষিণ আমেৰিকাতো ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ এক ডাঙৰ আকৰ্ষণ আছে, তেন্তে, আপুনি নিশ্চিতভাৱে এবাৰ চিন্তাত পৰিব। মেক্সিকোত খাদীৰ প্ৰচাৰ কৰা ই হওঁক বা ব্ৰাজিলত ভাৰতীয় পৰম্পৰাক জনপ্ৰিয় কৰাৰ প্ৰয়াস হওঁক, ‘মন কী বাত’ত, আমি এই বিষয়বোৰ আগতে আলোচনা কৰিছো। আজি মই আপোনাক আৰ্জেণ্টিনাত উদ্ভাসিত হোৱা ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ পৰম্পৰাৰ বিষয়ে ক’ম। আৰ্জেণ্টিনাত আমাৰ সংস্কৃতিক বহুতে ভাল পাইছে। 

২০১৮ চনত, মই আৰ্জেণ্টিনা ভ্ৰমণৰ সময়ত যোগ কাৰ্যসূচীত অংশগ্ৰহণ কৰিছিলো – ‘শান্তিৰ বাবে যোগ’। আৰ্জেণ্টিনাত ইয়াত এটা প্ৰতিষ্ঠান আছে – হস্তিনাপুৰ ফাউণ্ডেচন। আপুনি শুনি আচৰিত হৈছে, আৰ্জেণ্টিনা ক’ত, আৰু তাতো হস্তিনাপুৰ ফাউণ্ডেচন। ফাউণ্ডেচনত আৰ্জেণ্টিনাত ভাৰতীয় বৈদিক পৰম্পৰাৰ প্ৰসাৰত জড়িত হৈ আছে। ইয়াক ৪০ বছৰ পূৰ্বে প্ৰফেচাৰ এডা এলব্ৰেচ্ট নামৰ এগৰাকী মেডামে প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল।  আজি, অধ্যাপক এদা এলব্ৰেখ্টৰ বয়স ৯০ বছৰ হ’ব। ভাৰতৰ সৈতে তেওঁৰ সম্পৰ্ক কেনেকৈ হ’ল সেয়াও অতি আকৰ্ষণীয়। যেতিয়া তেওঁৰ বয়স ১৮ বছৰ আছিল, তেতিয়া তেওঁৰ প্ৰথমবাৰৰ বাবে ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ শক্তিৰ সৈতে পৰিচয় হৈছিল। তেওঁ ভাৰততো যথেষ্ট সময় অতিবাহিত কৰিছিল। ভাগৱত গীতা আৰু উপনিষদবোৰৰ গভীৰতালৈ গৈছিল। আজি, হস্তিনাপুৰ ফাউণ্ডেচনৰ ৪০,০০০ ৰো অধিক সদস্য আছে আৰু আৰ্জেণ্টিনা আৰু অন্যান্য লেটিন আমেৰিকাৰ দেশবোৰত ইয়াৰ প্ৰায় ৩০ টা শাখা আছে। হস্তিনাপুৰ ফাউণ্ডেচনে স্পেনিছ ভাষাত ১০০ তকৈও অধিক বৈদিক আৰু দাৰ্শনিক গ্ৰন্থ প্ৰকাশ কৰিছে। তেওঁলোকৰ আশ্ৰমো বৰ আকৰ্ষণীয়। আশ্ৰমত বাৰটা মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছে, য’ত দেৱতাৰ মূৰ্তি আছে। এই সকলোবোৰৰ কেন্দ্ৰত এটা মন্দিৰ আছে যিটো অদ্বৈতবাদী ধ্যানৰ বাবে নিৰ্মাণ কৰা হৈছে।

বন্ধুসকল, এনে ধৰণৰ শ শ উদাহৰণে দেখুৱাইছে যে আমাৰ সংস্কৃতি কেৱল আমাৰ বাবেই নহয়, সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবেও এক মূল্যৱান ঐতিহ্য। গোটেই পৃথিৱীৰ মানুহে এয়া জানিব বিচাৰে, বুজিব বিচাৰে, জীয়াব বিচাৰে। আমি আমাৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যক সম্পূৰ্ণ দায়িত্বৰে আমাৰ নিজৰ জীৱনৰ অংশ কৰি সকলো লোকৰ কাষ চাপিবলৈ চেষ্টা কৰা উচিত।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, মই এতিয়া আপোনালোকক এটা প্ৰশ্ন সুধিব বিচাৰো, বিশেষকৈ মোৰ যুৱ বন্ধুসকলক। এতিয়া ভাবক, আপোনালোকে একেলগে কিমানটা পুশ্ব-আপ কৰিব পাৰে। মই আপোনালোকক যি ক’বলৈ ওলাইছো সেয়া নিশ্চিতভাৱে আপোনালোকক আচৰিত কৰি তুলিব। মণিপুৰৰ ২৪ বছৰীয়া থুনাওজাম নিৰঞ্জয় সিঙে এক মিনিটত ১০৯ টা পুশ্ব-আপৰ অভিলেখ গঢ়িছে। নিৰঞ্জয় সিঙৰ বাবে ৰেকৰ্ড ভংগ কৰাটো নতুন কথা নহয়, আনকি তাৰ আগতে, তেওঁ, আনকি আগতে, এক মিনিটত এটা হাতেৰে সৰ্বাধিক নাকল পুশ্ব-আপৰ অভিলেখ গঢ়িছিল। মই নিশ্চিত যে আপোনালোক নিৰঞ্জয় সিঙৰ দ্বাৰা অনুপ্ৰাণিত হ’ব আৰু শাৰীৰিক সুস্থতাক আপোনালোকৰ জীৱনৰ এটা অংশ কৰি তুলিব।

বন্ধুসকল, আজি মই আপোনালোকৰ সৈতে লাডাখৰ বিষয়ে এটা তথ্য ভাগ বতৰা কৰিব বিচাৰো যাৰ বিষয়ে জানি আপোনালোক গৌৰৱান্বিত হ’ব। লাডাখত সোনকালেই এটা সুন্দৰ মুকলি সংশ্লেষিত ট্ৰেক আৰু এষ্ট্ৰো টাৰ্ফ ফুটবল ষ্টেডিয়াম মুকলি হ’ব। ষ্টেডিয়ামখন ১০,০০০ ফুটতকৈও অধিক উচ্চতাত নিৰ্মাণ কৰা হৈছে আৰু ইয়াৰ নিৰ্মাণ শীঘ্ৰেই সম্পূৰ্ণ হ’ব। এয়া লাডাখৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ ষ্টেডিয়াম হ’ব য’ত ৩০,০০০ দৰ্শকে একেলগে বহিব পাৰিব। লাডাখৰ এই আধুনিক ফুটবল ষ্টেডিয়ামত এটা ৮-লেনৰ সংশ্লেষিত ট্ৰেকো থাকিব। ইয়াৰ উপৰিও, এহেজাৰ বিচনা থকা হোষ্টেলো থাকিব। আপুনি এইটো জানি ভাল পাব যে এই ষ্টেডিয়ামটো ফুটবলৰ সৰ্ববৃহৎ সংস্থা ফিফাৰ দ্বাৰা অনুমোদিত কৰা হৈছে। যেতিয়াই ক্ৰীড়াৰ ইমান ডাঙৰ আন্তঃগাঁথনি সাজু হয়, ই দেশৰ যুৱপ্ৰজন্মৰ বাবে সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ সুযোগ আনি দিয়ে। একে সময়তে, য’ত এই ব্যৱস্থাটো সংঘটিত হয়, সমগ্ৰ দেশৰ লোকসকল আহে আৰু যায়, পৰ্যটনৰ প্ৰচাৰ হয় আৰু বহুতো নিযুক্তিৰ সুযোগ সৃষ্টি হয়। ষ্টেডিয়ামখনে আমাৰ লাডাখৰ বহুতো যুৱক-যুৱতীক উপকৃত কৰিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, এইবাৰ ‘মন কী বাত’ত আমি বহুতো বিষয়ত কথা পাতিছিলো। আৰু এটা বিষয় আছে, যিটো এই সময়ত সকলোৰে মনত আছে আৰু সেয়া হৈছে ক’ৰোনা। ভাৰতে যথেষ্ট সফলতাৰে ক’ৰোনাৰ নতুন ঢৌৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দি আছে, এইটোও গৌৰৱৰ বিষয় যে এতিয়ালৈকে প্ৰায় ৪.৫ কোটি শিশুৱে ক’ৰোনা ভেকছিনৰ পালি গ্ৰহণ কৰিছে। ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে যে ১৫ ৰ পৰা ১৮ বছৰ বয়সৰ প্ৰায় ৬০% যুৱক-যুৱতীয়ে তিনিৰ পৰা চাৰি সপ্তাহৰ ভিতৰত টীকাকৰণ কৰাইছে। ই কেৱল আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলক সুৰক্ষা প্ৰদান কৰাই নহয় কিন্তু তেওঁলোকক পঢ়া শুনা অব্যাহত ৰখাত সহায় কৰিব। আন এটা ভাল কথা হ’ল যে ২০ দিনৰ ভিতৰত, এক কোটি লোকেও সাৱধানতাৰ পালি গ্ৰহণ কৰিছে। আমাৰ দেশৰ ভেকছিনৰ ওপৰত দেশবাসীৰ এই বিশ্বাস আমাৰ এক ডাঙৰ শক্তি। এতিয়া, ক’ৰোনা সংক্ৰমণৰ ঘটনাও হ্ৰাস হোৱা আৰম্ভ হৈছে – ই এক অতি ইতিবাচক লক্ষণ। জনসাধাৰণ সুৰক্ষিত থাকক, দেশৰ অৰ্থনৈতিক কাৰ্যকলাপ গতিত থাকক – এয়া প্ৰতিজন দেশবাসীৰ ইচ্ছা। আৰু আপোনালোকে জানেনে, ‘মন কী বাত’ত, মই কিছুমান কথা নোকোৱাকৈ থাকিব নোৱাৰো, যেনে, আমি ‘পৰিষ্কাৰ পৰিচ্ছন্নতা অভিযান’ পাহৰিব নালাগিব, আমি এবাৰ ব্যৱহৃত প্লাষ্টিকৰ বিৰুদ্ধে অভিযান ত্বৰান্বিত কৰিব লাগিব, ‘লোকেলৰ বাবে ভ’কেল’ আমাৰ দায়িত্ব, আমি আত্মনিৰ্ভৰশীল ভাৰত অভিযানৰ বাবে জড়িত হ’ব লাগিব। কেৱল আমাৰ সকলোৰে প্ৰচেষ্টাৰ দ্বাৰাহে দেশখন উন্নয়নৰ নতুন শিখৰত উপনীত হ’ব। এই ইচ্ছাৰে, মই আপোনালোকক বিদায় জনাইছো। আপোনালোকক অশেষ ধন্যবাদ|

***

DS/SH/VK/MANN